Abbas Güçlü

Her yıl, birkaç günlü- ğüne Haymana’ya gidip, hem memleket hasreti gideriyorum hem de yakın tarihimize yönelik müthiş bir sempozyuma tanıklık ediyorum.

Ankara Üniversitesi İnkılap Tarihi Enstitüsü ile Haymana Belediyesi’nin öncülüğünde gerçekleşen Sakarya Meydan Muharebesi ve Haymana Sempozyumu’nda yine müthiş anekdotlar vardı.

Örneğin, neden Ankara başkent seçildi, Latin harflerine neden geçildi, savaşın tam ortasında neden Milli Eğitim Şûrası toplandı, İstanbul’da çok daha büyüğü varken neden Ankara’da yeni bir üniversite kuruldu, Haymana’da pazar kurulma günleri neden değişti, Atatürk, Karlovy Vary’nin bir benzeri olan kaplıca kentinin, neden çok sevdiği Haymana’da değil de Yalova Termal’de kurulmasını istedi, İstanbul-Ankara tren yolu ne zaman inşa edildi, Lozan’daki şifreler nasıl kırılmaz hale getirildi?..

Sakarya Meydan Savaşı’nın en önemli ayağının Haymana Meydan Savaşı ya da Haymana Muharebesi olduğuna bir Haymanalı olarak biz bile bu sempozyumlar sayesinde ancak 90 yıl sonra her yönüyle farkına varabildik.

Sakarya Meydan Savaşı nasıl ki bir yıl sonraki Büyük Zafer’in başlangıcıysa, Haymana Meydan Muharebesi de Sakarya Meydan Savaşı’nın son kalesidir.

Haymana düşseydi, ortada

Hasan Mandal, TÜBİ- TAK Başkanı olarak atandığında çok sevinmiştim. Yolum Ankara’ya düşünce, kendisini ziyaret ettim. Yaptıklarını, yapacaklarını dinlediğimde, sevincimin hiç de boşuna olmadığını anladım. Ülkem adına gurur duydum.

Gazeteci olarak, 40 yıla yakın süredir TÜBİTAK’ı yakından izlerim, hiç bu kadar kendinden emin görmemiştim. Hasan Hoca’nın birikimi ve vizyonuyla Ankara’nın istekleri birbiriyle örtüşünce, ortaya mükemmel bir yol haritası çıkmış!

Mandal, konuşmayı seven hocalardan değil! Kendisini uzun süredir tanırım, hem kendisi hem de görev yaptığı kurumlara hedefler koyar ve gerçekleştirmek için gece gündüz çalışır.

Şu anki hedefler ülkemizin geleceği için belirlenmiş ve çıta adeta tavan yapmış. Onu hiç bu kadar heyecanlı görmemiştim.

Yaptıklarını, yapacaklarını, TÜBİTAK’ın uygulama alanlarını gördükten sonra kaleme almanın daha doğru olacağına karar verdik. Çünkü lafın ötesine geçtiğini göstermek istiyor.

TÜBİTAK’ın tıpkı YÖK gibi özerk olması gerektiğine inananlardanım, bir ara çok konuşuldu ama vazgeçilmiş! Hasan Hoca bunları konuşmak istemedi.

Başta Cumhurbaşkanı Erdoğan olmak üzere, devletin tüm kurumlarının kendisine ve kurumuna çok büyük destek verdiğini anlattı

Osmanlı’nın son dönemi, eğitim ve bilim dünyada zirve yaparken, bizim dibe vurduğumuz yıllardı. Çöküşümüz biraz da bu yüzden oldu!

Cumhuriyet ile birlikte toparlanmamız zaman aldı.

Bugün geldiğimiz nokta ise sevindirici ama daha fazlası gerek...

100 yıl öncesine baktığımızda, eğitimde okullaşma ve ulaşılabilirlik oranları yok denecek kadar azdı.

Bugün, bu konuda, dünya ve Avrupa ortalamalarının çok üzerindeyiz.

Cumhuriyet tarihimiz boyunca tüm iktidarlar, ülkemizin en ücra köşelerine varıncaya kadar okul götürdü, okullaşma oranlarının yükselmesi için yoğun çaba harcadı, o da yetmedi, okuma yazma kampanyaları düzenledi.

Okullaşma oranları on binde 80’lerden, yüzde 95’lere ulaştı.

Atayacak öğretmen, baraj, köprü, havaalanları yapacak mühendis, yüksek teknoloji üretecek araştırmacılar bulamazken şimdi hemen her alanda kalifiye iş gücü fazlamız var.

