Mert Aydın

Turnuvanın en göze hoş gelen takımıyla en sıkıcı takımının maçı nasıl olacaktı? Mbappe nihayet dünyanın en iyi futbolcusu etiketinin hakkını verecek miydi?
Aslında maç öncesi en büyük soru işareti, cezalı Carvajal’ın yerine kimin oynayacağıydı. Çünkü bu seçim, Mbappe’nin karşısındaki ismi de belirleyecekti. De La Fuente’nin 38 yaşındaki sağ açık Jesus Navas’ı seçmesi kaşları havaya kaldırdı. Üstüne maçın başında önce Mbappe, Navas’ın önünden Muani’ye asist yaptı. Hemen ardından Navas sarı kart gördü. İspanya için eyvah ki ne eyvahtı!
İşte bu anda ortaya 16 yaşını bitirmekte olan bir çocuk çıktı. Yamal öyle bir gol attı ki Maignan değil 2 Maignan olsa çıkaramazdı. Sonrasında İspanyollar, Fransızların güçlü savunmasını driplingler ve koşularla şaşırtmaya başladı. Ve bu şaşırtmaların sonucunda Olmo’nun golü geldi.
Turnuva başından bu yana temkinli oynamaya alışmış Fransa için şimdi risk alma zamanıydı. Bu turnuvada neredeyse ilk defa o zengin hücum

Turnuvanın başından bu yana oynanan futbola bakarak iki takımı öne çıkarıyordu otoriteler. İspanya ve ev sahibi Almanya... Kaderin bir cilvesi olarak çeyrek finalde karşı karşıya geleceklerdi.
İspanya’nın artık geleneksel hale gelen pas futbolunu biraz daha çeşitlendiriyordu Luis de la Fuente. Almanların da hızlı çıkışları Musiala’yı kahraman düzeyine getirmişti. Nagelsmann, İspanyolların pas trafiğini engellemek için sertlik dozunu arttırmıştı. Tabii Anthony Taylor gibi Premier Lig sertliğini seven bir hakem de onun ekmeğine yağ sürüyordu.
Bir de üstüne İspanya’nın yıldız orta sahası Pedri, erkenden sakatlandı. Ama daha da ilginci, yerine giren Dani Olmo onu aratmadığı gibi bir de gol attı. Gecenin sonunda yaptığı asist, sonucu belirledi.
Almanya aslında hücumda önemli fırsatlar da buldu. Havertz yakaladıklarını gole çeviremedi. Sonunda Wirtz, maçı uzatan golü attı.
Uzatma bölümünün ilk yarısında İspanya yaptığı değişikliklerle oyundan düştü. Oyuna hakim olan, pozisyon üreten Almanya’ydı. Ama futbol bu... Son dakikada

Cristiano Ronaldo, tarihin gördüğü en büyük futbolculardan birisi hiç kuşku yok ki... Sadece kazandığı kupalar ve bireysel ödüllerle değil, bitmeyen hırsı ve isteği ile de unutulmayacak. Kendine nasıl baktığı, hep yeni rekorların peşinde nasıl koştuğu gelecek nesillere anlatılacak.
Ronaldo artık 39 yaşında. Nispeten onu daha az zorlayan Suudi Arabistan Ligi’nde forma giyiyor. Ancak arkasında öyle köklü bir geçmiş var ki, birbirinden yetenekli oyunculara sahip Portekiz, oyun planını bozma adına büyük ustaya kıyamıyor. Teknik Direktör Roberto Martinez, Jota gibi Conceiçao gibi yetenekleri bu yüzden kenarda tutuyor. Üstüne Ronaldo, her serbest atışta topu alıyor mahallenin abisi tavrıyla.
Slovenya önünde de hızlı bir başlangıcın ardından aynı kısırdöngü içinde kıvranmaya başladı Portekiz. Bernardo Silva, Fernandes ve Rafael Leao’nun görevleri maçı kazanmak değil, Ronaldo’ya gol attırmak haline geldi. Böyle olunca zaten kapanıp kontra peşinde koşan Slovenya’nın ekmeğine yağ sürdüler.
Kupanın favorisi dediğimiz

Son iki Dünya Kupası’na gidemedi İtalya... Bu görülmemiş bir şey. Aslında 3 yıl önce Mancini ve ekibi sadece 1 ay için etkileyici bir takım yaratmamış olsaydı iflas bayrağı çoktan çekilmişti. Ortalama oyuncu kalitesi düşmüş İtalya’nın enerjisi de düşünce Avrupa Şampiyonası’na hak ederek veda ettiler.
İtalya girizgâhı yapmak zorunda kaldık ama İsviçre’nin hakkını verelim. İsviçreli Karl Rappan’ın 30’lardan itibaren oynattığı futbolun, İtalyanların icadı olarak bilinen Katenaçyo'nun atası olduğu söylenir. Belki de bu yüzden yıllardır İsviçre başarılı olduğu turnuvalarda bile sıkıcı futboluyla cehennem azabı çektirirdi futbolseverlere. Ama Murat Yakın öyle bir takım ortaya çıkarmış ki, turnuva başından bu yana zevkle izliyoruz. Dün akşam son paslarda heyecanlarını yenebilseler daha görkemli bir galibiyet alabilirlerdi.
Xhaka, orta sahada gerçek bir komutan gibi oynuyor. Aebischer, Freuler ve Vargas müthiş. Dün Embolo ve Ndoye’nin organizasyondaki olumlu katkılarına rağmen son anda tercih ve vuruş

İngiltere’nin kısır futbolunu izledikten hemen sonra ilk maçlarında daha dinamik görünen iki takımı izleyecektik. İspanya, Hırvatistan’ı yenerken göz doldurmuş; İtalya, Arnavutluk önünde zorlansa da umut vermişti.

