Bilal Meşe

İki takımın da ligdeki durumları farklı... Beşiktaş sıkıntılı süreci atlattı, seriye bağladı. Konyaspor ise ligde olumsuz bir tablonun içinde, çıkış arıyor. İlk yarıdaki oyuna bakacak olursak, ev sahibi takımın daha baskılı olduğunu söyleyebiliriz. Beşiktaş, rakibin bu baskısını kontrollü oynayarak düşürmeye çalıştı, hepsi o kadar! Bunu niye söylüyoruz? Eğer topla çıkışlarda üçüncü bölgede çoğunluğu yakalamıyorsanız, oyunu sahanızda kabul etmek zorundasınız. Kartal’ın ilk yarıdaki fotoğrafı böyleydi!
Koskoca 45 dakikalık bölümde ileride yalnızlık çeken Burak Yılmaz, bir kez topla buluştu, o da topu müsait pozisyonda kafayla dışarı gönderdi! Miloseviç’in 3. dakikada attığı golün ofsayt gerekçesiyle iptal edilmesi doğruydu. Tamam, ofsayt eyvallah, ancak Beşiktaş’ın daha üçüncü dakikada rakibine böyle bir pozisyon vermesi, tamamen konsantrasyon eksikliğinden kaynaklandı. Tabii ki, Konya’nın da Miya’nın yakaladığı net pozisyonunu da golle sonuçlandırmadığını da anımsatalım. Bu

İnsanların ağzı torba değil ki büzesiniz! 2020 Avrupa Şampiyonası Finalleri’ne direkt gittik, bazı kesimler bu başarıyı Lucescu’ya bağlıyorlar! Öyle ki, gerek sosyal medya, gerekse bizim kulvarın yorumcuları, Güneş’i ‘mirasyedi’ olarak yorumluyor, hatta, “Güneş, Lucescu’nun kaymağını yiyor” gibi yakıştırmalar yapıyorlar!

Valla arkadaş, siz ne söylerseniz söyleyin, vız gelir, tırıs gider! Gerek Milli Takım’da gerekse ligimizde oyumu hep yerlilerden yana kullandım, bir adım geri adım atmadım. Kaldı ki, yerli hocamızın asla savunucuya gereksinimi yok, rakamsal gerçekler ortada, gerçekler...

Yerli takıntısı!
Bırakın şu yerli takıntınızı, gerçekleri görün, gerçekleri! Yabancıların başarısızlıklarını görmemezlikten geliriz, yerlileri onore edeceğimize, eleştiririz. Yabancı hayranlığı konusunda elimize kimse su dökemez vallahi! Bu köşede Lucescu’nun geniş bir havuz bıraktığını yazdım-çizdim. Ortada bir kadro, yani sizlerin dediği gibi bir ‘kaymak’ var! Ne var ki, o kadroyu kullanacak, verimli hale getirecek ustanın Lucescu

Milli Takım’da ikinci kez göreve gelen Şenol Güneş’in ay-yıldızlı ekiple geçmişte yakaladığı başarılarını asla göz ardı edemeyiz. Bunları kalkıp, şansa falan bağlamak, haksızlıkların en büyüğü olur.
Ay-yıldızlı ekibi bu kez 2020 Avrupa Şampiyonası’na direkt götüren Güneş, apoletine bir yıldız daha ekledi. Lafı eğip-bükmeden, uçurumun kenarlarında dolaşmadan (!), bizi direkt finallere taşıyan Güneş hocamız övgüyü de, alkışı da fazlasıyla hak ediyor.
Elbette ay-yıldızlı ekibin bu başarısındaki en büyük pay, saha içindeki aktörlerdir. Onlarla bir kez daha gurur duyuyoruz. Bu jenerasyonun, finallerde de ülkemizi en iyi şekilde temsil edeceğinden bir milim kuşkum yok.
***
Andorra küçücük bir ülke, futbolu da öyle! Öyle ki, en farklı galibiyetleri Andorra karşısında elde ettik. Stadın kapasitesi fazla değil, artı zemin suni çim...
Gördük ki, Şenol hoca, Andorra karşısına yedek demek haksızlık olur, farklı bir kadroyla çıktı, doğru da yaptı. Çünkü, finallerde tüm futbolculara

Rıza Çalımbay (Atom Karınca) benim penceremden özel bir fotoğraftır. Bırakın futbolculuk yıllarını bir kenara, teknik adamlığı süresince de birbirimizi arar, hal hatır sorar, sohbetler yaparız. Demem o ki, gözden ırak olabilir, ama benim gönlümde hep var, adam gibi adamdır Rıza hocam.
Teknik direktörlüğe adım attıktan sonra hiç boşta kaldı mı? Valla ben hatırlamıyorum. Öncelikle çalışmayı seven ender hocalarımızdan birisidir, ‘Atom Karınca’ yakıştırması da bundandır. Hep büyüklere takılı kalıyoruz, Anadolu’daki takımlarımıza haksızlık ediyoruz!
Aytemiz Alanyaspor bir süre koltukta kaldı, yerini bu kez yine bir Anadolu ekibi olan Sivasspor’a bıraktı. Biraz araştırdım, bu başarı öyle şansla falan ilintili değil, çalışmayla, nokta atışı transferlerle geldi.
Sıfır bonservis
Kadrosuna bakıyorum, toplam 14 yerli, 12 yabancı olmak üzere 26 oyuncu var. Özellikle yabancıların yıllık rakamları öyle uçuk falan değil (Büyüklerin kulakları çınlasın...) En fazla kim alıyor biliyor musunuz? Yatabare... Yıllığı 850 bin euro... Diğer yabancıların ise

