Ecevit sonrası neden illa da, daha kötü olsun? Neden tüm kurgular "kötü" üzerine?.. Neden "iyilik" senaryoları düşünülmüyor?
(1) Ecevit sonrası, erken seçim mutlaka gündeme gelmeyebilir. Erken seçim konuşulur ama erken seçime bu parlamentonun karar vermesi çok güç hatta imkansızdır.
(2) Ecevit sonrası bu koalisyon düzeni değişmeyebilir. DSP, ANAP, MHP koalisyonu Ecevit’siz de devam edebilir. DSP’nin iç sorunlarını çözememesi halinde koalisyonda DSP’nin yerini alabilecek bir başka parti bulunabilir.
Korkulan, Ecevit sonrası bu koalisyon hükümetinin veya oluşacak bir seçim hükümetinin halen uygulanmakta olan istikrar programı dışında uygulamalara yönelmesi, frene basmaktan vazgeçerek para musluklarını açmasıdır.
Seçime karar verilsin verilmesin, bugün uygulanan politikalar dışına çıkılması, para musluklarının açılması çok zor, hatta imkansızdır.
(1) Para muslukları açıldığında, başka anlatım ile istikrar programı dışına çıkıldığında IMF Türkiye’yi kaderi ile baş başa bırakır. IMF’ye "göbeğinden bağlanan Türk ekonomisi" önümüzdeki iki yıl - beş yıl IMF’siz yapamaz. IMF’siz iç borcunu döndüremez. IMF’siz dış açığını (döviz açığını) kapatamaz.
(2) Para musluklarını açma yanlışını yapacak bir iktidar ise IMF desteği olmadan gününü kurtarmak için (a) İç borcu, (b) Dış borcu konsolide etmeye mecburdur. İç borcu ve dış borcu konsolide etmek, içeride ve dışarıda bir hükümetin tüm saygınlığını kaybetmesine neden olur. Bu, para musluklarını açmak ile kazanılacağı umulan "oyödan daha fazla "oy kaybı" demektir.
Demek ki:
(1) Ecevit’ten sonra mutlaka hükümet değişmeyebilir. Mutlaka erken seçim kararı alınmayabilir.
(2) Ecevit’ten sonra hükümet değişse de, erken seçim kararı alınsa da istikrar programından vazgeçmek çok çok çok zor bir karardır. İstikrar programını uygulamaktan vazgeçen hükümet çöküntünün altında kalır. Ezilir. Yok olur.
Gelelim Ecevit sonrasının neden ve nasıl daha iyi olabileceğine:
(1) Ecevit son zamanlarda "ismen" iktidarda, "cismen" yok durumda. İçeride ve dışarıda herkes bunu görüyor. Biliyor. Ama bir "hayal oyunu oynanıyor". Bu hayal oyununun bir an önce sona ermesi her şeye rağmen "zarar" yerine "yarar" getirir.
(2) Ecevit bu "iktidarın" kendi için ve eşi için, "son iktidar" olduğunun bilincinde, "günü kurtarmaktan başka bir şey düşünmüyor".
"Halkçı Ecevit - Umudumuz Ecevit" gitti. Her ne pahasına olur ise olsun üç gün daha başbakanlık koltuğunda oturmaktan başka amacı kalmayan bir Ecevit (ve de kocasını ölünceye kadar Başbakanlık koltuğunda oturtmaktan başka bir şey düşünemeyen Rahşan Ecevit) ortaya çıktı.
Ecevit’ten sonra Başbakanlık koltuğuna kim oturur ise otursun, geleceğini, gelecek seçimde oy almayı düşünecektir. Bunun için ister istemez halk ile ilgilenecektir. Halka inmeyi bir zorunluluk bilecektir. "Ha bugün gitti... Ha yarın gidecek" diyerek boş yere günler geçip gideceğine, Ecevit (Allah sağlık ve uzun ömür versin, kendi isteğiyle, şan ve şeref ile Başbakanlık koltuğunu ve DSP başkanlığını bir an önce bırakarak) gitsin ki, Ecevit sonrası yeni yapılanma bir an önce gerçekleşsin.
Ecevit sonrası yeni yapılanma ilk aşamada biraz tereddüt yaratır, sarsıntı yaratır ama... Türkiye’de birçok şey bugünkünden daha iyi de olabilir...
