Sevgililer Günü yaklaştı. Günümüzde maddi yönü ağır basan bir gün olmasına rağmen, bu dönemde aşk ve sevgi hakkında daha çok düşünülüyor ve konuşuluyor. Bazı insanlar sevdiğime ne hediye alsam, o gün nasıl bir organizasyon yapsam diye düşünürken, bazıları da aşkın kendi hayatına neden uğramadığını düşünüp üzülebiliyor. Ben de bu vesileyle aşk hakkında yazmak istedim.
Eskiler gönüller bir olunca samanlık seyran olurmuş derler. Yani iki insanın birbirine olan aşkı hayattaki her zorluğu yenebilecek güce sahipmiş ve kutsal bir duyguymuş gibi. Ancak gerçek hayatta yaşananlar aşkın her zaman bu güce sahip olmadığını ve her aşkın kutsal olmadığını gösteriyor. Aşkı kutsal kılan şeyler iki insanın arasındaki bağ, anlayış, destek, sevgi ve saygıdır. Aşkın kendi başına her şeyin üstesinden gelebileceğine inanmak ciddi bir hayal kırıklığına sebep olabilir ve hatta iyi giden bir ilişkinin bile bozulmasına sebep olabilir.
Nadir durum değildir
Aşk, yolun başında hissettiğimiz yoğun duygu halidir ve aynı zamanda bir kıvılcımdır. Uzun sürecek ve mutluluk kaynağı olabilecek bir ilişkinin başlangıcı olma ihtimalini de içinde barındırır. Ama insan herkese âşık olabilir. Kendisine zarar verecek, üzecek ve hiçbir şekilde ortak noktası olmayan birine âşık olmak nadir görülen bir durum değildir. Bu sebeple, aşkın uzun vadeli olabilmesi için karşı tarafla belirli bir uyuma sahip olmanız gerekir. Bir ilişkide sadece kalbinizi değil mantığınızı da kullanmanız gerekir. Herkes kalbini pırpır ettiren, içini ısıtan, gözüne dünya güzeli/yakışıklısı gibi gelen biriyle olmak ister. Ama bunlarla birlikte, hatta bunlardan daha önemli olan şey, o insanın hangi değerlere sahip olduğu, önceliklerinin ne olduğu, kendisine ve çevresindeki insanlara nasıl davrandığı, inançları, arzuları ve genel olarak dünya görüşleridir. İlk baştaki tutkulu hissiyat zamanla azalacak, bu saydığım şeyler öne çıkacaktır. Bu konularda ciddi problemler yaşanıyorsa, siz Leyla olsanız, karşı Mecnun olsa ilişki büyük ihtimalle bitecektir.
Aşk tüm sorunları çözmez. Bu, sorunlar çözülmez demek değildir. Fedakârlık, iletişim, sabır bazı sorunları çözebilir. Ancak bunlarının hepsinin bir bedeli vardır. Üstelik ilişkilerdeki sorunlar genelde üzerinde düşünülmesi gereken ciddi meselelere işaret eder. İki farklı insan, en ideal koşullarda bile bir araya gelse, uzlaşmaları gereken birçok çatışmalı konu olacaktır. Sadece birbirinizi seviyor olmanız bu konuları kendi kendine halletmez. Bu nedenle, insanların ilişkileri üzerinde çalışması, bazen alttan almaları, bazen destekçi olmaları gerekir.
Hayatın meyvelerinden
Hayatın birincil önceliği her zaman aşk değildir ve aşk her zaman kendini feda etmeye değmez. Birçok kişi hayatın amacının aşk olduğunu ve aşkın kutsal olduğunu söylüyor. Ben buna katılmıyorum, aşk hayatın meyvelerinden sadece biridir. Üretkenlik, topluma fayda sağlama, kendine özen gösterme, anne veya baba olma gibi birçok konu bir araya gelerek hayatımızın daha tatminkâr olmasını sağlar. Eğer aşkınız kendinize olan saygınızı, onurunuzu, hayat amacınızı feda etmeyi gerektiriyorsa bir sorun var demektir. Aşk sizi daha aşağı çekiyorsa ve kötü hissettiriyorsa üzerine düşünülmesi gerekir. İnsanlar sevdikleri insanla olan ilişkinin kutsal olduğunu düşünür ama kutsal olan emektir. Bir ilişki size zarar veriyorsa, bu kişiyi sevdiğim gibi başkasını sevemeyeceğim demek genelde yanlıştır. İnsanlar başkalarını da sevebilir, hatta daha çok da sevebilir.
Aşktan daha fazlası
Aşk herkesin yaşamak isteyeceği bir duygudur. Sağlıklı bir ilişki insana çok şey katar, kişisel gelişimimize, kendimizi tanımamıza katkı sağlar. Ancak aşk bizim kim olduğumuzu, yaşam amacımızı belirlemez, belirlememeli. Kişiliğini ve hayatını sadece aşkın belirlemesine izin vermemelisin. Kim olduğunu unutan biri, bir süre sonra sevebilme kabiliyetini de kaybeder. Hayatta her zaman aşktan daha fazlasına ihtiyacımız vardır.
Kendine iyi davran, görüşmek üzere.
