Şimdi ne söyleyecekler merak ediyorum..
İnsanlar korkuyor, gönül rahatlığıyla fikir beyan edemiyor, düşündüğünü söyleyemiyor..
Üniversiteler bu sebeple suskun..
Bu ortamda yeni anayasa yapmak çok zor dediğimizde..
Bunun hemen dümen olduğunu söylediler, yazdılar, çizdiler.. İpe un sermenin, yeni anayasayı engellemenin tezgâhı olarak gösterdiler..
Sanki insanlar şakır şakır konuşuyormuş da.. En aykırı fikirleri, en zor talepleri kolaylıkla dile getiriyormuş da..
Tam tersini söylüyormuşuz havası yarattılar.. Daha doğrusu yaratmaya çalıştılar..
İnsanlar rahat konuşamıyor diyenleri boğmaya kalktılar..
Özgürlüklerin alanı daraldıkça, genişlediğini iddia ettiler..
Sonunda..
Duvara tosladılar..
Pardon, duvara değil, Meclis Başkanı’nın başkanlık yaptığı komisyona çarptılar..
TBMM uzlaşma komisyonu yeni anayasa için gelen öneriler için ‘gizlilik’ kararı aldı..
Desenize iş Anayasa’ya kadar uzandı..
Gizli belge, gizli tanık anlayışı oraya da girdi.
Gizli öneri, gizli öneren şekline dönüştü..
*
Neden mi oldu?
Fikrini söyleyen zarar görmesin diyeymiş! Birileri sevmediği düşüncelere kafayı takmasın diye.. Hele hele fikir beyan eden kamuda görevliyse, üniversitede hocaysa üzerine çizik atılmasın diye.. Kariyeri zedelenmesin diye..
Böyle anayasa yapılır mı?
Üzerine ‘gizlilik’ kaydı konan metinlerden ‘özgürlükçü anayasa’ çıkar mı?
Çıkmaz!..
*
Aylar önce bu gidişatı söylediğimizde..
Bizleri suçlayanlar şimdi ne diyecekler merak ediyorum..
Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı’nın hali ortada.. komisyona sunum yapılırken temsilci rapordaki ‘hükümete KHK çıkarma yetkisi verilmesin’ ifadesini okumadı..
Okuyamadı..
Nedeni sorulduğunda..
‘Nihayetinde bürokratız’ dedi..
Böyle bir ortamda nasıl özgürlük kokan anayasa yapılacak ki..
Yapılamaz..
Küme düşürme zamanı
Şu gerçeği bilelim.. Şike konusunda açılan davanın sonucu beklenecek hal yok..
İki yıl dava, bir yılda Yargıtay diyelim; UEFA üç yıl bekler mi?
Hiçbir şey olmamış gibi Avrupa’ya buyurun der mi?
Demez..
‘Bir kereye mahsusluk’ düzenleme yanlıştı, on yıllar sürecek tartışmanın fitiliydi.. Bundan vazgeçildi, güzel oldu, doğru oldu..
Peki şimdi ne olacak?
Öncelikle Federasyon’un istifa etmesi gerekir.. Oyun planı reddedildi, kolu kanadı kırıldı..
Yeni gelecek ekibin hızla karar alması gerekir.. Bu aşamadan sonra çaresi yok.. Neşteri vuracak.. Ceza kestiklerini Bank Asya’ya yollayacak..
Keşke o neşter ağustosta vurulsaydı, yarası çoktan sarılmıştı..
Şunu öğrendik herhalde..
En kötü karar karasızlıktan iyiymiş!..
CHP, bundan sonra Fransa Anayasa Mahkemesi’ne başvursa..
Akıl sır ermeyen bir durum var ortada..
İçeride başka dışarıda başka hali de diyebiliriz..
İktidar içeride Anayasa Mahkemesi’ne başvurana gıcık oluyor.. Meclis’in iradesine karşı çıkıldığını düşünüyor..
Başbakan, CHP’yi sık sık halka şikâyet etti.. Bunlar başka şey bilmezler dedi..
*
Dışarıda ise Anayasa Mahkemesi’ne gidilmesini önemsiyor, bir yasanın yasal hale gelebilmesini kilometre taşlarından biri gibi görüyor..
Olmazsa olmazı olarak bakıyor..
*
Fransa’daki inkâr yasasını ele alalım.. AKP iktidarı, Fransa Anayasa Mahkemesi kararını bekleyeceğini açıkladı.. Demek ki Senato’nun üzerinde görüyor..
Başvuru yapsın diye 60 Senatör arıyoruz.. 60 iyi senatör..
Başvurdukları an; demokrasi kahramanı, fikir özgürlüğü savaşçısı ilan edeceğimizden kuşkunuz olmasın..
Onlar iyi senatörler olacak.
*
İçeridekiler.. Anayasa Mahkemesi’nin kapısını çalanlar..
Onlar kötü vekil..
Diyorum ki.. Acaba CHP karşı çıktığı yasalar için Fransa Anayasa Mahkemesi’ne mi başvursa..
Niye mi?
Şimdilik onları seviyoruz.. İnkâr yasasını iptal ederlerse daha çok seveceğiz..
