Hayko Cepkin’i büyüten şarkılar
Hayko Cepkin’in İbrahim Tatlıses, Zeki Müren, Bülent Ersoy, Cem Karaca gibi sanatçıların şarkılarını yorumladığı cover albümü “Beni Büyüten Şarkılar Vol.1” bugün dijital ortamlarda piyasaya çıkıyor...
Hayko Cepkin, Radyo Kanyon’da bu hafta başladığım “Masaüstünden Notlar” adlı radyo programımın ilk konuğu oldu. Hem sohbet ettik hem yeni cover albümünü dinledik. Röportajımızı programda yapmış olduk, benim için de ilginç bir deneyim oldu.
-Hayko diyor ki “Albümün ikincisi kesinlikle gelecek, çünkü aslında 30-35 şarkı üzerine çalıştık. Ama aralarından
bir seçki yapmamız gerekti. Ben farklı dönemleri temsil eden şarkılardan bir albüm yapmak istedim ve bu dokuz şarkıyı bir araya getirdim.”
-Hayko Cepkin’i büyüten şarkıları dinlerken elbette nasıl bir evde büyüğünü sormadan olmazdı. Bakın neler anlattı: “Kalabalık bir ev. Dede, babanne, büyük hala, ablam, ebeveynler toplam yedi kişi. Şimdi o günleri düşündüğümde daha iyi anlıyorum aslında o zamanlar evde neler olduğunu. Dedem İstanbul beyefendisi şeklinde takım elbisesi, paltosu öyle dolaşırdı. Akordiyonuyla çigan ve vals çalardı. Türk sanat müziğiyle de ilgilenirdi. Anne tarafım Yozgatlı. Onlar daha çok türkü dinler, halk müziği sever. Büyük halam ut çalar. Bunlar hep kulağımda kalan aşina olduğum sesler. Sen kendin bir müzik tarzını beğeniyorsun, onunla yoğrulmaya başlıyorsun ama yaş ilerledikçe çocukluğunda duyduğun, aldığın şeyler geri dönmeye başlıyor. Bu sebeple albüm, bu anlamda bir geri dönüş albümü benim için. Geriye, o yıllara dönüş.”
-Hayko albüme aldığı şarkıların bir kısmını ilk kez dayısı sayesinde duymuş: “Fransa’da yaşayan dayımı ilk kez sekiz yaşındayken İstanbul’a geldiğinde tanıdım. Belli bir yaştan sonra yurt dışına göçmüş birinin memleket hasreti bitmez. Bu yüzden kaset alınır, paketlenir, postayla yollanır. Biz de böyle yapardık. Zeki Mürenler, İbrahim Tatlısesler, Orhan Gencebaylar paketlenir, Fransa’ya postalanır. Dayım Fransa’dan geldiğinde onun arabasında dinlerdik.”
-Hayko bu şarkıları söylediği için tepki çekmekten korkmuyor: “İstanbul’un yarısı göçmen. Herkesin annesi, babası, anneannesi, dedesi bir yerden gelmiş. Tutup bu şarkılara burun kıvırmak kendini inkar gibi bir şey. Bu müzikler Türkiye’nin DNA’sı. Hangi türde müzik yapsanız da bu müzikler, şarkılar DNA’nızda var.”
-Hayko’nun vokali, hele bu albümde, hele de Cem Karaca’nın “Nem Kaldı”sını yorumlarken aynı Cem Karaca. O bununla gurur duyuyor. Çok değerli yorumcuların sesinden meşhur olan şarkıları yorumlamanın risklerini ve zorluğunu da kabul ediyor: “Bu albüm bir şan albümü. Yorumcular çok çetin. İbrahim Tatlıses, Cem Karaca, Sabahat Akkiraz, Bülent Ersoy, Zeki Müren... Aranjeleri, çeşitli kaynakları, arşivleri araştırdım. Bu şarkıların farklı yorumlarını karşılaştırdım.”
“Ben ünlü olmak için yapmıyorum”
-“11 senedir hiç cover yapmadım, konserlerimde cover kullanmadım. Cover yapınca herkeste ‘Bu da işte tutsun diye yaptı’ fikri var. Başta olsa belki bunu bana da söyleyebilirdiniz. Ama bu, benim ilk cover albümüm. Ünlü olmak için yapmıyorum. Ben dinlediğim, hatırladığım şarkıları revize edip yeni kuşağa tanıtmak istedim. Özellikle tanınmış isimlere pek çok tribute albüm yapıldı, çok yetersiz yorumlar ortaya çıktı. Müzik zekamın yettiği kadarıyla elimden gelenin en iyisini yaptığımı düşünüyorum.”
Hayko Cepkin’den yorumlar
“Yuh Yuh’la metal halayı”
- Albümün ilk klibini “Aldırma Gönül”e çektik. Babamın beni uyuturken söylediği parçaydı. Beşiktaş marşı olarak da kullandık. Benim için çok özel bir yeri var.
- “Neydi Günahım” sound olarak çok endüstriyel bir şarkıya dönüştü. Ama türkü formu içinde kaldı.
- “Yuh Yuh” çok sevdiğimiz, konserlerde son dönem çalmaya başladığımız metal halayı çektiren çok sevdiğim bir şarkı. Ama orijinal halindeki
o ritim yok mu, o hani omuzları şöyle Kemal Sunal’ın yaptığı gibi sağa sola oynatan ritim. Onun aynısını yapmak mümkün değil.
- Zeki Müren’i yıllarca metalci bakış açısıyla dinledim. “O Çeşme”yi de hep o şekilde kafamda canlandırdım ve öyle yorumladım. Benim bu şarkıda majör vokalleri yaptığım yere koroyu koy; tenor, bariton, soprano altoları yerleştir, gitarı ver, al sana gotik, doom... Ben bunu valla Finlandiya’ya çakarım.