Size bir şey söyleyeyim mi, valla hakemlerimizin en rahat yönetim gösterdikleri maçlar her nedense abartmıyorum, hep Beşiktaş’a denk geliyor! Niye mi? Adamların ağzı var dili yok misali! Örnek mi Caner Erkin, Bergdich’in girişi faul, üstelik yan hakemin burnunun dibinde! Canı yanıyor, yerde kıvranıyor, hakem Özgür Yankaya da ıskalıyor! Caner itiraz etti, pat sarı kart! Etme kardeşim etme, belli ki sana kafayı takmışlar!
Valla, Avcı’nın Caner’i oyundan alması yerindeydi, çünkü kızarabilirdi! Peki, 30’da Mustafa Yumlu’nun ceza alanı içinde Diaby’yi sol eliyle hızını kesmesine, düşürmesine ne demeli? Bence buz gibi penaltı, Yankaya’yı bırakın, VAR bile devreye girmedi! Bitmedi 66’da Sackey’in Diaby’ye tehlikeli girişine kartın rengi kırmızı olmalıydı! Artı Diaby’e ikinci yarının sonlarına doğru ceza alanı için de yapılanda bana göre tartışılır. Birilerine var, ama Beşiktaş’a gelince yok! Evet bu fanatizm ise fanatiğim arkadaş!
***
Sezona sıkıntılı giren, ancak Alanya, Galatasaray ve Antalyaspor galibiyetleriyle

Ahhh şu yabancı merakımız ahh!... Ünlü bir oyuncuyu getirmek için çalmadık kapı bırakmaz, transfer adına milyonlarca doları gözden çıkarırız! Sonra mı, hayal kırıklığı? Örneğin Falcao, 33 yaşında... Kariyeri malum, Galatasaray’a maliyeti ise üç yıllık, uçuk rakamlar! Bizler doktor değiliz, bu konuda ahkam kesemeyiz. Ne var ki, doktor dostlarımız var, onlara sorarız, araştırırız, eleştirilerimizi de bu yönde yoğunlaştırırız....
Öncelikle Falcao’yu Fatih Terim’in istemediğini yineleyip, ardından asıl konumuza dönelim... Efendim bu işin uzmanları, yani doktorlarımız Falcao’nun sakatlığının adını koymuşlar... ‘Aşil tendinit’... Açılımı, yine doktorlarımızın ifadesiyle, koşmanızı engeller, hatta yürürken bile ağrıya neden olur. Öyle ki pozisyon gereği yüksek toplara çıkamazsınız. Biraz zorlandığı anda aşil tandonunuz kopabilir. İşin özeti aşil tendonunda ödem olduğunu söylüyorlar, dostlarımız. Ne oldu davul-zurnayla astronomik rakamlara transfer edilen Falcao, ne iç ne de dış hatlarda var. İspanya’da tedavi

Galatasaray galibiyeti ile moral bulan Beşiktaş, bu duygularla Antalyaspor karşısına çıktı. Nitekim Kartal, öyle bir baskın yaptı, ilk on dakikaya iki gol sığdırdı. Bir de kaçırdıkları var ki, insana saç-baş yoldurur!
Vida ve Diaby’nin golleriyle vites yükselten Kartal, ilk yarıda bu farkı ikiye katlardı, ama beceri meselesi! Atın, farkı açın, hem siz rahat edin, hem de taraftarınız dokuz doğurmasın arkadaş! Beşiktaş’ta, bu gol kaçırma olayı adeta kronik hale dönüştü maalesef! Kartal’ın maçlarını izlerken, yatıştırıcı almayı sakın unutmayın! Diaby ve Lens bu yarıda iki net pozisyonu golle taçlandıramadı. Hele Lens’in ki net, o da şaşırdı, biz de! Artı Gökhan Gönül’ün bir şutu var ki, Ferhat kurtarmazsa, inanın uzun süre jeneriklik olurdu.

Futbolda hakem bitiş düdüğünü çalmadığı sürece hiç bir skorun garantisi yoktur.
Nitekim, ilk yarının şokunu üzerinden atan Antalyaspor, 52’de Mukairu’nun golüyle farkı bire indirdi. Antalyaspor, bu yarıda oyunda dengeyi sağlarken, risk aldı, ofansa

Sezon başından bu yana her yönüyle sıkıntılı bir süreçten geçen Beşiktaş, haftanın derbisini kazanarak, kötü gidişata ‘dur’ dedi. İşin özeti Kartal komadan çıktı, yeniden lige tutundu.
Teknik Direktör Abdullah Avcı’nın sekiz haftalık ‘mazeretlerini’ artık sıralamaya gerek yok, malum nedenler! Belki derbi futbol olarak kimseyi tatmin etmemiş olabilir...Ancak Kartal’ın penceresinden bakarsak, coşkulu, arzulu, çabuk, rakibine fazla pozisyon vermeyen bir görüntü ortaya koydu. Beşiktaş, derbide hızlı futbol oynamaya çalışırken, Galatasaray, Kartal’ın hızını kesmeye çalıştı, ofansı unuttu. Eeee elinizin altında çabuk oyuncunuz yoksa, yenilgiye de hazır olacaksınız!
Derbi geride kaldı, dönelim Avcı meselesine...’Ben demiştim’ lafını fazla sevmem, ancak Avcı’nın Kartal’ı ayağa kaldıracağını o kötü gidişata karşın yazmıştım, bilmem anlatabildim mi?
Beşiktaş taraftarının vefalı olduğunu bilenlerdenim... En ufak bir hatada ıslıklayanlar ve “istifa” tezahüratı yapanlar azınlıktadır, onlar da