Aksal Yavuz

2017’de yenilgi yüzü görmeyen Trabzonspor, Akhisar’dan üç puanla dönerse; son (6) sezonda (1) ilki gerçekleştirmiş olacaktı; 8 haftada 20 puan… Ayrıca bu; Trabzon’da oynanacak olan Galatasaray maçında Medical Park tribünlerinde iğne atsanız yere düşmeyecek anlamına da geliyordu.

Akhisar Belediyespor takımının yarısı Trabzonspor’un eski oyuncuları. Bazıları takas yoluyla, bazıları da deyim yerindeyse bavulu-valizi eline verilip gönderilenler.

O anlamda futbolcular, eski takımlarına karşı değişik bir konsantrasyonla oynarlar; bu tip maçları kendi iç dünyalarında eski takımlarıyla bir hesaplaşma olarak görürler! Örnekleri çoktur.

Maçın henüz başında Olcan Adın’ın Trabzonspor’un başına bir çorap öreceği belliydi, kaleci Onur ile karşı karşıya kalmış, topu Onur’un üzerine nişanlamıştı, Onur’un kurtardığı pozisyon da diyebilirsiniz buna. Çok değil birkaç dakika sonra aynı Olcan’ın, Cikalleshi’sın kafasına nişanladığı bir top var ki, sen gel de Durica’yı arama. Maça iyi başlayan Trabzonspor, mağlup duruma düşen Trabzonspor.

Golden sonra Trabzonsporlu futbolcuları tanımak ne mümkün? En azından reaksiyon göstermeleri gerekirdi, oyunu kanatlara yıkıp, bireysel özellikleri olan oyuncuların

Biz, ‘bazı futbolcular bazı takımlara karşı hayatının topunu oynar’ diyelim, siz ‘bazı futbolcular bazı rakipleri çok sever’ deyin. Kardemir Karabüksporlu Traore de o futbolculardan biri. Fildişi Sahilli oyuncunun Trabzonspor’a deyim yerindeyse hiçbir maçta boşu yok.
Traore’nin eski alışkanlığını devam ettirip ettirmeyeceği, Ersun Yanal’ın tabir-i caizse Trabzonspor’un her maçta başının belası olan oyuncuya önlem alıp almayacağı merak konusuydu açıkçası?
Karabükspor’un orta sahayı kalabalık tutması Trabzonspor’un tüm oyun planlarını altüst etmiş oldu, doğal olarak oyun da kilitlenmiş oldu. Hal böyle olunca, iki takım adına hem hücumda hem de orta sahada isabetsiz pas trafiği rekoru da böylelikle kırılmış oldu.
İlk yarı Trabzonspor’un etkili olduğu anlar, topun kanatlara taşındığı, orta sahada koşu koridorları ve boş alanlar oluşmaya başladığı anlardı.
Sıkışan oyunlarda tüm umutlar hava ve yanlara bağlanır. Genç Yusuf’un köşe vuruşunda gez, göz, arpacık yaparak, Konyasspor maçında Trabzonsporluların hasretle-özlemle aradığı Okay’ın kafasına nişanladığı topla aradığı golü buldu Trabzonspor.
Golden sonra oyun Trabzonspor’un istediği kıvama geldi ama bordo-mavili futbolcular

Karşılaşma öncesi Aykut Kocaman, hem Konyaspor’u hem de Trabzonspor’u birkaç cümle ile özetledi. Kendi takımı adına yaptığı yorum “ Yaşasın yeni krizler…” olurken, Trabzonspor için de “ Çok formdalar, karşılaşmak istemediğim takımlardan biri” demekle yetindi ancak ilk yarı karşısında böyle bir Trabzonspor’u bulacağını da tahmin etmemiştir herhalde…

Evet, Trabzonspor formda, son haftaların da flaş takımı, maçın da favorisi…

Fakat futbol evrensel bir oyun, taşlardan biri ya da birkaçı yerinden oynatıldı mı, başınıza sıkıntı açabilir. Okay, kart cezalısı, Durica, sakat.

Bir kez daha görüldü ki, ne Okay Yokuşlu ne de Durica olmayınca; Trabzonspor’un başı ağrıyacağa benziyor.

Sonda söyleyeceğimizi başta söyleyelim:

İkinci yarıda olduğu gibi; maça Mustafa Akbaş ile değil de Aytaç Kara ile başlansa daha iyi olmaz mıydı?

