Osman Şenher

Kazanılan iki kupa, oynanan futbol, oyuncuların, yöneticilerin, Okan hocanın ve taraftarların birbirlerine bağlılığı kulübü başka bir yerlere götürmüş. Hata yapmadan sezonu başarıyla bitirmesini sağlamış.

Önce şunu söyleyeyim, arkadaşlarına bağlılığı olmayan futbolcuları barındırmıyorlar. Burada en büyük pay Okan hocanın. Yerlisi, yabancısı, yedeği, ası kadroda kim varsa hepsi tek vücut. Yenikapı’daki seremonide bunu hepimiz gördük ve zaman zaman da gözyaşlarımızı tutamadık. Hangi futbolcu podyuma çıkıyorsa yanında ya eşi, ya çocukları ya da sevgilisi var. Mertens ve ailesi bizi zaten kopardı. Bu nasıl kulübe bağlılıktır ilk defa gördüm. Arkadan Muslera ağlayarak ve ağlatarak yüz binlere veda etti.

Sallai sevgilisiyle çıktı podyuma. Belli ki, arkadaşı ilk defa böyle bir kalabalığın önüne çıkıyor. Kızın ayakları titriyor. Macar futbolcu heyecandan mosmor oldu. Lemina, Barış Alper, Sanchez, Abdülkerim başka bir atmosfer yarattılar. Evet o gün oraya eğlenceye gelenlere yağmur sürprizi vardı. Taraftarlar çok eziyet

Galatasaray artık sezonu kapadı. Bu oynanan maçlar formaliteden öteye geçemez. Zor bir sezon, iki kupa, hem de bir sürü türbülanslara rağmen. En yakın rakibine sekiz puan da fark atmışsın. Futbolcular, teknik adam, yöneticiler, taraftar hepsi görevlerini kusursuz yapmış. Şimdi de keyfini çıkartıyorlar.
Göztepe Süper Lig’in iyi ve renkli bir takımı. Okan Buruk bir çok futbolcusunu İzmir’e götürmemesine rağmen, büyük rotasyonlu bir kadroyla da olsa, bu deplasmandan yine istediğini aldı. Dün geceki maçın bir tek artısı oldu. Hoca önümüzdeki sezonun kadrosunu kurarken, hangi futbolcuların üstünü çizeceğini çok net bir şekilde gördü. Bu kadar futbol çıtası yükselmiş bir takımda Kerem Demirbay’ın, Ahmet Kutucu’nun ve Cuesta’nın ne işi var? Bu bizim düşüncemiz ama ben hocanın da farklı düşüneceğini sanmıyorum. Madem büyük hedefler kondu, Avrupa’da başarı gelecek deniyor, kulübenin de kaliteli olması gerekir. Berkan’a saygılıyım, çocuğu

Galatasaray bu sezon çok başarılı oldu. İki kupa aldı, taraftar, camia herkes mutlu. Önümüzdeki sezon içinse herkes farklı düşünüyor, ‘Tamam beşinci yıldız takıldı, üç sene üst üste şampiyon olundu ama biz Avrupa’da başarılı olan bir takım istiyoruz’ söylemleri her geçen gün artıyor...
Önceki gece Tottenham ile Manchester United arasında UEFA Avrupa Ligi finali oynandı. Galatasaray sezon içinde bu turnuvada Tottenham’ı yenmesine rağmen, sıradan takımlara takılıp Avrupa’ya veda etti. Tabii ki bu herkesin canını yaktı. Yeni sezonda beklenti çok büyük. ‘Okan hoca sen bu takımı üç sezon şampiyon yaptın. Avrupa’da başarısız olma kredin var’ diye bir tek Galatasaraylı böyle bir tolerans tanımaz, hocayı yıpratırlar.
Evet geçen sezon transferler geç geldi, takım tam olarak oturmadı. Bir sürü sorun vardı ama şimdi bu sorunlar bitti. Geriye bir tek Osimhen kaldı. Galatasaray yönetiminin, Icardi ve Morata ile bu işi götürürüm deme şansı yok, daha doğrusu

Rams Park’ta 50 bin taraftar ve müthiş bir tezahürat... Önce “Osimhen’i istiyoruz”, daha sonra “Şampiyon Galatasaray” sesleri hiç durmadı.
Bir gerçeği söylemek mecburiyetindeyiz; futbolcular birbirlerini tanımışlar, paslaşırken hata yapmıyorlar. Birbirlerinin kademesine çok çabuk giriyorlar. Bilhassa gol varyasyonlarında çok başarılılar. Sakın 3-0’lık skor sizi aldatmasın... Kayseri de pozisyona girdi ama Galatasaray’ın çok net 7 pozisyonu vardı. Futbolcular kendilerini fazla yormadılar. Özellikle Barış Alper, Yunus ve Sara rölantide oynadı. Bu bile yetti. Rakibe baskı yaparsan, iyi de paslaşırsan haliyle karşısındaki ekip kim olursa olsun eziyorsun... Sana karşı “eller yukarı” diyor.
Osimhen, çok farklı bir futbolcu... “Ben 18 içinin kralıyım” diyor... Ayağını pergel gibi kullanıyor. İnanın karşısındaki rakip futbolcu Osimhen’i karşılarken panik yapıyor. Çok büyük bir güç... Bunun için sarı-kırmızılı takım çok şanslı... Taraftar “Osimhen” diyor başka bir şey demiyor.

