Komplo teorisi...Zorunlu pinpiriklik

TÜRKİYE'DE devlet ya da devlete hakim olmuş güçler toplumun zihnini öteden beri kaba "komplo teorileri"yle tutsak tutmayı denemiş ve bunda çok kere başarılı olmuştur da...
Toplumun içinden "karşı komplo teorileri" üretimi, dolayısıyla da, kuşkucu, ince eleyip sık dokuyan, aşırı sorgulayan, fazla huylanan "toplumsal pinpiriklik" ise epeyce zayıf kaldı sayılır.
Her şeyi komplolarla izah etme gayretkeşliği sonuçta hiçbir şeyi izah edememeye ve anlamamaya yol açabildiği gibi, pinpiriklenme yoksunluğu da karmaşık ilişkiler ağlarına dokunmayı engeller.
Oysa, dünyanın her tarafında, akıl almaz gibi görülen örgüler, pinpirikli kafaların soru ve sorgularıyla çözülebiliyor.
İçinde bulunduğumuz günler, kafayı üşüttürecek derecede komplo teorilerinin batağına saplanmadan, ancak "komploların varlığı"nı da reddetmeyerek kafayı çalıştıran "zorunlu pinpiriklik" günleri.
Daha önce hiç kuşkulanmamış olsak bile, şimdi, 12 Eylül öncesi de dahil, birçok "terör cinayeti"nin, devlet içinde birilerinin de "kullandığı" kişilerce işlendiğinden fazlasıyla huylanmış durumdayız.
Artık kanıtlanmaya muhtaç olan, hangi cinayetin bu çerçevede kotarılmış olduğu.
Şu anda, ortada "teslim olan" ve örgütüyle, cinayetiyle ilgili ayrıntı "itiraflar"da bulunan bir "tetikçi" olduğu halde ister istemez pinpirikli rüzgarlar da esiyor.
Çok yanlış değil.
"Niyetlerin kesişmesi" diyebileceğimiz bir an vardır.
Bırakın birbirine açıkça iş veren, birbirinden açıkça iş alan örgütlerin varlığını, bazen birbiriyle hiç ilişkisi olmaması gereken (hatta çelişkili, çatışmalı) odakların niyetleri de kesişebilir...
Hedefleri de.
Mesela Uğur Mumcu bu tür "niyet kesişmesi" açısından "ideal" bir hedefti. Onu ortadan kaldıran suikasttaki "şüpheli" yelpazesinin genişliği de (İslamcı örgüt, yabancı devlet, yerli devlet, PKK, mafya gibi) o yüzden.
Kennedy suikastinda da böyle bir "niyet kesişmesi"nden söz edilir (Rejim muhalifi Kübalılar, mafya, CIA, silah şirketleri, aşırı sağcılar vesaire).
Bazen ittifaklar kurulsa da, şart değildir. Birbirlerinin niyetlerinden habersiz olabilirler.
"Niyet kesişmesi"nde hedefi tutturmak için, niyetliler arasında "baskın çıkan"ın yönlendirmesi, bazı yolları açması, zehirli suya akacağı yatak hazırlaması sözkonusudur.
Ancak, bir kere "eylem" yapıldığında, genellikle ya bu karmaşık ağ içinde karanlık kalır ya da diyelim tetikçi ele geçse bile "niyetliler"den sadece biri açığa çıkar.
Kastettiğimiz, taşeronluktan farklı bir şey. Taşeronlukta takas var: Bir menfaat karşılığında bir işi üstlenmek.
"Kesişme"de ise, kendi niyetiniz adına, çok farklı nedenlerle aynı hedefe niyetlenen birilerinin yolunu döşemek.
Özellikle soğuk savaş dönemi, etkisine aldığı bütün ülkelerde niyet kesişmesi de dahil, çok çeşitli örgüler yarattı.
Öteden beri pinpiriklenesi bir coğrafyadayız ve artık elimizde pinpiriklenmeyi zorunlu kılan fazlaca bulgu birikiyor.
. . .
Daha önce de bahsetmiştim. Telefondaki o "ses", kuşkulanmanın dışında bu konularda başkaca uzmanlığım olmadığımı bile bile yine aradı.
"Bakın, Susurluk'laSabancı cinayeti arasında bazı bağlar kurmaya yönelik değerlendirmeler gördüm. Sadece onların zihin jimnastiği için bir şey söyleyeceğim. Her iki olayda da, birinde yakından, diğerinde uzaktan adı geçen ve sonra pek kurcalanmayan tek kişi oldu: Hüseyin Kocadağ. Hani solcu sayıldığı halde bir ülkücüyle aynı arabada ne işi olduğu sorulan merhum emniyetçi..." dedi ve kesti.
Komplo teorileri insanı gerçekten bunaltabilir.
Ancak, pinpirikli kafalara da çok ihtiyaç var!