Özay Şendir

Glasgow Ranger, Protestanların ve İskoç kökenlilerin Celtic, Katolik ve Kelt kökenlilerin takımıdır.

Bu iki kulübün arasındaki rekabet hem etnik hem de mezhepsel farklılıklara dayanıyor ama onlar birbirlerini yok etmeyi hayal etmiyorlar.

Al Ahly 1917’de Mısır’ın İngilizler tarafından işgaline karşı çıkanların ezeli rakibi, Zamalek ise yabancıların takımıdır.

Bağımsızlık üzerinden ayrışan bu iki kulüp sert rekabet eder ama birbirlerine düşmanlık duygusu beslemezler.

Barselona-Real Madrid derbisi, Diktatör Franco’nun Real Madrid’e verdiği destek ve Barselona’nın diktatörlüğe muhalefetiyle başlar.

Barselona Başkanı Sunyol’un, Franco’nun askerlerince öldürülmesiyle zirveye taşınır bu, aynı zamanda İspanya’da iç savaşın başlangıcı sayılır.

Ajax, daha özgürlükçü, daha liberal bir şehir olan Amsterdam’ın, Feyenoord, daha tutucu, daha sağda olan Rotterdam’ın takımıdır.

Aralarındaki hayata bakış farkı 180 derece olan bu iki kulübün mücadelesinde rekabet vardır ama düşmanlık yoktur.

İspanyol takımı Club Deportivo, 26-30 Ocak tarihleri arasında Irak’ın kuzeyinde, Erbil’de bir antrenman programına katılacağını açıkladı.

Kulüp bu organizasyonun ardından 16-22 yaş grubundan beş yetenekli genci İspanya’ya götüreceğini de duyurdu.

Bu organizasyonun sponsoru NAYA for Engineering Services & Training LTD adlı bir şirket.

Arap ülkelerinde özellikle petrol alanlarında muayene, test, kalibrasyon işlemleri yapıyorlar.

Sahibinin kim olduğu, kaç yılında kurulduğu internet sitelerinde yazmıyor.

Linkedin’e baktım, çalışan sayısı 5-200 arasında, şirketin yetkili bir isminin profilini inceledim, mail adresi şirkete ait değil, bir Gmail hesabı kullanıyor. Erbil, Basra, Hartum ve İstanbul’da ofisleri olduğu yazılmış. İspanya’da ne bir ofis ne de bir çalışan bulabildim.

Futbola siyaset karışmaz mı, kulüp açıklamasında “Irak’ın Erbil şehri” deniliyor, Barzanilerin yayın organı bu haberi başkent vurgusuyla “Club Deportivo Leganés, 26-30 Ocak tarihleri arasında başkent Erbil’de bir antrenman programına katılacağını duyurdu” diye vermiş.

79 can verdiğimiz bir facianın ardından kadının biri TikTok’ta yayın açıp “Zenginlere üzülmüyorum” diyebildi. 

Sözünün önemi yok ama her olayı dikkat çekme aracı olarak kullanan bir kalabalık yaşıyor Türkiye’de. 

Yaptıkları farklı farklı olsa da ortak paydaları “yırtmak” ve bunu yapabilmek için her yolu mübah görüyorlar. 

Bunlar yetmezmiş gibi bir de parayla satın alabildikleri eşyalar sayesinde daha değerli olduğunu zanneden bir güruh var. 

Görgüsüzlük bir zamanlar ayıp sayılırdı, ne Türkiye ne de dünyada uzun zamandır sayılmıyor maalesef. 

Tek derdi yırtmak olanlarla, değerleri ceplerindeki para kadar olan bu iki grubun sosyal medyadaki bileşimi, bize daha çok umutsuzluk, daha fazla öfke ve karamsarlık olarak dönüyor. 

Bu sarmaldan çıkmanın tek yolu aile ve okulda değerler eğitimini tekrar bir numaralı öncelik haline getirmek. 

Aksi takdirde bu küçük balıkların saçtığı zehirli ortam toplumun vicdanını yani o büyük ba

"Önlem almayanlar en ağır cezaya çarptırılsınlar.”

Evinizin, oturduğunuz apartmanın, iş yerinizin kapısı dışarıya doğru mu açılıyor yoksa izdiham ezilmelerine neden olacak şekilde içeriye doğru mu?

Soru, başkalarının almadığı önlemleri sorgularken kendi hayatımızı nasıl ıskaladığımızın bir özeti aslında. 76 canımıza mal olan faciayı duyduğumuz andan beri yangın merdivenlerini sorguluyoruz ya, bir soru daha: Apartman ya da iş yerinizin olduğu binada yangın merdivenlerinin kapısı açık mı, değilse anahtarı kimde biliyor musunuz? Deprem çantası detay felaket anı için bir eylem planınız var mı? Mesela bir yangında apartman görevlisinin en alt kattan en üst kata çıkıp yangın merdiveni kapısını açmasına mı bağlı hayatta kalıp kalmayacağınız? Gittiğiniz AVM’de acil bir durumda döner kapılar harici bir tahliye imkanı olup olmadığını hiç düşündünüz mü? İş yerinizde turnike sistemi varsa, panik anında nereden ve nasıl tahliye olacağınıza dair hiç tatbikat yaptınız mı? Her facia aslında bize kendi hayatımızı korumak adına yapmamız gerekenleri hatırlatıyor.