Eğitimin, okulun, bilginin, bilimin ve en önemlisi de aklın keşfi, insanoğlunu canlılar içerisinde çok farklı bir noktaya taşıdı.
Son 100 yıldaki bilimsel gelişmeler, on binlerce yıllık gelişimden çok daha fazla. Son 20 yıldaki de son 100 yıldakini ikiye, üçe katlar.
Bu yüzden, aklın ve onu üretime dönüştüren eğitim ve bilimin yarattığı mucizeleri görmezden gelmek, sadece cehaletin değil, geri kalmışlığın da nedeni olur.
Bırakın tarihi, bugüne dönün ve çevrenize bakın, eğitim alanlar ile almayanlar arasındaki farkı görün.
Şimdi birileri çıkıp, “Okuyanlar işsiz geziyor, okumayanlar köşeyi dönüyor” diyebilir ama siz genele bakın.
Okumadan belki bir yere kadar gelinir ama orada kalması uzun sürmez!
Bu durum hem kişiler hem de şirketler için aynı. Kurumsallaşmayan, eğitime, bilime, Ar-Ge’ye önem vermeyen aileler gibi şirketler de birkaç nesil sonra yok oluyor.

Hafta sonu tatillerinde ne yapıyorsunuz? Eve kapananlardan mı, yoksa hiç oturmadan gezenlerden misiniz?

Hemen herkes farklı bir yorum getirecektir ama inanın, evde oturmak daha yorucu oluyor. İşte bu yüzden, en azından bir hafta ev, bir hafta dışarı formülünü denemenizde yarar ar. Böylece akınız ne evde kalıyor ne de dışarıda.

İki, üç günde neresi gezilir ki demeyin, yurt içinde her yere gidip geleceğiniz gibi yakın ülke turları da yapabilirsiniz ve emin olun, tadı damağınızda kalacağı için fazlasıyla da keyif alırsınız.

Deneyenler, zaten biz yapıyoruz diyebilir ama hiç denemeyenlere önerimiz, bu hafta için geç olsa da, gelecek hafta için hemen plan yapmaları ve kendilerine hem sarı yaz hem de kış için şimdiden bir rota belirlemeleri…

Bu kurla yurt dışı zor!

Döviz aldı başını gidiyor. Nereye kadar belli değil.

Artma ihtimali olduğu kadar düşme ihtimali de var.

Ama bu arada zorda kalacak olan yurt dışı turizm acentaları var. Sadece yurt dışına çalıştıkları için en çok etkilenenler onlar.

Okulların açılmasına sayılı günler kaldı ama yüz binlerce öğrenci hâlâ gidecek lise bulamıyor!

MEB ille de imam hatip ya da meslek lisesi diyor, veli ve öğrencilerin tercihi ise fen ya da Anadolu liselerinden yana.

Parası olanlar için sınırsız kolej seçenekleri var ama servis ve yemek ücretleri bile pek çoğumuzun boyunu aşıyor.

Oysa bir de tematik liseler var, hem de çok önemli kazanımları söz konusu ama ne onlar kendilerini anlatabiliyor ne de veli, öğrenci ve rehber öğretmenler bu okulların farkında.

Örneğin Silivri Tarım Koleji Silivri Belediyesi’nin sponsorluğunda hayata geçti, ücretsiz ve arkasında müthiş bir destek var. Yakında üniversitesi de kurulacak.

Toprakla, üretimle, yaşamla iç içeler.

Toprağı ve tarımı sevenler için bulunmaz bir fırsat ama gel de bunu veli ve öğrencilere anlat!.

Tarım deyip geçmeyin!

Yeni öğretim yılı öğretmenler için başladı, minik öğrenciler için pazartesi, diğerleri için de haftaya başlıyor.
Peki, neler getiriyor?
Tam bir değişim yılı diyebiliriz.
Bakan Selçuk’la birlikte tüm üst düzey kadro değişti.
TÜBİTAK Başkanlığı’na Hasan Mandal, ÖSYM Başkanlığı’na da Halis Aygün getirildi.
Ve sırada, değişmesi beklenen daha pek çok ayrıntı var.
Örneğin, Andımız ve ödevler geri gelebilir, hiç hesapta yokken ek atama gerçekleşebilir, çakma dershane olarak faaliyet gösteren temel liseler olmak üzere tüm kurslar kapatılabilir ama en önemlisi de müfredat programıyla birlikte lise ve üniversiteye giriş sistemleri sil baştan ele alınabilir...

2023 vizyonu

YÖK, 2018 YKS ile ilgili bir rapor yayımladı.

Tam evlere şenlik.

2017’de, devlet üniversitelerinde hiç öğrenci yerleşmeyen 225 program varmış, bu yıl bu sayıyı 68’e indirdik diye adeta hava atıyorlar!..

Eminim ki çok daha fazlası vakıf üniversitelerinde var.

Güler misiniz, ağlar mısınız!

Şimdi YÖK’e sormak istiyoruz: Geçen yıl da, bu yıl da bu bölümlerin açılmasına, öğrenci almalarına kim karar verdi, kontenjanlarını kim belirledi?

Tabii ki kendisi!

Bu nasıl bir YÖK ki tek öğrencinin dahi tercih etmediği bölümlerin açılmasına izin veriyor?