Osman Şenher

Okan hocanın yedek kulübesinde ilk 11'de oynatacağı futbolcu sayısı çok az. Dün Başakşehir karşısında rotasyonlu bir kadroyu sahaya sürdü. İlk 25 dakika iyi de mücadele ettiler. Jelert'in hatasından yenilen gol, bir anda takımı oyundan düşürdü. Okan Buruk'a hak veriyorum bütün futbolcuları kazanmak istiyor. Ama şu an o konumda olan oyuncu sayısı çok az. Jelert diyorsun, oynaya oynaya daha iyi olur diye düşünüyorsun. Peki hangi maçta oynayacak? Dün gece yenen iki golde de Danimarkalı bekin imzası var. Tamam belki hücum oynayabilir ama defansif yönü sıfır. Aynı şekilde Metehan da, zamanla iyi futbolcu olacak. Ne var ki böyle zor maçlarda o da kaybolup hata yapıyor.
Yusuf Demir büyük ümitlerle alındı. Tamam hep yedekte oturuyor ama böyle kupa maçlarını fırsat olarak görüp daha iyi oynaması, daha çok mücadele etmesi gerekir. Yusuf çıktı, Mertens girdi, oyun bir anda değişti. Galatasaray Mertens'in paslarıyla iki gol buldu. Bilemiyorum herhalde Yusuf'u, Jelert'i kiraya vermeyi düşünüyorlardır.
Herkes

Lige verilen ara Galatasaray’ın futbol olarak hızını kesmiş. Bunun için de Göztepe karşısında çok zorlandılar. Bilhassa ilk yarı oldukça sarsıldılar. Sanchez ve Muslera’nın ortak hatasından gol de yiyince biraz da paniklediler.
Göztepe’nin hakkını yemeyelim. Taş gibi bir takım. Atletik, fizik gücü çok iyi, merkezi mükemmel kapatıyorlar. Osimhen’e nefes aldırmadılar. Mertens’i sahneye çıkarmadılar. Bir kere çıktı, Yunus’a golü attırdı. Orta saha ile forvet beraber hücuma çıkıp, defansa yardım ediyorlar. Böyle bir futbol olunca da Galatasaray’ı gol pozisyonuna sokmadılar. Osimhen’in yanında devamlı iki stoper vardı. Arkadaşları da yardıma gelmeyince Nijeryalı futbolcunun da etkisi kayboldu, topla buluşamadı. Sağdan, soldan gelen ortalar da Göztepe defansı tarafından kesildi. Ama buna rağmen Yunus’un yine sahneye çıkması, mükemmel bir gol vuruşu yapması takımına üç puanı kazandırdı.
Galatasaray’ın olmazsa olması Sanchez iyi gününde değildi. Goldeki hatasını bir kenara koyuyorum, çok pas hatası

Kulüpler Birliği, TFF’nin de desteğiyle 5 kişilik MHK Üst Danışma Kurulu kuruyor. Ne diyelim, hayırlısı olsun! Bütün kulüpler hakemlerden şikayet ediyor. Keşke başarılı olsalar. Hakemler bu kadar kötü maç idare ediyorlarsa, hatalar yapıyorlarsa, bunun sorumlusu kim? MHK değil mi? Önce MHK’nin değişip tekrar yapılanması gerekmez mi? 
Aynı ekip orada oturduğu müddetçe 50 tane danışma kurulu kursan, başarılı olman mümkün mü? MHK Başkanı ‘Hakemlerin CEO’su benim’ diye avaz, avaz bağırıyor. Peki danışmanlar nerenin CEO’su olacak? Maçları yönetmek üzere tayin edilen hakemler aynı kişiler değil mi? Bunlarda bir değişiklik olacak mı, olmayacak. Bu şartlarda üst kurul kursan veya aynı MHK ile devam etsen değişen hiçbir şey olmayacak, kaos büyüyerek devam edecek. 
MHK’nin elinde zaten kısıtlı sayıda hakem var. Bunun için hiç kimse çıkıp da ‘devrim oluyor, artık her şey düzelecek, adalet dağıtılacak’ gibi laflarla ortaya çıkmasın. Evet Avrupa’da da bu şekilde hakem komitelerinde

Okan Buruk hoca şu anda elindeki kadroyla Süper Lig’in lideri, UEFA Avrupa Ligi’nde de ilk 8 için çok büyük şansı var. Bu takım bu sezon ne Süper Lig’de ne Avrupa’da hiç yenilmedi. Futbolcular, Galatasaray’ı öyle bir benimsemişler ki ne kadar güçleri varsa sahaya koyuyorlar.
Bir bakıyorsunuz maçın ilk yarısı çok kötü futbol oynuyorlar. Ama ikinci devre iki oyuncu biraz kıpırdıyor, bütün takımın temposu artıyor, çok değil 15-20 dakika içerisinde skoru bulup rakibi sarsıyorlar. Taraftar, hoca, yönetim, futbolcular hepsi bütünleşmişler ve müthiş bir hava yakaladılar. Şimdi hiç sevmediğim ara transfer dönemine girdik. Duyuyoruz, okuyoruz, birçok oyuncunun ismi geçiyor Galatasaray için.
Size soruyorum, Barış Alper’i, Yunus’u, Mertens’i, Osimhen’i, Batshuayi’yi, Sara’yı, Torreira’yı, son olarak da Sallai’yi... Hangi ismi alıp bu oyuncuları kesebilirsin? Öncelikle dışarıdan yıldız futbolcu getirip, bu oyuncuların motivasyonunu bir anda sıfırlamak