6

52 yıl boyunca silahlı mücadele veren Kolombiya Devrimci Güçleri, 2017’de silah bırakmış, sivil siyasete katılma kararı almıştı. 

260 bin kişinin öldüğü, 6 milyon kişinin evlerini terk ettiği bir sürecin ardından gelen anlaşma sevinçle karşılanmıştı. 

Bu anlaşmadan sonra Kolombiya’da varlığını sürdüren tek silahlı grup olarak 1964’te kurulan Ulusal Kurtuluş Ordusu kalmıştı. 

Hükümet ile Ulusal Kurtuluş Ordusu arasındaki müzakereler 2023 yılında sonuçlandı ama istenen sonucu vermedi. 

Örgüt içerisinde uyuşturucu kaçakçılığı ve yasadışı madencilikten gelir elde edenler kansız dönemden hoşlanmadılar. 

Eylül 2024’te bir üsse saldırıda 3 askerin ölmesinin ardından Kolombiya Hükümeti barış sürecini askıya aldı, Venezuela’nın arabuluculuğunda tekrar yapılan görüşmeler de bu hafta çöktü. 

Kolombiya’da şu anda eski Kolombiya Devrimci Güçleri’ne bağlı 33. Cepheyle Ulusal Kurtuluş Ordusu çatışıyor. İlk gün, çoğu sivil 30 kişi hayat

İsrail’in ultra Ortodoks Yahudi partilerinden Dini Siyonist Parti ateşkes anlaşmasının ilk bölümüne katılıyor ama rehineler kurtarıldıktan sonra Gazze’de soykırımın devam etmesini istiyor. 

Aynı zamanda Maliye Bakanı da olan partinin başkanı Smotrich, gerekirse kabineden ayrılırız havasında. 

Bir diğer ultra Ortodoks lider, Ulusal Güvenlik Bakanı Ben-Gvir’de ateşkese karşı olduklarını söyledi ama koalisyondan ayrılmaya dair bir cümle kurmadı. 

Bu iki partinin İsrail parlamentosundaki toplam sandalye sayısı toplam 13 ve koalisyon hükümetini düşürmeye yeterli. 

Buna karşın bu iki partinin 11 bakandan oluşan Ulusal Güvenlik Kabinesinde sadece iki oyları var ve anlaşmayı engelleme güçleri yok. 

Yani İsrail Başbakanı Netanyahu, anlaşmayı ortakları olmadan da onaylama gücüne sahip ama Başbakanlık koltuğunu kaybedebilir. 

Buna rağmen ülkenin erken seçime gideceği 3 aylık süre zarfında da anlaşma uygulanmaya devam edebilir. 

*Ege’de yıllardır konuştuğumuz 12 Ada, Osmanlı’nın ve Türkiye’nin diplomasi tarihinde kandırılmışlıkların hikâyesidir biraz da. Türkiye’nin Kardak’tan önceki askeri operasyonu, Ankara’nın Atina’ya silah yardımı, Almanya’nın savaşa girme karşılığındaki cömert teklifi ve en nihayetinde katılmadığımız Paris Antlaşması gibi az bildiğimiz çok gerçek yatar hikâyesinde.

*Bu konuda ilk kandırmaca 1912’de yaşandı. Libya’yı işgal etmek için Rodos başta olmak üzere 16 Ege adasını işgal eden İtalya, 1912’de imzalanan Uşi Antlaşması’na göre, Osmanlı ordusu Libya’dan çekildiğinde, 16 adayı kayıtsız şartsız boşaltacaktı. Osmanlı ordusu Libya’dan çekildi ama Balkan Savaşı’nı fırsat bilen İtalyanlar adalardan çekilmediler.

İsmet İnönü

*Mayıs 1913’te imzalanan Londra Antlaşması, Ege adalarının yönetimini emperyalist devletlere bıraktı, o devletler de Şubat 1914’te Bozcaada, Gökçeada ve Meis haricindeki tüm Ege adalarını Yunanlılar ile İtalyanlar arasında paylaştırdı. Burada çok

- Puslu zamanlarda Milliyet olarak her konuda tüm solungaçlarımızı açarak ilerlemeyi tercih ediyoruz. Geçen hafta gündem belirleyen iki manşetimiz de bu şekilde ortaya çıktı. Birinci manşetimiz İran Devrim Muhafızları’nın Kudüs Gücü Komutanı’nın Süleymaniye’de, Bafıl Talabani’nin konutunda PKK’nın Suriye kolunun başındaki Mazlum Abdi’yle buluşması oldu. İran’ın Türkiye’nin terörle mücadelesindeki köstek hali ve Ankara’nın Bağdat ile geliştirdiği iyi ilişkileri gölgeleme çabası uzun zamandır radarımızda. Bölgedeki haber kaynaklarımız, izleme servisimizin Farsça ve Kürtçe yayın yapan haber ve propaganda sitelerini ısrarlı takibi, görüşlerine başvurduğumuz uzmanlarımız, bize bu konuda büyük avantaj sağlıyor. İkinci manşetimiz veda turlarında olan ABD Savunma Bakanı Austin’in Brüksel’de yaptığı bir açıklama oldu. ABD’nin, YPG’nin Suriye Ordusu’nun bir parçası olabileceği açıklamasını AP’den yakaladık. Her iki manşet öncesinde de resmi