Bordo-mavili takım ilk yarı belirli bir oyun ritmi yakalayamamasının, rakibine üstünlük sağlayamamasının nedeni; Okay ve Durica’yı mumla aratan, Medjani ve Mustafa’nın Trabzonspor’un en zayıf halka olmasındandı…

Ersun Yanal, ikinci yarıya ilk yarı arkasına rakip oyuncu kaçırmada sabıkası olan Mustafa Akbaş’ın yerine Aytaç Kara’yı oyuna alarak başladı. Konyaspor da golle başladı.

Seri galibiyetler, Trabzonsporluların keyfini iyice yerine getirdi… Nerede o ilk yarı yerlerde sürüklenen, milyonları kahreden Trabzonspor? İkinci yarının başlamasıyla, yapılan takviyelerle bambaşka bir Trabzonspor izliyoruz; özlenen ve de beklenen…

İnsan sormadan edemiyor; bu hamleler neden ligin başında yapılmadı/ yapılamadı?

Moraller yerine gelince, Trabzonsporlular adeta seferberlik ilan ettiler. 60 yaşındaki teyzelerden tutun, yıllardır küskün Trabzonsporlular soluğu bilet gişelerinin önünde aldılar. Öyle ki, gişelerin önündeki kalabalık; 70’li yıllardaki yağ, şeker ve ekmek kuyruklarını akıllara getirdi!

Trabzonsporluların takımlarının yanında olması, 7’sinden 70’e herkesin kenetlenmesi; 70’li yıllardaki Trabzonspor ruhunun geriye geldiğinin müjdesini verir gibiydi. Biz buna önümüzdeki yılların provası da diyebiliriz…

Sahaya gelince…

Sezon başından bu yana girmediği kadar gol pozisyona girdi bordo-mavili futbolcular. Alanyaspor kalecisi Haydar’ın da hakkını vermek gerekir; adeta kalesinde devleşti.

Gol kaçırma yarışının başrollerinde Rodallega olmak üzere, yardımcıları Olcay, Yusuf ve Castillo diye sıralayabiliriz. Bir puan için Trabzon’a gelen Alanyasporlu futbolcular,

Ligin ilk yarısı Avni Aker’de oynanan maçta, 10-11 yaşlarında üzerinde bordo-mavi forma olan kız çocuğu, Trabzonspor, Osmanlıspor karşısında 2-0 geriye düşünce, bir yandan minicik elleriyle tel örgüleri, diğer yandan dişlerini sıkıyordu, ağlamaklı bir vaziyette... Minik Trabzonsporlunun ekranlara yansıyan o görüntüsü; Trabzonspor ve camianın kısa bir özetiydi aslında...

Yediden yetmişe herkesin bozulan morali ikinci yarı düzelmeye, Trabzonspor’un gelecek vaat eden futbolunu izlemeye başladıktan sonra yüzü gülmeye başladı.

Maça gelince... Trabzonspor maça öyle bir başladı ki, bordo- mavili her oyuncu takım arkadaşının açığını kollamak ve kapatmak için adeta birbirleriyle yarıştı. Bu da arkadaşlık bağlarının ne derece kuvvetli olduğunun en büyük göstergesiydi. Doğruyu söylemek gerekirse Trabzonsporlular böyle bir takımı çok ama çok özlemiştiler.

16. dakikada Uğur’un, Trabzonspor’un çiçeği burnunda takım arkadaşı Olcay Şahan’a, taksinin en az 30 TL yazacağı mesafeden paraşütle indirdiği top ve o topu örümceklerin yuva yaptığı yere gönderen Olcay’ın enfes golü görülmeye değerdi.

Takım iyi olunca Onur da iyi olmak zorundaydı; kurtardığı üç net pozisyon vardı ki, kedileri kıskandıracak

Vedalar ne kadar hüzünlü olursa, buluşmalar da o derece mutluluk verir...

Trabzon tarihi günlerinden birini yaşadı dün. İlk maçına çıkacak olan Trabzonspor’u bu mutlu gününde yalnız bırakmak istemeyen, anı yaşayıp tarihe geçmek isteyen Trabzonspor sevdalıları, kar/kış demeden koşarak ve de coşarak gittiler yeni mabetlerine...

Sadece tribünlerde yerini alanlar değil, sahada oynayanlar ve maçı yönetenler de tarih sayfalarında yerlerini aldılar.

