Nerde, neler oluyor?

Günlerdir yollardayım. Önce Şanlıurfa, Mardin, Kızıltepe, ardından KKTC ve son olarak da Antalya, Gaziantep ve Ürgüp...
Hemen her yerde havaalanı var ama ya uçuş saatleri denk gelmiyor ya da aktarmalı uçuşlar söz konusu.
Örneğin önce Ankara ya da İstanbul’a gelip sonra diğer noktalara uçuyorsunuz.
Sıkıştığınız anda da karayolu.
Örneğin Gaziantep’ten Ürgüp’e, ceviz büyüklüğünde dolu yağarken karayolu ile gitmek hiç de kolay değildi. Ama Allahtan, artık, Türkiye’nin hemen her yerinde yollar çok iyi.

Türkiye turu
Antalya’da, Akdeniz Üniversitesi’nde Genç Bakış yaptık, Gaziantep’te Hasan Kalyoncu Üniversitesi’nde bahar şenlikleri kapsamında öğrencilerle bir söyleşi gerçekleştirdik.
Ürgüp Mustafapaşa’da da Kapadokya Meslek Yüksek Okulu’nun mezuniyet törenine katıldık.
Sürekli öğrencilerle birlikteydik ve ilgilerini çeken en önemli konu, ne harçlar, ne gelecek kaygısı ne de ekonomiydi.
Siyaseti çok seviyorlar.
Son günlerin en önemli konusu ise açılım süreciydi şimdi onun yerini Reyhanlı aldı.

Üniversiteler gergin
Hangi üniversiteye giderseniz gidin, söz, her defasında dönüp, dolaşıp teröre, şiddete, açılıma geldi.
Ve her yerde gerginlik var.
Biri bir laf söylediğinde, diğeri altında kalmıyor.
Yani daha önce de sık sık dikkat çektiğim gibi üniversiteler çok gergin.
Peki bu gerginlikler, bir provokasyon mu?
Kesinlikle hayır.
Tahrik edenler belki vardı ama sayıları çok az.
Genel gerginlik onları da etkiliyor...
Ankara’daki tansiyon düşerse, onlar da rahatlar...

Akdeniz Üniversitesi
Akdeniz Üniversitesi’nin tıptaki başarısını, Hasan Kalyoncu Üniversitesi’nin kısa sürede geldiği inanılmaz aşamayı, Kapadokya Meslek Yüksek Okulu ile bir yüksek öğretim kurumunun nasıl yoktan var edileceği gelişim öykülerini yerinde gördük...
Öylesine ilginç anekdotlar var ki, hemen hepimizin ders çıkartması gerekiyor.
Tuncer Karpuzoğlu’nun ismini, şimdilerde çok kimse hatırlamayabilir.
Akdeniz Üniversitesi’nin 15, 20 yıl önceki rektörüydü.
Bugün dünyaca ünlü mikro cerrahi ameliyatlarının gerçekleştiği ameliyathaneleri ve kadroları o kurdu. Sonraki rektörler de geliştirdi ve bugün bu noktaya gelindi.
Devamlılığın ne kadar önemli olduğuna daha iyi bir örnek olamazdı...
Prof. Dr. Ömer Özkan’ın mikro cerrahide gerçekleştirdiği başarılar, Akdeniz Üniversitesi’ni sadece Türkiye’de değil, bütün dünyada farklı bir konuma getirmiş. Bunun izlerini fazlasıyla görebiliyorsunuz...

H. Kalyoncu Üniversitesi
Karadeniz’de doğup, Gaziantep’te çok zor koşullarda iş dünyasında kendisine yer edip, İstanbul’da da para kazanmaya başlayan Hasan Kalyoncu’nun, servetini ilk kanalize ettiği yer bugün kendi adını taşıyan Hasan Kalyoncu Üniversitesi olmuş. Ama açılışını göremeden yaşama gözlerini yumunca, kardeşi Cemal Kalyoncu ve çocukları Haluk, Faruk Kalyoncu bu bayrağı devralıp en iyi şekilde dalgalandırmaya devam ediyorlar.
Öğrencilerle uzun uzadıya sohbet ettik. Onların ilgi alanında da açılım süreci vardı. Barışı herkes istiyordu. Ama kimseyi rencide etmeden olsun diye her defasında vurgu yapmayı da ihmal etmediler...
Öğrenci profili İstanbul’daki üniversitelerden farklı değildi. Zaten Gaziantepli olanı da çok azdı. Öğretim kadrosu da önceki yıllara göre ciddi anlamda güçlenmiş...

Kapadokya MYO
Kapadokya Meslek Yüksekokulu’nun hikayesi ise çok farklı.
Alev Alatlı’nın telefon başında aramadığı kimse bırakmayıp, kiminden para kiminden sıra, kiminden yatak çarşafı, tencere, tabak, öğretim kadrosu, laboratuar; kiminden de manevi destek isteyerek yola çıktığı bu kurum, şimdi kendi alanında en önemli yüksek öğrenim kurumlarından birisi haline geldi...
YÖK Başkanı Gökhan Çetinksaya da oradaydı.
Meslek yüksek okullarının bağımsız olmaları halinde daha fazla gelişebileceklerini konuştuk. Kapadokya da bunun en güzel örneğiydi.
Yeni yasal düzenlemeye gidilirken umarız bu konuda gündeme gelir. Okuldan mezun olanlar, havada kapışılıyor.
Dünyanın en güzel coğrafyalarından birinde keyifli bir öğrencilik ve mezuniyette iş garantisi, daha güzel ne olabilir ki!..
Özetin özeti: Türkiye’de her şeye rağmen güzey şeyler de oluyor...