Asla yalnız yürümeyeceksin (3)

Tayyar Özdemir: Kemal Zorlu ile Alsancak’tan iyi tanışıyorlar. Milliyet Ege’de Spor Müdürü sevgili Tayyar...

Gazete ile şirket yakın. Sık sık Kemal’i ziyarete geliyor. Bir keresinde bana uğradı, “Ağabey, Cumhuriyet Ege’de futbol yorumları yazar mısın?” dedi. “İşim yoğun, zor başa çıkıyorum. Ve de yorgunum. Tayyar ne olur bana takılma” dedim. Vazgeçmedi, takıldı. Şirketle Cumhuriyet yakın. Götürdü beni Hikmet Çetinkaya ile tanıştırdı. Futbol yorumcusu oldum. Hiç aklımdan geçmeyen, üstesinden gelebileceğimi sanmadığım bir âlemde tam 35 yıl oldu. Olan bitenin hâlâ ayırdında değilim. Ama şunun farkındayım, yazıya başladım, çok değerli bir eylemin içine düştüğümü duyumsadım. Yazmak için okumak ve daha çok yürümek. Bir yazar şöyle der: “Adımlarımı atmaya başladığımda düşüncelerim harekete geçer.” Teşekkürler sevgili Tayyar. Hiç aklımdan geçmeyen okyanusun içine attın beni. İyi ki suyun üstünde kalmayı becerdik.

Jak Ürek: Çok özel bir insan benim için. Her zaman derim, boşver parayı insan biriktir. Ticaret Lisesi birinci sınıfta başladık. “Merhaba!” Jak, Saint-Joseph aktarmalı futbol oynuyor, üstüne bir de Göztepe hastası. Duygusal, sevecen, iyiliklerden yana, kötülüklere karşı duran sağlam bir karakter. Hayatıma Jak girmeseydi neler olurdu? Büyük bir olasılık, lise 1’den lise 2’ye geçemezdim. Cebir ile Fransızca derslerinin üstesinden, Jak olmasaydı sonsuza dek gelemezdim. Neyse, bunlar olağan şeyler. Onu tanımamış olsaydım, yaşamımın bir köşesi öksüz kalırdı. O benim can yoldaşımdı.

Bilgisayarın tuşlarına basmayı beceremiyorum. İyi ki elim kalem tutuyor. Yazdıklarımı büyük bir sabırla dinleyen, sayfaya aktaran sevgi dolu genç arkadaşlarım var. Onlarla çok şey paylaşıyor, birlikte yaşlanıyoruz. Biri de Tamer Sanverir. Yaşlandıkça gençleşen, hikâye yüklü bir fırlama. O benim dostum. Onu çok seviyorum. Geçenlerde bir arıza yaptı, tekledi. Canım çok sıkıldı. O arıza bana yakışırdı. Onda hiç iyi durmadı. Neyse şimdi iyi durumda. Şakalaşmaya başladı, sevindirdi. Ne diyebilirim ki? Gençler, arkadaşlar, sırayı şaşırmayalım lütfen. Ve asla yalnız yürümeyeceksin yolculuğunu burada bitirirken bir kez daha rica ediyorum. Lütfen yalnız yürümeyin… Yoldaşlarınızın size eşlik etmesine izin verin. Esen kalın. İyi pazarlar...