Kar yağdı, böyle oldu

Diyalog Doğu ve Güneydoğu uçakları, nedense çok erken saatlerde kalkıyor, 06.00-07.30 arası. Bu yüzden oralarda bir yerlere gitmek bir eziyet, ama dün bir kez daha gördük ki dönmek çok daha büyük bir eziyet. Ama bir o kadar da keyifli...Malatya'ya okul açılışları için sabah gidip akşam dönecektik. Ama yoğun kış koşulları nedeniyle önce akşam uçağı ertelendi, sonra da sabah uçuşları.Ertesi gün, öğleden sonra ve akşam uçaklarının kalkıp kalkmayacağı konusunda kimse güvence veremeyince, çevre illerdeki havaalanlarının durumunu araştırdık. Elazığ, Gaziantep, Diyarbakır, Kahramanmaraş mı yoksa Adana mı?En garanti gözüken Adana olunca tercihimizi o yönde kullandık. Ama Malatya'ya uzaklığı, bu hava koşullarında en iyimser tahminle 5 saat ve bazı noktalarda yolun kapalı olma ihtimali ortaya çıkınca, yeniden düşünmeye başladık...Biraz tereddüt yaşansa da Adana için yola çıkmamız uzun sürmedi. Yoksa 16.45 uçağını kaçıracaktık...Malatya Belediye Başkanı Cemal Akın, sanki kışa hazırlıksız yakalanmış gibiydi. Kar, buza dönüşünce yaya olarak ya da arabayla bir yerden bir yere gitmek, buz pateninde dans etmekten daha zordu.Yol, Erkenek Tüneli'ne kadar karla ve buzla kaplıydı. Belli ki, Karayolları çalışanları da henüz işbaşı yapmamıştı.İki saat kadar sonra Kahramanmaraş Pazarcık'a geldiğimizde, kardan eser yoktu. Hava günlük güneşlikti. Adana'ya yaklaştıkça da önce paltolar çıktı, sonra ceketler...Bu arada İstanbul'daki hava koşullarını da yakından izliyorduk. Tipik İstanbul havasıydı. Bir iyi diyorlardı, bir çok fena...İçinde bulunduğumuz son birkaç gün gösterdi ki, kışı ve karı unutmuşuz. 3-5 santimlik kar, bütün hayatımızı altüst etmeye yetiyor da artıyor. Cuma sabahı daha gün doğmadan Malatya'ya gitmek için yollara düştük. Civar illerle kıyaslandığında Malatya mutfağının zengin olduğunu söylemek abartılı olur. Ama gönülleri zengin. Daha önce gidenlerin söylediği gibi sürekli ikramdan aç kalmayı özlüyorsunuz.Yol uzun, sohbet koyu olunca söz dönüp dolaşıp ünlü Malatyalılara da geldi. Öylesine isimler telaffuz edildi ki, her defasında "Bu da mı?" dedik.Malatya'da bir âdet var, herkesi sayıp birini unutursanız çok alınıyorlar. Bu yüzden açılışlarda onlarca isim sayılıp onlarca kişi konuşma yapıyor. Bu yüzden ünlülerini isimlendirmemek sanki daha iyi!..İşadamları, akademisyenler, suçluların her türlüsü, gazeteciler ve Özal'dan İnönü'ye uzanan devlet adamları..."Biz bir işi yaptık mı iyi(!) yaparız" diyorlar. Delileri bile meşhur. Fotoğrafları, boy boy duvarları süslüyor. Onlarla da gurur duyuyorlar.Kâğıtkebabı ve ızgarada pişmiş Malatya peyniri, kayısılarını gölgede bırakacak kadar farklı bir damak tadına sahip. Kıbrıs'ın helliminden çok daha lezzetli. Ama Malatyalılarda ne Kayserililerin ne de yakın komşuları Gazianteplilerin girişimciliği yok. Yoksa hâlâ Malatya deyince akla kayısı gelir miydi!Oysa, Türkiye'nin en büyük tekstil fabrikalarından birine de sahipler. Ama Malatya deyince yakından bilenlerin dışında kimsenin aklına tekstil gelmiyor. Malatya'nın En'leri Malatya'daki okulların tümünün duvarında, dağda, taşta neredeyse hemen her yerde kocaman kocaman harflerle "Sizi çok seviyoruz" yazıyor. Sevgi okulları, sevgi evleri, sevgi köyleri var. Belki de en çok ihtiyaç duydukları şey bu olduğu için.Malatya kozmopolit bir kent. Çok göç alıyor. Farklılıklar ve uçlara kayma biraz da bu yüzden. Vali H. İbrahim Daşöz'ün "sevgi"yi özellikle çocuklar arasında kaynaştırıcı bir unsur olarak görmesi biraz da bu yüzden. Özetin özeti: Zaman zaman zor anlar yaşansa da ülkemiz, insanıyla, kültürüyle, mutfağıyla, sosyal yapısı ve doğasıyla çok özel bir ülke. Aynı gün adeta dört mevsimi bir arada yaşadık. Malatya'da kardan, buzdan uçaklar kalkamazken, İstanbul'da trafik altüst olurken, Adana'da buğdaylar boy vermiş, bademler çiçek açmıştı... aguclu@milliyet.com.tr Sevgi kenti