Tunca Bengin

Kirpi ikilemi, yakın ilişkinin zorlukları hakkında bir metafordur. Soğuk havalarda bir grup kirpinin ısıyı paylaşmak için birbirine yaklaşmaya çalıştığı bir durumu tanımlar. Ancak keskin dikenleriyle birbirlerine zarar vermekten kaçınamayacakları için ayrı kalmaları gerekir. İşte düne kadar baba-oğul muhabbetindeki Kılıçdaroğlu ile İmamoğlu arasındaki durum da aynen böyle... Her ikisi de kamuoyu önünde birlik beraberlik sözleri ediyor, o onu arıyor, sıcak mesajlar veriyor, gülücüklerle selam yolluyor. Ama söz konusu genel başkanlık koltuğu olduğunda o görüntünün sütre gerisindeki hırpalama, yıpratma, ayak kaydırma boyutu ortaya çıkıyor. Hem de yine kişiye özel strateji ve taktik içeren yönleriyle. Kılıçdaroğlu çok net diyor ki:

Korkutarak, beni gönderemezsiniz. Baskıyla, manifestoyla olmaz ben buradayım. Koltuğa talipseniz, yarışma hevesiniz varsa buyurun karşıma çıkın. Bu fırtınalı havada gemiyi kaptan olarak güvenli limana ancak ben götürürüm.

Dolayısıyla genel merkez olarak kurultaya giderken de boş

Yerel seçime giderken dağılmış ve birlikte hareket edemez duruma gelmiş bir muhalefet var. Dünkü masa ortakları arasındaki ılık ve tatlı esintili hava, soğuk ve oldukça sert rüzgârlı bir hal aldı. Partiler bazında bakıldığında da özellikle masanın lokomotifleri konumundaki başta CHP ve İYİ Parti ise tam anlamıyla kaynayan kazan... İki parti arasındaki milletvekili alıp verme, yerelde ortak adayda kenetlenme ya da seçmen geçişkenliğinden kaynaklı hısımlık görüntüsü ise şimdilerde hafiften hasımlığa dönüşmüş durumda. Her iki taraf da geçmişte yaşanan mutlu birlikteliğin aslında ne kadar hatalı bir ilişki olduğu noktasındalar. Hatta yaşanmışlıklar ve geleceğe dönük olası yakınlaşmalar üzerine birbirlerini ciddi anlamda hırpalama söz konusu. Mesela uzun süredir İYİ Parti’de ‘CHP ile yapılan ittifak bize zarar verdi, veriyor’ söylemleri ayyuka çıktı. İYİ Parti doğrudan kendisini merkez sağda konumlandırmak istiyor artık. Yeni dönemdeki politikalarını da bu yönde güncelleme faaliyeti içindeler. Genel olarak

Hayranlıkla dinlediğim Erkin Baba’nın bende çok ayrı bir yeri vardır. Zira kendisiyle bir süre aynı evi ve yediğimiz ekmeği paylaştık... Abi-kardeş olduk. Hepimiz seni çok sevdik Erkin Baba...

Erkin Koray’ın ölümünün ardından hemen herkes onun müziği, eserleri, efsaneliği hakkında birçok şey söyledi. Seni Her Gördüğümde, Şaşkın, Fesuphanallah, Çöpçüler, Estarabim ve daha nicelerinin bugün hâlâ gençlerin hit parçaları arasında yer aldığını anlattılar. Gerçekten de öyle... Nesiller arası akan, bağlayıcı bir durum söz konusu. Daha önce yitirdiğimiz Cem Karaca ve Barış Manço gibi. Ama tüm bu söylenenler bir yana en etkileyici sözler ise İzzet Öz’ün insan Erkin Koray’ı anlatan şu cümleleriydi aslında:

“Gençliğinde cepleri parayla dolu olur ama tek kuruşu olmadan evine giderdi. Bütün arkadaşlarıyla o gecenin keyfini çıkarır evine öyle dönerdi.”

Yani Erkin Koray hani bugün tek bir parçayla ünlenip köşeyi dönen mum

CHP’de değişim denildiğinde her kafadan bir ses çıkıyor ama bunun altı bugüne kadar tatmin edici şekilde doldurulmadı. Kulisler ve olasılıklar üzerinden yürütülen tartışmalarda ise Genel başkan, ideolojik ve tüzük değişikliği olmak üzere üç başlık söz konusu. Bu anlamda en popüleri de genel başkanlık koltuğu elbette. Kılıçdaroğlu “Ben hariç her türlü değişime açığım” diyor, bunun için yıllardır beraber yol yürüdüğü MYK’daki arkadaşlarını bile değiştirdi. İmamoğlu ise Kılıçdaroğlu’nun gönderdikleriyle genel başkanı değiştirmeye çalışıyor. Kaybeden CHP’ye yön veren ekiple yani. Hoş kaybedenler arasında İmamoğlu’nun kendisi de var ama hiç kimse bu hesaba ortak olmak istemiyor. Dolayısıyla genel başkanlık şıkkının bir değişim değil, koltuk mücadelesi, kavgası olduğu açık. Hal böyle olunca da parti içi saflaşmalar. Dengeler, özellikle de İmamoğlu’na “İstanbul’u AKP’ye bırakamayız. İBB’ye aday ol hem başkanlığı hem de Melis’te