İspanya’nın bu kadar net bir oyun üstünlüğü sağlayacağını düşünmemiştim. Hatta daha çok beraberliğin ön plana çıkacağı kısır bir denge futbolu bekliyordum. İspanyollar, denge futbolu oynamak yerine İtalya’nın dengesini bozmayı tercih etti.

İlk övgü Cucurella için... Chelsea’ye geldiğinden bu yana dalga geçilen sol bek, İtalya’nın kafasını çıkarmaya çalıştığı ilk yarıda öyle müdahaleler yaptı ki, sürpriz bir tersliğe izin vermedi. Hala bir el bombası kimliği var tabii. Ama bu kadar eleştiriden sonra bu performans gerçek bir karakter göstergesi.

Gelelim İspanya orta sahasına... Yahu tamam, bir zamanlar Xavi, Iniesta ve Busquets vardı. Şimdi ise Rodri, Pedri ve Fabian Ruiz var. Dün gece sahayı öyle bir parsellediler ki hiç de yabana atılmayacak İtalya, topu göremedi.

Fransa Milli Takımı kıskanılacak bir kadroya sahip. Öyle ki bazı mevkilerde ikinci tercihler bile rahatlıkla İngiltere ve Almanya gibi takımlarda dahi ilk seçenek olabilir. Bir de üstüne günümüz futbolunun süper yıldızı Mbappe de onların kaptanı.
Avusturya önünde güle oynaya bir Fransa galibiyeti bekleyenler açıkçası fena yanıldı. Manchester United hayal kırıklığından sonra yeniden doğan Ralf Rangnick yönetiminde önde baskı yapan Avusturya, ilk dakikalardan itibaren Fransızları rahatsız etti. Sağ kanatta Dembele’nin gayretiyle gelen 2 sarı kart, Mbappe’nin soldan sağa geçişini kolaylaştırdı. Temas korkusu, Mbappe’nin sıfıra inişine izin verdi. Wöber’in ters kafası golü getirdi. Ama ya bundan 2 dakika önce Baumgartner, inanılmaz bir fırsatı kaçırmasaydı? Bu pozisyonun kahramanı Maignan’dı ama İspanyol hakemin bu net kurtarışı görmeyip aut kararı vermesi de ayrı bir tartışma konusuydu. Çünkü devamındaki atakta Fransa’nın golü geldi.İkinci yarının ilk bölümünde Mbappe’nin kaçırdığı

Almanya’nın turnuvanın açılış maçında İskoçya’yı yenmesi sürpriz değil... Ancak Braveheart filminden bu yana İskoçlardan sahada savaş vermesi bekleniyor. Dün gece savaşan değil gölge kovalayan bir İskoçya vardı.
Almanya, Dünya Kupası’nı kazandığı 2014’ten bu yana hiçbir büyük şampiyonada final oynayamadı. Kroos ve İlkay gibi iki beyni aynı anda sahaya süren Nagelsmann, bu durumu değiştirmeye niyetli...
Almanya için rakibi açma stresi sadece 10 dakika sürdü. İskoçya kalecisi Gunn böyle bir turnuvada yenilebilecek en basit gollerden birini yedi. Sezonun Avrupa 11’ine koyabileceğimiz Wirtz bile beklemiyordu bu ikramı...
Sonrasında ne savunma ne de hücum yapabilen bir İskoçya vardı. Kroos güle oynaya oyun kuruyor, Musiala, Havertz ve İlkay rakip ceza alanı çevresinde cirit atıyordu. İlk yarı bittiğinde skor 3-0 olmuş ve İskoçya 10 kişi kalmıştı bile.
Almanya’nın iyi hazırlandığı ve oyun kurgusunu başarıyla kurduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Ancak İskoçya’nın pek de bu turnuvaya yakışır bir

Futbolda para önemlidir. Ama siz kulübünüz için doğru planı yapmıyorsanız sonuç her zaman hüsrandır. Chelsea’nin, Manchester United’ın son birkaç yılda harcadıkları ve gelinen nokta ortada...
Şu dönemin favori geyiği, “Pep çok para harcıyor. O yüzden başarılı.” Tabii aslında işin doğrusu, “Pep çok başarılı. O yüzden kendisine yüksek bütçeli takımları gözleri kapalı teslim ediyorlar.”
Pep Guardiola bugün büyük bir ihtimalle İngiliz futbolunun en yüksek liginde art arda 4 şampiyonluk kazanan ilk hoca olacak Manchester City ile birlikte. İşin ilginç yanı, West Ham önünde puan kaybederlerse Arsenal şampiyon olacak. Arsenal’in başında Pep’in eski yardımcısı Mikel Arteta var. Tıpkı Championship Şampiyonu Leicester City’nin başındaki Enzo Maresca gibi.
Guardiola’nın şampiyonluklar haricinde bir de İngiliz futboluna sunduğu isimler var. Phil Foden’ı genç yetenekten dünya yıldızına, Jack Grealish’i orta sıra takımlarının top cambazından yeteneklerini takımı için kullanan