Önceki günkü CHP tablosu içler acısıydı.. Çok ağır suçlamalar.. Havada uçuşan yumruklar.. Acayip bir kargaşa..
Dün anladım ki bu sahneleri gören yüzde 42’nin içi acımış..
Suratlar asıktı, moraller bozuk..
Mağlubiyet duygusu benliklerini sarmış, gözlerinde ışık kalmamış..
Asıl şimdi yenildik dedi biri..
Anladım ki..
Yüzde 42 kızgın, kırgın..
Yüzde 42 umutsuz, şaşkın, çaresiz..
Yüzde 42 üzgün..
Seçime giderken sırası mıydı diyorlar, gırtlak gırtlağa gelmenin zamanı mıydı?
Hadi, yüzde 42’nin tümü demeyelim.. Yüzde 32 diyelim..
Az mı?
Belki de sırasıydı.. Dün de yazdım; tamirat için, kaportayı düzeltmek için, motoru yenilemek için zaman var..
Büyük yarışa, genel seçime daha yedi ay var..
*
Peki, CHP’de yaşananlara ne diyeceğiz? İhtilal mi?
İhtilal diyemeyiz..
Niye?
İhtilal genel başkana karşı yapılır, genel başkan ihtilal yapar mı?
Yapar!..
CHP’de yaşananların başka izahı olabilir mi? CHP’de yaşananlar başka hangi partide yaşanır?
*
Ankara’dan değil, Ankara dışından bakınca manzara şu..
CHP iç çekişmelerden yorulmadı ama..
Yüzde 42 yoruldu..
*
Ne olacak derseniz?
CHP yeni yönetimiyle seçime gider gidemez, kurultay olur olmaz bilemem.. Kılıçdaroğlu da bilemez Sav da..
Çünkü, siyasette rüzgârın yönü çok sık değişir; çoğu zaman nereden eseceği belli olmaz..
Bildiğim şudur..
Büyük çatırtılar her zaman büyük kopuşları getirmez..
Büyük çatırtılar bazen büyük kenetlenmeleri, büyük sıçrayışları, büyük hamleleri de getirebilir..
Halk vefat etti!
Yaşasın cumhur..
Öldü diyecektim ama sert olur dedim..
Vefat etti daha yumuşak....
Kelime olarak tabii ki..
Yeni moda cumhur ya.. Cumhur aşağı cumhur yukarı..
Denilen şu; cumhur yıllarca Köşk’teki resepsiyonlara giremedi.. Bu yıl Köşk’ün kapıları cumhura da açıldı, Cumhuriyet 29 Ekim’de cumhurla kucaklaştı..
Böyle deniliyor ama bu iş nasıl oldu ben anlamadım..
Misal; Cumhurbaşkanı’nın davet listesini çıkarın.. Bundan önceki yıllardaki davet listeleriyle karşılaştırın..
Yüzde 99 aynıdır.. Parti başkanları, yöneticileri, bakanlar, milletvekilleri, yüksek yargı organlarının temsilcileri, üst düzey bürokratlar, meslek odaları başkanları, komutanlar, genel yayın yönetmenleri, ünlü yazarlar, ünlü sanatçılar, ünlü sporcular falan..
Yani, ülkenin elit takımı..
(Dikkatinizi çekerim; tüm milletvekilleri eşleriyle gitse bin kişi eder..)
Eee.. O zaman..
Cumhur nerede!..
*
Bizim mahalledeki bakkal amca hâlâ bakkal amca olarak orada oturuyor.. Manav da, garson da, taksici de, marangoz da, işçi de, memur da, köylü de yerli yerinde..
Kimsenin Köşk’e çıktığı, kırmızı halıdan geçerek Cumhurbaşkanı’nın elini sıktığı, meyve suyunu veya içkisini kapıp salona yayıldığı falan yok..
Yok da yine de küçük bir fark var..
Eskiden halktılar şimdi cumhur oldular..
Cumhur aşağı, cumhur yukarı..
Sıkıysa yollasınlar!
Türban meselesinde son durum şuymuş..
Türbanlı öğrenciler derse girmek isterse öğretim üyesi tutanak tutacak, öğrenciye imzalatacak veya şahitlere imzalatacak, o tutanağı YÖK’e yollayacaktı..
YÖK’e henüz böyle bir tutanak gitmemiş..
Ama 15-20 türbanlı öğrenci şikâyet dilekçelerini YÖK’e iletmiş.. Bu durumu nasıl yorumlayalım..
Hocalar türbana destek verdikleri için tutanak tutmuyor mu, yoksa biraz sıkıysa tutsunlar vaziyeti mi var..
Tutulsa bile sıkıysa YÖK’e yollasınlar durumu..
Hangisi!..
1 milyon evde kaos var
O kadar çok arayan oldu ki fikri takip zaruri oldu..
Yedinci sınıf öğrencilerinin dramından söz ediyorum.. 1 milyon evde kaos var.. Danıştay durdurma kararı aldı.. Sınav var mı yok mu belli değil..
11-12 yaşındaki çocuk ne yapsın!
Sınav varmış gibi gece gündüz çalışsın mı, enerjisini seneye mi bıraksın..
Söyleyen yok!
Veliler arıyor, ne olacak?
Bakan’a sorun diyeceğim ama ortada bu konuya bakan yok.. Bakan’dan çıt yok..
Soru:
Bu hafta sonu kaçı dershaneye gider, kaçı test çözer, kaçı bir şey olmamış gibi ders çalışır..
Cevap:
Hiçbiri..