Taşları yavaş yavaş yerine oturan, iki galibiyetle işleri yoluna koyan, kısaca ikinci yarıya çok iyi başlayan Trabzonspor’a Rodallega’nın da dahil olması; stadın bu derece dolmasına en büyük etkendi. O Trabzonspor’un bir de şampiyonluğa oynadığını düşünün?

Dahası kış günü papatya falı; ilk golü kim atacak? Sponsor kim olacak? Soruları...

Maça dakikalar kala sponsor firma açıklandı; Medikal Park Arena... Elde kaldı ilk golü kimin atacağı ve skorun ne olacağı?

Her şey Olcay Şahan, Castillo ve Yusuf’un ayağından hızlı ve isabetli pasların çıkmasıyla başladı. Başrollerde Olcay, Okay, Castillo ve Yusuf Yazıcı... Trabzonsporlular bir gol beklerken önce fırtına, sonra goller arka arkaya yağmur gibi geldi. Gollerin Trabzonspor’un geleceği genç Castillo ve

Bursaspor maçında alınan üç puan, göze hoş gelen futbol ve sahadaki mücadele, gazeteleri önce Trabzonspor haberlerinden okumaya başlayan camiayı ne kadar mutlu etmişse, Ziraat Kupası’nda, soğan ekilse sarımsak çıkacak zeminde oynanan Gümüşhanespor maçındaki golsüz beraberliğin de bir o kadar can sıktığını söylemeden edemeyiz. Hazır konu açılmışken, benzer zeminde araç kullanırken yakalansanız, trafik polisinin zincirsiz trafiğe çıkmaktan cezayı yapıştıracağını da unutmamak gerek!

Yeniden lige dönecek olursak...

Nasıl ki 10’uncu dakikada Trabzonsporlu Okay’ın vurduğu, üst direkte patlayan meşin yuvarlak Kasımpaşa için şans, Trabzonspor için şanssızlıksa, 41’inci dakikada Kasımpaşalı Tunay’ın üst direkten dönen topu Trabzonspor adına şans, Kasımpaşaspor adına büyük şanssızlıktı. Hele bir pozisyon var ki Koita’nın vurduğu, kaleci Onur’un kedileri kıskandıracak çeviklikte iki hamlelik kurtarışı! Topun çizgiyi geçip-geçmediği tartışması da hakem şanssızlığı idi!

Şanssızlık kervanına Trabzonsporlu Durica’nın ikinci yarıya başlayamamasını da ekleyelim. Yerine oyuna giren Mustafa Akbaş’ın maçın uzatmalar bölümünde Onur’u geçip kaleye gitmekte olan topu kafayla çıkarttığını da tarihe not

Kuşkusuz devre arasının en hızlı takımlarındandı Trabzonspor.
Mehmet Ekici’nin durumu adeta papatya falı gibi; her sabah, öğlen ve akşam olmak üzere farklı kesimler tarafından değişik takımlara gönderildi! Amma velakin bir gerçek varsa o da Ersun Yanal’ın dün gece Ekici’nin yerine genç Yusuf Yazıcı’yı sahaya sürmesiydi.
Gecenin en çok merak edilen oyuncularından ikisi devre arası Trabzonspor’a katılan Pereira ve Mas’ın Trabzonsporluların içine su serpip serpmeyeceğiydi? Zira Trabzonsporlular yıllardır sağ ve sol bek için sadece yağmur duasına çıkmadılar!
Trabzonsporluların “çöl tilkisi” dedikleri Medjani ve karakter abidesi, takım oyuncusu Olcay Şahan’ı anlatmaya gerek yok. İnsan, sezon başından bu yana gol orucunda olan takım için ‘iyi bir golcü için bu kadar geç kalınmasa çok iyi olurdu’ demiyor değil…
Maçla ilgili yazacaklarımıza gelince…
Dün gece sahaya damga vuran iki oyuncu vardı ikisi de Trabzonsporluydu; Yusuf ve D’doye. İlk yarı Yusuf Yazıcı; yazdı, ikinci yarı D’doye okudu. Maçın hakemi Yaşar Kemal’e sormak gerekir; bu kadar basit kart mı gösterilir? Gerçi oyundan atılana kadar D’doye’nin varlığı ile yokluğu belli değildi ya…
Trabzonspor bir kişi eksik