İlla ki sabır

Et ve tırnak.
Ya da...
Şems-i Tebrizi ve Mevlana.
O kadar yakın.
Öylesine ayrılmaz.
* * *
“Bildiklerini unut. Gel al eline bir silgi, şu yeni başlayan güne bilgilerini silmekle başla.
Zanlarını, yargılarını, önyargılarını ve dahi bütün genellemelerini koy bir çuvala ve hepten terk et. Gıybet etme sakın, bil ki dedikodu denilen şey mıknatıs gibi kötü enerji çeker.
Kimsenin aleyhine konuşma, uzaktan atıp tutma, insanları kem dille yargılama, bil ki yanılırsın.
Birini ne kadar çok aşağılar yahut dışlarsan, onun durumuna düşme ihtimalin o kadar artar.
Kâinatın matematiğidir.
Bir koyar, bir alır insan.
Bilmeden kendi hesabını dürer.
Hiçbir konuda emin olma.
Kendini ayrıcalıklı sayma.
Konumuna ya da mevkiine, ismine veya şöhretine güvenme.
Şu hayatta tüm zahiri kisveler sabun köpüğünden ibarettir.
Nazlı nazlı yükselir köpük, derken pat diye sönüverir.
Her zaman başkalarından öğrenmeye açık ol.
En iyi bildiğin konularda bile köşeli düşünme, büyük konuşma.
Cümlenin sonuna nokta değil, ünlem değil, virgül yahut üç nokta koy.
Açık bir kapı bırak daima.
Ne kadar bilsen de hiçbir zaman yeterince bilemeyeceğini unutma.
Tevazudan şaşma.
Ancak o zaman kurtulabilirsin bilginin cehaletinden” diyor Şems-i Tebrizi.
* * *
Ya Tebrizi’nin söylediğini umursamayan ve hatta tam tersini yapanların hükmü sürüyorsa âlemde, insan nasıl dayanır, nasıl direnir buna?
O zaman Mevlana’nın seslenişine kulak vermek gerekiyor.
Mevlana diyor ki:
“Allah’ın her şeydeki sırrı sabırdır.
Acıya sabredersin METANET olur.
Açlığa sabredersin ORUÇ olur.
İnsanlara sabredersin HOŞGÖRÜ olur.
Dileğe sabredersin DUA olur.
Duygulara sabredersin adı GÖZYAŞI olur.
Özleme sabredersin HASRET olur.
Sevgiye sabredersin AŞK olur...”
Ve herhalde...
Baskıya, zulme, tehdide sabredince de; onun adı MÜCADELE olur.

Tek karelik resim

216 ressamın eseri

Gördüğünüz bir resim, öyle mi?
Yanıldınız.
Bu “Tek karelik resim” aslında 216 farklı resimden oluşan bir resim!
İnanmayan “http://www.muralmosaic.com/Cochrane.html” adresini tıklasın.
Her karesi başka bir ressam tarafından çizilen o resme iyice baksın.
216 kareye tek tek basınca da, hepsi önüne açılsın.
Örneğin...
Atın gözü.
Acaba göz mü?
Veya...
Ata sarılan kişinin dudakları.
Gerçekten dudak mı onlar?
Çoğu kez “Büyük resme bakmak gerekir” falan denir.
Olabilir.
Ama her koşulda, ayrıntılar da önemlidir.
Yani.
Bakmak yetmez.
Görmek gerekir!