Bedenini dinle!

Zor günleri aştıktan sonra ‘Tamyaşa’ konseptini oluşturan İdil Gazioğlu, “Bedenini dinle” diyor, kendini iyileştirmenin formülünü şöyle veriyor: 1. Doğal, tam gıda ye, 2. Doğru sporu yap, 3. Zihnini dengede tut...

Zor günlerden geçiliyor. Zor olan baş edememek değil, alışılagelenden kopmak; üstelik bunu tarihe geçecek bir süreç olarak yaşamak! Bugün tam da korona günlerinde ihtiyacımız olabilecek bir röportajla sizlerleyiz. EBSO Vakfı tarafından konuk edilen İdil Gazioğlu’yla, birdenbire değişen hayatını, aldığı eğitimlerle bütüncül sağlık koçu olmasını, kurduğu ‘Tamyaşa’ konseptini konuştuk. Sevinç Pastanesi Sohbetleri’nde Gazioğlu’yla, hayatımızdaki olumsuzluklardan başarıyla nasıl çıkabileceğimizi ele aldık. Sağlıkla kalın, zaman hâlâ bizimleyken iyi değerlendirelim...

Hepimize ilham olan hikayenizin sürecinden bahsedebilir misiniz?

Bu yolculuk, 11 yıl önce bir gün doktora gitmemle başladı. İdrar yollarımda bir sorun var, bana bir ilaç verirler, düzelir diye gittiğim hastaneden o gün eve kalıcı bir sonda ve bacağıma bağlanmış bir idrar torbasıyla döndüm. Yani, ben 11 yıldır doğal yollarla tuvaletimi yapamıyorum. Kateterle boşaltabiliyorum ancak. Bu süreci olduğu gibi kabullendim. Bu durumun yan etkilerini, ağrıları, hastalığın bir parçası olarak gördüm. Ta ki 6 yıl sonra bağırsaklarım da durma noktasına gelinceye kadar. Birini (mesane) durduran sistem, diğerini de (bağırsak) durdurmaya çalışıyordu. İşte o zaman kabullenmek, ne yapalım bu böyledir demek bitti. Ayaklandım ve ‘Ben kendimi iyileştirme sürecine gireceğim’ dedim. Mesane durumundan dolayı zaten zorlaşmış olan günlük yaşamıma bir engel daha gelmemeli dedim kendime. Başladım okumaya ve 3 okul bitirdim. Bütüncül sağlık koçu oldum. Bunların sonunda da ortaya ‘Tamyaşa’ çıktı. Şimdi öğrendiklerimi, başardıklarımı, başaramadıklarımı, her şeyi anlatıyor, paylaşıyorum.

‘Tamyaşa’ diyorsunuz. Bunun içeriği nedir?

‘Tamyaşa’ benim okuduğum okullardan, alanının uzmanları doktorların kitaplarından öğrendiklerim ve kendimi iyileştirmek ve hayat kalitemi artırabilmek için kendi üzerimde denediklerimin bir sonucu. Kısaca sağlıklı yaşam şekli. Üç ayaklı: 1. Doğal, tam gıda ye, 2. Doğru sporu yap, 3. Zihnini dengede tut.

‘Tamyaşa’nın formulü bu. Bunları yaptığımız zaman, beden dengeye oturuyor (bedenin homeostasisi). Beden ancak dengede olduğu zaman kendi kendini iyileştirme ve yenileme mekanizmasını devreye sokuyor. Yani, bedenimiz şartlar doğru olduğu zaman bizi iyileştiriyor, genç kalmamızı sağlıyor.

‘Stres azaltılmalı’

Sanırım en zoru, insanın bedenine hâkim olabilmesi... Neleri yanlış yapıyoruz?

Bedenimize hâkim olmak zor. Gir içine, bir de içinden bak, dinle ve zaman ayır ona. O zaman zor yok. Bedenimiz bizimle konuşur, anlatır; çenesi düşük biraz... Ama dinlemeyi ve  bize verdiği belirti ve mesajları duyarsak tabii.

Neleri yanlış yapıyoruz? Evimizi kirli bir bezle, çamurlu suyla silip temizler miyiz? Hayır. Tertemiz mis kokulu bir bez, berrak bir su, evimizi mis gibi yapar. Bedenimiz de aynı. Biz, içimize sürekli kirli gıda sokuyoruz. İşlenmiş, katkı maddesi ve kimyasal dolu gıdalar, gerçek olmayan gıdalar... Sonra da beden niye temizlenmiyor diyoruz, neden hastalanıyoruz, çabuk toparlanamıyoruz diyoruz.

