Melih Aşık

Avrupa Konseyi’nin anayasal konulardaki uzmanlık organı Venedik Komisyonu, referanduma sunulacak anayasa değişikliği metniyle ilgili raporunda “OHAL koşullarında referandum yapılmamalı” derken içerik olarak da Avrupa normlarıyla uyuşmaz buluyor. Raporda Başkan’ın:
? Bakan, başkan yardımcıları ve üst düzey bürokratları denetime tabi olmadan atama yetkisi,
? Atanacak başkan yardımcılarının Başkan’ın yokluğunda başkan yetkilerini kullanacak olmaları,
? Başkan’ın kendi partisinin üyesi olması ve böylelikle yasama organını kontrol etmesi,
? Başkan’ın parlamentoyu fesih hakkına sahip olması,
? OHAL ilan etme ve istediği gibi kanun hükmünde kararname çıkarma yetkilerine sahip olması
? Ve yüksek yargıyı atama yetkisi...

Ahmet Davutoğlu, dış politikada yola “Sıfır sorun” iddiasıyla çıkmış ancak kısa sürede bozuşmadığımız komşu ülke bırakmamış, görevine “Sıfır dost” ile noktayı koymuştu. O dönemde dış ilişkilerin bozulmasından hâlâ Davutoğlu sorumlu gösterilirken bir dostumuz bakın ne diyor:
- Evet, onun döneminde çevremizde kavga etmediğimiz ülke kalmamıştı ama en azından Almanya, Hollanda, Avusturya başta olmak üzere Avrupa ülkeleriyle ilişkilerimiz iyiydi. Avrupa ile vizenin kaldırılmasını konuşuyorduk. Bir de bugün gelinen noktaya bakın... İlişkiler tarihin en bunalımlı noktasına taşındı.
***
Avrupa ile ilişkilerin bozulması en büyük etkiyi kuşkusuz turizmde gösterecek.
2016’da Almanya’dan gelen turist yarı yarıya azalmıştı. Bu yıl durum daha kötüleşecek. Almanya’da yapılan bir turizm anketinde (GfK-Studie) Kasım 2016’da Almanların yüzde 42’si “Artık hiçbir zaman Türkiye’ye gitmeyeceğim” derken, 2017’de bu oran yüzde 8 artarak yüzde 50 seviyesine yükselmiş durumda.
En büyük sebep siyasi gerginlikler ve Türk politikacıların Almanya’yı Nazilikle suçlayan söylemleri... Daha önce de yazdık... İki ülke politikacılarının atışması turisti etkilemiyor. Ancak karşılıklı atışmalar halkın

Almanları haklı çıkaran yasayı bizzat biz çıkarmışız ama anlaşılan sonra unutmuşuz... Ya da unutmuş görünüyoruz. Hangi yasayı mı? Bakanlarımızın o ülkelerde konuşmasını engelleyen yasayı...

Bu da nereden çıktı derseniz? Efendim, yıl 2008. Dönemin Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’ın imzasıyla 22 Ocak günü TBMM’ne sevk edilen bir tasarı... Adı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı. AKP’lilerin oylarıyla kabul edilip Meclis’ten geçen 298 sayılı bu tasarının 94. maddesi aynen şöyle diyor.

“Yurt dışında ve yurt dışı temsilciliklerde seçim propagandası yapılamaz.”

Bu hatırlatmadan sonra geliyoruz Yüksek Seçim Kurulu’nun referandumla ilgili kararlar aldığı 15 Şubat 2017 tarihli toplantısındaki kararına. “Halkoylaması süresince yapılamayacak işler” başlıklı (J) maddesinin (a) fıkrasına. Aynen şöyle:

“Yurt dışında ve gümrük kapılarında her türlü propagandanın yasak olduğuna (298/A-son, 94/E-6)”

Demek ki neymiş? Milletvekili seçimleri ya da referandumda yurt dışında propaganda yapılmasını yasaklayan Almanlar değil, bizzat bizim kurumlarımızmış... Ama kendi yasa ve kararlarımızı unutmuşuz...

TRT’nin yayınladığı “Payitaht Abdülhamid” dizinde en çok akılda kalan sahne Padişah’ın İngiliz elçisine attığı kallavi tokat oldu. Ne var ki İngiliz elçisini iki seksen yere uzatan bu tokattan ne tarihin, ne tarihçilerin haberi vardı! Üstelik, Padişah 2. Abdülhamid yabancı elçilere bu tarz davranışlarda bulunacak bir kişilik de değildi.
Sultan tam tersine başta İngilizler olmak üzere yabancı elçilere son derece mültefit idi. Çok ilginç bir örnek...



İstanbul, Osmanlı, Bizans üzerine çok sayıda kitabı bulunan tarihçi John Freely’nin “Inside the Seraglio” adlı kitabının 157. sayfasında İngiliz Elçisi Henry Layard’ın 1880 yılı nisan ayında Londra’ya dönerken Sultan’a yaptığı son ziyaret anlatılır. Abdülhamid o gün Elçi’ye çok anlamlı bir hediye verir... Bu hediye Gentile Bellini’nin yaptığı ünlü Fatih Sultan Mehmet portresidir. Eser, bugün Londra’da National Gallery’de sergilenir. Bilgiyi gönderen okurumuz E. Kayış, Padişah’ın İngilizlere yalnız Kıbrıs’ı değil dedesinin portresini de hediye ettiğini mizahi bir dille eklemiş...
İngilizlere sevgi ve sempati o düzeydedir.