ABD merkezli Disney Plus’ın “Atatürk” dizisini yayınlama kararından çark etmesi ve Ermeni lobisi gazetelerinde bunun sevinçle duyurulmasına Türkiye’den tepki çığ gibi. Siyasetçiler, sanatçılar ve halk Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusuna, değerlerine yönelik bu saygısızlığa, küstahlığa karşı tek ses halindeler. Boykot kampanyaları, firmaya yaptırımlarla Disney’i kararından vazgeçirme, geri adım attırma konusunda yoğun bir faaliyet söz konusu. Ama bir taraftan da yeterince tepki gösterilmediği, ayrıca da Türkiye lehine lobi faaliyetlerinde yetersizlik iddiaları konuşuluyor, tartışılıyor. Malum, lobicilik faaliyetleri Amerikan siyasetinde önemli bir yer teşkil ediyor. Özellikle Rum-Yunan ve Ermeni lobi grupları geçmişten bu yana Türkiye karşıtlığı, nefreti etrafında birleşerek Türk-Amerikan ilişkilerini etkileme gayreti içerisindeler. Bu anlamda da tarihi gerçeklere rağmen sözde soykırım gibi bir saçmalığı dahi gündeme taşıdılar. Yine Türkiye’nin F-35 programından çıkartılması ve F-16 satışına

Esenyurt’taki tekel bayisi saldırganlarının ifadeleri “Öldürmek gibi bir niyetimiz yoktu, olay bir anda istemediğimiz şekilde gelişti, kontrolden çıktı, çok pişmanız” gibisinden bildik hikâye. Elbette neyin ne olduğuna yargı karar verecek ama Türkiye’yi ayağa kaldıran güvenlik kamerası görüntülerine bakıldığında ifadeler hiç de örtüşmüyor, inandırıcı gelmiyor. Hem mafyavari kararlı tavırlar hem de olay anındaki refleksler ve davranışlar anlamında. Hatta şuursuzluk boyutuyla daha başka ipuçları da içeriyor. Yani herkesi ürküten, dehşet veren bu görüntüler sıradan bir alacak-verecek anlaşmazlığı ya da kızdıran WhatsApp mesajlarıyla anlık gelişen fevri bir parlama, patlama sonucu bir adam öldürme, cinayet değil, çok daha derin konulardan kaynaklanan bir “racon kesme” hesaplaşması olasılığını güçlendiriyor. Özellikle de garip bir özgüven ve aşırı dozda saldırganlık, boyutuyla. Mesela terör ve narkotik konusunda uzman emekli emniyet müdürü Bülent

CHP’deki değişim sancısında ortada henüz yekten adayım diyen yok ama mesajlara, siyasi reflekslere bakılarak okumalar yapılıyor sadece. Bu anlamda da İmamoğlu’ndan art arda gelen açıklamalar ve bir gazetede kaleme aldığı güçlü liderlik ve cesaret mesajı içeren yazısı sonrasındaki yorumlar şöyle:

İmamoğlu’ndan beklenen o cesur çıkış geldi mi geliyor mu?

Bu konuda evet diyen de var hayır daha değil diyen de...

Çünkü izlediği yol, yöntem açısından da çeşitli girişimlerle Kılıçdaroğlu’na koltuğu bıraktırma çabası daha hâkim. Zahmetsiz bir mücadele içerisinde açıkçası...

Mevcut siyasal tabloya bakıldığında Kılıçdaroğlu kesitindeki görüntü de şu:

Kılıçdaroğlu ve mevcut genel merkez yönetimi şu anda il, ilçe kongrelerinden ortaya çıkacak tabloya odaklanmış durumda. Delegasyon yapısını kendi lehlerine çevirmek için sürece müdahale olasılığı da iddialar arasında. Bazılarınca hala dillendirilen olağanüstü kurultay artık olmaz görünüyor ama eğer Kılı&

PKK; Avrupa ülkelerinin çoğu, ABD, Kanada ve Avustralya gibi birçok ülkenin terör örgütleri listesinde yer alıyor. Avrupa Birliği de PKK’yı 2004 yılında terör örgütü olarak tanıdı. Ayrıca, NATO’nun çeşitli belge ve açıklamalarında, PKK’ya terör örgütü olarak atıfta bulunulmaktadır. Ama buna rağmen, ABD ve Fransa, Yunanistan başta olmak üzere, Avrupa’daki bazı ülkeler terör örgütüne olan sevdaları, kirli ilişkileri nedeniyle teröristleri korumak kollamak adına her türlü kepazeliği yapıyorlar. Hem silah tedariki hem de teröristlere kucak açmak, topraklarını üye toplamak amacıyla lojistik üs olarak kullandırtmak gibi. Dolayısıyla, Kuzey Irak’ta, Suriye’de sahadakiler ya da maşalar, tetikçiler temizleniyor, etkisiz hale getiriliyor ama PKK’nın ideologları Ortadoğu’da değil ABD ve Avrupa’da. Bunlar da bilinen ve Türkiye’nin kırmızı bültenle aradığı insanlar. Yani hepsi MİT’in takibindeler. Bulundukları ülkeler ise ısrarla onları