Yazılarıma en büyük iltifatı hep devlet dairelerinde çalışan arkadaşlardan alırım.
Genellikle beni cahillikle, bilmediğim konularda ahkâm kesmekle suçlarlar.
Demir-çelik ithalatına uygulanan verginin, Ereğli’nin talebiyle yükseltilmesi konusundaki yazımla ilgili olarak da beni düş kırıklığına uğratmadılar.
Dış Ticaret Müsteşarlığı’ndan “yeterli bilgi” ile yazmadığımı, yazımın “teknik yanlışlar” içerdiğini “kamuoyunu yanlış bilgilendirebileceğini” bildiren bir yazı aldım. Yazımı perşembe, müsteşarlığın mektubunu cuma günü milliyet.com.tr’deki köşemde bulabilirsiniz.
Yeteneklerimin mütevazı olduğunu biliyorum. Her zaman düzeltilmeye ve bilgilendirmeye açığım. Demir-çelik konusunda “yeterli” bilgim olmayabilir. “Teknik yanlışlar” da yapmış olabilirim.
Ama bu konuda kamuoyuna verdiğim bilgi doğrudur.
Bu bilgi şu idi: Ereğli demir-çelik şirketi, geçtiğimiz yılın son çeyreğinden itibaren büyük kâr düşüşü yaşadı. Stokları birikti. Korunmak için, Dış Ticaret Müsteşarlığı’na, ithalata uygulanan verginin artırılması konusunda baskı yaptı. Müsteşarlık, Ereğli’den ve daha yukarılardan gelen baskıya dayanamadı. Yassı demir ürün ithalindeki vergiyi sekiz puan artırdı.
Bu artış 2-2.5 milyon ton demir ithalatını pahalılaştırdı. Bu pahalılaşma ithal demir kullanan, ihracat değil, yerli piyasa için imalat yapan binlerce işyerinin rekabet gücünü, talebin çöktüğü, dış rekabetin arttığı kritik bir dönemde, zedeledi.
Dolayısıyla Dış Ticaret Müsteşarlığı büyük bir şirketin çıkarını korurken, binlerce daha az büyük şirketin çıkarlarını zedeledi.
Müsteşarlık, mektubunda, yazımı yazmadan önce kendilerinden görüş almadığımdan şikâyet etti. Onlar da, Erdemir’in baskısıyla bu vergi artışını yaparken, uygulamadan etkilenecek sektörlerin görüşlerini alma ve dinleme lütfunda bulunmadılar. Ne de yapılan şikâyetlere kulak astılar.
Fiyatlar hızla düştü
Doğru mu, yanlış mı çocuklar?
Dünya Ticaret Örgütü yerel üreticileri korumak için antidamping vergisi veya “telafi edici vergi” uygulaması gibi enstrümanları öngörüyor. Ereğli’yi ithalat tehdit ediyorsa ve korunması gerekiyorsa, ki dampinge karşı korunma istemesi hakkıdır, doğru ve ucuz yol Dünya Ticaret Örgütü’nün işaret ettiği yoldur.
Son bir nokta. Müsteşarlığın da belirttiği gibi, yassı mamullerde ton fiyatı geçen senenin eylülünde 1.100-1.200 dolar iken, geçtiğimiz ocakta 400 oldu. Ama anormal olan, ikinci değil, kriz öncesi çılgınlığının sonuçlarından biri olan 1000 küsur dolarlık fiyattır.
Erdemir son listesinde fiyatı sıcak sacda 700 dolar olarak tutuyor ancak, endüstri kaynaklarından öğrendiğime göre, “bazı özel kanallardan malı çok daha ucuza satıyor”du.
Hata varsa haber verin düzelteyim, çocuklar.