TRT’nin büyük kampanyalarla ekrana getirdiği Payitaht Abdülhamid dizisinin ilk bölümünün en çarpıcı bölümü malum. Abdülhamid İngiliz elçisinin kendisini aldattığını fark edip bizim paşaların ortasında suratının orta yerine bir tokat aşk ediyor. Elçi iki seksen yerde. Adamı huzurdan sürükleyerek çıkarıyorlar. Biz tarih kitaplarında böyle bir olayı hiç okumadık. Yoksa bizden gizlendi mi? Böyle bir olay yaşanmış mıdır yoksa senaristlerin tarihi yeniden yazma gayreti midir? 2. Abdülhamit üzerine çalışma ve kitapları olan Prof. Vahdettin Ergin’i dinliyoruz:
- Böyle bir olay yaşanmamıştır. Abdülhamit devlet işlerinde protokol kurallarını çok önemser, karşısındakini ikaz etmesi gerekiyorsa tokat atmaz ama bir o kadar etkili sözler söylerdi. Bu senaristin reyting endişesiyle uydurduğu bir sahnedir.
- Dizinin yayınlanan ilk bölümünde tarihsel gerçekliğe uymayan başka sahneler de var mı?
- Mesela Abdülhamid’in zikir törenlerine katılması... Ben Abdülhamid’in zikir törenlerine katıldığı yönünde bilgiye hiç rastlamadım.
Tarihçi yazar Murat Bardakçı bir başka tarihi yanlışa değiniyor:
- Dizi, Sultan Abdülhamid’in cuma selâmlığına gidişini gösteren bir sahne ile başlıyor, fonda mehter

Hürriyet Gazetesi’nin “7 eleştiriye 7 yanıt” ve “Karargah Rahatsız” başlığıyla geçen hafta verdiği haber hayli gürültü kopardı.

Hande Fırat imzalı haberde Genelkurmay Başkanı’na yönelik kimi eleştiriler ve bunlara “Karargah” imzasıyla verilen cevaplar yer alıyordu. Hande Fırat, Orgeneral Akar’a yönelik söz konusu eleştiri ve suçlamaları Genelkurmay Başkanlığı İletişim Dairesi’ne sormuş, aldığı yanıtları haberleştirmişti.

Eleştirilerin başta geleni TSK’da türbana izin verilmesiydi.

Genelkurmay bu konudaki açıklamasında “Milli Savunma Bakanlığı bu kararı alırken bize fikrimizi sormadı” diyordu.

Ancak “bize sorulmadı” derken Genelkurmay “türbana karşıyız” gibi bir görüş de belirtmiyordu.

Milli Savunma Bakanlığı konuyu elbet Genelkurmay’a sormalıydı.

Ancak sormadan karar alma yetkisi de vardı.

Bilindiği gibi kuvvet komutanları 15 Temmuz’un ardından çıkarılan bir KHK ile Milli Savunma Bakanlığı’na bağlanmıştı.

SBF’den sınıf arkadaşımız (giriş 1964) Andaç Atak, babasından kalan “Halaçlılı Mehmet Ağa Konağı”nı Mülkiyeliler Birliği Vakfı’na bağışlama taahhütünde bulundu. Konağa 1.5 km uzaklıkta 13.5 dönümlük tarla da bağışa dahil.
Ankara Haymana ilçesi Halaçlı köyünde bulunan bu konak, Rum ustalar tarafından 1930 yılında yapılmış benzersiz bir yapı... Rüzgâr enerjisi ile çalışan ve bir dinamodan güç alan elektrik sistemi ile çatısındaki depoya su da taşınıyor. Konak Mülkiyeliler Birliği Vakfı’na” “sosyal tesis ve müze” yapılmak üzere bağışlanıyor. Vakfın şu sırada konağı onaracak imkânları mevcut değil. O yüzden bir komite kurularak sponsor arayışına başlandı. Konağın adının Vehbi Koç’un anılarında geçmesi üzerine Koç Holding’le de temas kuruldu...
Andaç Atak arkadaşımıza tüm Mülkiyeliler adına teşekkür ediyoruz...

Doğrudan sap-ma

AKP’nin yaptırdığı bir video dolaşıyor internette...

Bu ülkede bir büyük kültür ve sanat ödülü olsa ve gerçekten hak edenlere verilse... Bu ödülün ilk verilmesi gereken kişidir Müjdat Gezen... Müjdat tam 26 yıldır bütün gelirini kundakçıların önceki gün ateşe vermeye kalkıştığı Sanat Merkezi’ne aktarır. MGSM, öğrencilerden bir kuruş almadan yıllardır sahne ve ekran sanatçısı yetiştirir.
Derken madalya vermek yerine ateşe vermeye kalkıştılar Müjdat’ın okulunu... Dün saf saf sorduk sevgili dostumuza:
- Milli Eğitim Bakanı, Kültür Bakanı gibi bir iktidar yetkilisinden herhangi bir geçmiş olsun telefonu aldınız mı?
Müjdat güldü:
- Tabii hayır, dedi ve ekledi, üstelik biz Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı bir okuluz. Tabelamızda da:
“TC Milli Eğitim Bakanlığı Özel Müjdat Gezen Sanat Merkezi” diye yazar.
Hükümetin alacağı tavır saldırganın yakalanmasından daha önemliydi. Şiddete karşı tavır koyamadılar.