Okan Buruk çok başarılı bir sezon geçiriyor. İlk kupasını aldı, kalan üç maçta bir puan alırsa, ligin de şampiyonu oluyor. Her şeyden önce takımına oynattığı futbolla her türlü alkışı hak ediyor. Bu sezon camia hedef koymuş, ‘Avrupa’da başarılı olacağız’ diyorlar. Bunun için de bu kadroyu muhafaza edip güçlendirmek istiyorlar.
Osimhen’in takımda kalması için taraftar, camia, hoca, yöneticiler hatta futbolcular bile seferberlik ilan etmişler. Futbolcuların bir kısmı ‘Bizim paramızdan kesin ama Osimhen’in transferini bitirin’ diyorlar. Trabzonspor ile oynanan kupa finalinden sonra tribünlerin pankart açması, ‘Galatasaray’da kal’ demesi, Nijeryalı forveti bağrına basması, futbolcuya gözyaşı döktürdü. Kendisi duygusal bir futbolcu, şimdiye kadar böyle bir sevgi görmedi. Bundan etkileniyor ve kafası karmakarışık oldu. Hatta ‘Ben bu taraftardan nasıl koparım?’ diye kendi kendine soruyor.
Şimdi başta Adnan Polat olmak üzere camianın önde gelenleri Osimhen için büyük bir

Sezon başından beri algılar, yapılar, çatılar hep konuşuldu. Sanki hakemler Galatasaray’ı kolluyormuş gibi bir hava yaratıldı. Hiç kimse elini vicdanına koyup ‘Bu Galatasaray’ın oynadığı futbolu Türkiye’de başka takım oynayamıyor’ diyemedi.
İnanın tartışılacak hiçbir şey yok. Sarı-kırmızılılar istedikleri zaman cümbür cemaat rakibe baskı yapıyor, gol pozisyonuna giriyor, gol atıyor. İstedikleri zaman yine pasif dinlenmeye geçip oyunu yavaşlatıyor. Başlama düdüğüyle beraber maç bitinceye kadar oyunun kontrolü tamamen Cim-Bom’un elinde oluyor.
Fatih Tekke çok sevdiğim ve beğendiğim bir teknik direktör... Elindeki kadroya oynatabileceği en iyi futbolu oynatıyor. Takımı pozisyonlara da giriyor ama son vuruşları yapmakta zorluk çekiyor. Dün geceki kupayı kazanmak isteyen Galatasaray’a karşı kendisinin yapabileceği hiçbir şey yoktu.
Osimhen en önde... Sol tarafta Barış Alper, sağ tarafta Yunus Akgün devamlı baskı yapıyorlar. Top bu futbolcular arasında dolaşıyor. Bordo-mavili defans müdahale edemiyor. Sonuçta atılan

Yiğidin hakkını yiğide vermek lazım. Galatasaray çok farklı bir top oynuyor. Trabzonspor karşılaşmasının ilk yarısına bakıyorsun ‘şampiyon olacak takım bu mu’ diyorsun. Trabzonspor’un büyük baskısı var, direkten dönen topu var, pozisyonları var... Sallanan bir Galatasaray var. Ama sarı-kırmızılılar 2. yarıda özüne döndü. Torreira ve Lemina hareketlendi, oyunu hızlandırdılar, rakibe baskı yapmaya başladılar, daha sonra da goller geldi.

Tabii yenilmeyecek takım yok. Ama bu şartlarda Galatasaray’ı mağlup etmek de çok zor. Bunu herkes kabul etmeli. Okan hoca müthiş işleyen bir sistem kurmuş.

Takım olarak beraber hücuma çıkıyorlar, orta sahayı kalabalık tutuyorlar ve defansta kalabalıklaşıyorlar... Rakibin buna ayak uydurması çok zor.

Rakip üstüne gelip, boş alan bıraktığı zaman ileri uçtaki Osimhen, Barış Alper, Yunus, iyi gününde olmamasına rağmen Sara, hatta Sallai... Bu isimler çok çabuk pozisyon bulabiliyorlar. Düşünün bu takım 8 puan önde, yine de kazanmak için şans bulan her isim kendini parçalıyor. Buna da şapka

Önümüzdeki sezonun kadrosunu oluşturmak için Galatasaray yönetiminin şimdiden harekete geçtiğini biliyorum. Transfer çok boyutlu bir iş ve her sezon zor. En zoru da eldeki futbolcuları göndermek...
Şu an kadroya bakıyorum, yeri garanti olan 6 yabancı var. Bunlar; Sanchez, Lemina, Torreira, Sara ve Sallai. Bir de buna Icardi’yi ekleyelim. Altı futbolcunun önümüzdeki sezon kadroda olması kesin. Yönetimin takımı güçlendirmek için mutlaka eldeki kadroyu boşaltması lazım. Bunlar; Nelsson, Köhn, Zaniolo, Jelert, Frankowski, Cuesta, Jakobs ve Yusuf Demir. Bu oyuncuları göndererek daha iyilerini almak istiyorlar. Fakat bu futbolcuları göndermek inanın başlı başına mesele.
Morata, Mertens ve Muslera’da sorun yok, zaten kendileri gidiyorlar. Ayrıca Osimhen transferi gerçekten bütün transferlere bedel. Nijeryalı golcü, dünyanın bütün büyük kulüplerinin radarında. Evet Osimhen, Galatasaray’ı çok seviyor, taraftarına saygı duyuyor. Ancak beyninin büyük bir kısmında, Premier Lig’de futbol oynama hedefi