Sarı-kırmızılıların oynadığı futbola saygı duymak lazım. Bir kanatta Barış Alper, diğer kanatta Yunus Akgün... Rakip kim olursa olsun baskıyla çökertiyorlar. Barış iki gol attı, tekniği biraz daha iyi olsa ve son vuruşlarını biraz geliştirse her maç 4 gol atar. Bana göre son vuruşları ve arkadaşlarına gol pası becerisi sınırlı. Yunus ise hakikaten Galatasaray’ın Messi’si olma yolunda hızla ilerliyor. İki asist ve bir golle oynadı. Verdiği paslar mükemmel ötesi. Geçen hafta Trabzon’a da bir benzerini attığı harika gole, gerçekten şapka çıkarılır. 
Kulübün en büyük avantajı da bu... Süper Lig’de hiçbir takımın Barış ve Yunus’u yok. Okan Buruk da bu avantajı çok iyi değerlendiriyor. Osimhen farklı bir futbolcu. Hani biz golcü diye hitap ediyoruz ya; bu yetmez. Nijeryalı forvet 8 numara oynuyor, 10 numara ve 9 numara oynuyor. Sadece golleriyle değil, arkadaşlarına mükemmel gol pasları da veriyor. Mertens, Torreira, Sara gibi oyuncular bir bütün. Maç sırasında bilhassa ilk yarı bazen sallandıkları oluyor. Ama ikinci yarı ortaya

Galatasaray, teknik direktör seçimlerinde hep başarılı olmuştur. Fatih Terim’den sonra yerli bir teknik direktörün bu kadar başarılı olacağını hiç düşünmemiştim. Tabii her hocanın tarzı ayrı. Okan hocanın idare etme ve yönetme kabiliyeti Avrupa’da bile çok az teknik adamda var. Kadroya bakıyorsun; Icardi, Osimhen, Batshuayi, Mertens, Sanchez, Torreira ve Sara... Bu futbolcuları idare etmek, tek vücut haline getirmek kolay bir iş değil. 
Sivasspor deplasmanında 15. dakikada haksız yere oyuncu atılıyor. 80 dakika takımın performansı öyle bir yukarı çıkıyor ki, acaba bu takım gerçekten bir kişi eksik mi oynuyor diye şaşırıyorsun. Gol sonrası ve maçın ardından bütün futbolcuların o sevgi yumağı zaten her şeyi gösteriyor. Futbolcuların çocukları, eşleri hepsi bütünleşmişler. Oynanan futbola bakıyorsun, üç gün önce zorlu bir maç oynadıkları halde futbolcuların performansları hiç düşmüyor. Dünya çapındaki kiralık futbolcusu Osimhen bile kendini Galatasaray’ın bir parçası olarak

Galatasaray gerçekten çok koşuyor, çok mücadele ediyor, gol pozisyonlarına giriyor, ama öyle hatalar yapıyor ki bu hataların da bedelini az kalsın puan kaybederek ödüyorlardı. Malmö maçı da böyle oldu, dün gece Trabzonspor maçı da böyle oldu...
Öncelikle iki takımı da kutlamak lazım. Son senelerde Süper Lig’de seyrettiğim en tempolu, en mücadeleci maç oldu. İki takım da pozisyonlara girdi. Ama Galatasaray öyle fırsatlar harcadı ki bilhassa Barış Alper’in ‘golü ben atacağım sevdası’ sarı-kırmızılılara pahalıya mal oldu. Bir futbolcu yüzde yüzlük dört pozisyona giriyor, müsait durumdaki takım arkadaşına pas vermiyor, kendi vuruyor top Uğurcan’ın kucağına gidiyor. Barış’ın bunu öğrenmesi lazım. Gol atmaktan çok attırmak bir futbolcuya değer kazandırır.
Hadi goller kaçtı. Peki yediğin goller... İlk golde Ozan Tufan topa vurmak için yükselirken, Abdülkerim resmen seyretti. İkinci golde Abdülkerim topa dokunsa kornere çıkacak. O ne yaptı? Banza’ya topu kaptırdı, o da

Yabancı takımlarla oynanan maçlar rakip kim olursa olsun strese sokar. Dün gece Galatasaray’ın yorgunluğu, sakatlıklar... Ne yalan söyleyeyim kalite olarak rakibinden daha iyi olsa da beni maçtan önce bu detaylar tedirgin ediyordu. Yanılmamışım...
Malmö, çok koşan, rakibine pres yapan, pozisyona da girdiği zaman gol atabilen bir takım. İlk yarım saatte Galatasaray’ı salladı. Hele Malmö’nün attığı golde Metehan’ın yaptığı kademe hatası, tecrübesizliği ‘eyvah’ dedirtti. Orta saha hakimiyeti Malmö’de, sağdan soldan geliyorlar, Galatasaray hücuma çıkamıyor... Bayağı stresli bir yarım saat geçti. Bu arada Sanchez de sakatlanınca tedirginlik daha çok arttı.
Fakat Okan hoca gerçekten büyük düşünüyor. Dünyada hangi hoca olursa olsun sakatlanan defans oyuncusu yerine oyuna yine bir stoper alır. Ama Okan hoca Kerem Demirbay’ı oyuna soktu. Bir tek futbolcu oyunun bütün şeklini değiştirir mi? Evet değiştirir. Bu değişiklikle oyunun hakimiyeti Galatasaray’a geçti, pozisyonlara girdi, iki de gol attı.