Son Güncellenme:
Her iki tarafa borç yükleyen bir sözleşme türü olan kira sözleşmesi ile bedel karşılığında bir maldan faydalanma ve kullanma hakkı verir. Kira sözleşmesi gibi kullandırma borcu üzerine kurulan sözleşmelerde kiralayan sahip olduğu malın kullanma hakkını kiracıya devretmeyi taahhüt ederken, kiracı ise kiralayana bedel ödemeyi taahhüt eder.
Yapılan son düzenlemeler ile kira sözleşmeleri 6570 Sayılı Gayrimenkul Kira Kanunu ile değil 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu ile hükme bağlanmıştır. Kanuna göre kiralama işlemleri kiralayan, kiracı ve kira sözleşmesi başlıkları altında düzenlenmiştir.
Kira sözleşmeleri gelir, beyan, süre, düzenleyiciler ve bedel gibi düzenlemeler bakımından çeşitli başlıklar halinde incelenebilir. Gelir türüne göre kira sözleşmeleri adi ya da hasılat kira olarak yapılır.
Adi kira sözleşmesinde gelir getirmeyen taşınmazın kiralanması söz konudur. Taşınmazdan kira geliri elde edilmesi halinde yapılan sözleşmeye hasılat kira sözleşmesi yapılır.
Adi kira sözleşmesi anlaşma, sözleşmenin konusu olan mal, kullanma devri, geri verme yükümlülüğü ve kira bedeli gibi unsurlardan oluşur. Kira sözleşmeleri düzenleyen taraflar açısından da ikiye ayrılır. Kira sözleşmesi kiralayan ve kiracı arasında yapılabileceği gibi anlaşmazlık durumunda ispat niteliği taşıması bakımından noterde de yapılabilir. Noter huzurunda yapılmış kira sözleşmeleri biri noterde, biri kiracıda ve biri de kiralayanda kalmak üzere 3 nüsha halinde düzenlenir.
Süresi bakımından süreli ve süresiz olarak incelenen kira sözleşmelerinde kullanma hakkı bakımından zaman tayini söz konusudur. Sözleşmede kullanma hakkı ay ve yıl gibi belirli bir süre ile sınırlandırılmış ise süreli sözleşme, sözleşmede süre belirtilmemiş olması halinde süresiz sözleşme koşulları geçerli olur.