Yeteri kadar hareket etmiyoruz. Haftada 4-5 kez yarımşar saat yürümek mucizeler yaratabilir. Haftada en az 2 kez ağırlık çalışmak, hücrelerimizin yenilenmesine yardımcı olur.  (Tüm bu öneriler doktor bir engel yok, yapabilirsin dediği takdirde tabii). Ve gerginiz, gevşemeyi unutuyoruz. Yaşamlarımız zor. Özellikle şu sıralar hepimiz normal şartlarımızdan çıktık. Korku, endişe yaşıyor ve bu yeni hayat şeklimize ayak uydurmaya çabalıyoruz. Bedenimizin dengeye oturması için her zaman gerekli olan gevşeme ve stresi azaltma yollarına bu sıralar her zamankinden daha fazla ihtiyacımız var. Günde 5-10 dakika nefes veya meditasyon, sevdiğimiz şeyleri yapmaya zaman ayırma, kavga ederken bir anda ‘Aaa, kuş mu girdi eve’ gibi anlamsız, komik bir tepkiyle ortadaki stresi azaltma mesela...

‘Çok yemeyelim’

Korona günlerinden geçiyoruz ve tarihe düşecek bu günlerde insanlık sınavımızı veriyoruz. Kendimizle, irademizle ve çevremizle olan, büyük bir sınav! Bu konuyla ilgili düşünceleriniz neler?

Hiç yaşamadığımız, bu kadar içinden tanık olmadığımız, zorlu bir zamana girdik. Az önce de dediğim gibi, korku, endişe hatta kimimizde panik... Bilinmezlik zor ve yorucu. Çok klasik olacak ama bunu hep birlikte atlatacağımızı düşünüyorum. Herkes kendine düşen görevi yaparsa. Yetkililerin biz halka verdikleri tavsiyeleri tam tamına yerine getirip, en zor durumda olan sağlık çalışanlarına, evimizde oturarak yardımcı olmalıyız. Evde kalanlar çoğunlukta olduğu sürece, hasta olanlara da daha iyi bakılabilir.

Bütün gün evdeyiz ve yemek yemek merkezimizde oldu. Siz neler yapıyorsunuz? Yemek ve hareketsizlikle nasıl baş edelim?

Evdeyiz. ‘Hayat eve sığar’ etiketi gerçekten doğru. Hatta taşıyor bile. Görmeyi istersek ve biraz meraklıysak yapacağımız ne çok şey varmış meğer evden. Ben güne kısa bir nefes yaparak başlıyorum. Sporuma ara vermedim. Devam ediyorum evden. Yemek, işte onu çok yedim bugüne kadar. Sağlıklı yedim tamam da, çok yedim. Buna bir dur demek gerekiyor. Korona, hayatımıza girmeseydi ‘Tamyaşa’ seminer ve atölyeleri devam edecekti. Onları hazırlıyorum, çalışma saatlerim var yani evde. Ve keşfediyorum... Oturduğum yerden neler yapabilirim diye. Bu da çok hoşuma gidiyor. Eğer koronayı kapmazsam (umarım) bu dönemden yeni projelerle çıkacağım gibi. Kendimi dolu ve meşgul tutmam, korku ve endişemi azaltıyor.

Bağışıklık için...

‘Tamyaşa’yabildiğinizi düşünüyor musunuz? Bunu herkese benimsetebilecek misiniz?

‘Tamyaşa’ felsefesi bence otomatik olarak benimsendi aslında. Adı ‘Tamyaşa’dır ya da başka bir şeydir. Bu salgın başladığından beri konunun uzmanı doktorlarımız, hem yurtiçi hem yurt dışı aynı şeyi söylüyor: Korumak için, yakalanma riskini azaltabilmek için, yakalanırsak daha az hasarla atlatabilmek için yapılacaklar; doğru beslenme, mutlaka hareket ve stres yönetimi. Bağışıklık için bunlar şart. Hayır, Tamyaşa’yı istediğim kadar yayabildiğimi düşünmüyorum. Sanırım, bu evde kalma dönemi bana daha emin ve hızlı adımlarla ilerlemem gerektiğini de öğretecek.