Özay Şendir

Türkiye, ihraç ettiği otomotiv ürünlerinden kilogram başına 6.95 dolar kazanıyor.

Dünya pazarını belirlediğimiz fındık ve mamullerinde kilogram fiyatı 6.92 dolar.

Hazır giyim ve konfeksiyonda kilogram başına 14.92 dolar, deri ve deri mamullerinde de kilogram başına 11.23 dolar gelir elde ediyoruz.

Bunlara karşılık, Roketsan’ın ihraç ettiği füzelerin kilogram fiyatı tam 2 bin dolar.

Silah ihraç eden bir ülke olarak anılmak çok keyifli bir durum değil belki ama bir de rakamlar var.

ABD’den aldığımız Harpoon füzesinin birim maliyeti 1 milyon doların üzerindeydi.

Yerli Atmaca füzesinin maliyeti 500 bin doların altında, üstelik yazılım, donanım ve stratejik üstünlük de yanımıza kâr kalıyor.

Havelsan, önce Fransızları geride bırakarak Pakistan denizaltılarının modernizasyonunu yaptı, ardından Türk savunma sanayii şirketleri, Pakistan’dan, komuta kontrol sistemi de yerli 4 adet savaş gemisi siparişi aldı.

Derslerden kaytarmak, okulun o saatlerde kimsenin uğramadığı tiyatro salonunda, oldukça sert Fransız marka sigarasından 2-3 nefes çekmek, sonra da o dönemin popüler şarkısı ‘Olmasa Mektubun’ eşliğinde delikanlılık hayallerine dalmaktı yaptığımız.Derslerden kaytarmak, okulun o saatlerde kimsenin uğramadığı tiyatro salonunda, oldukça sert Fransız marka sigarasından 2-3 nefes çekmek, sonra da o dönemin popüler şarkısı ‘Olmasa Mektubun’ eşliğinde delikanlılık hayallerine dalmaktı yaptığımız.Tennessee Williams’ın ünlü oyunu ‘Sırça Kümes’ için prova yapıyorduk hesapta, Emre ve Yalçın, oyunun müziğini yapıyorlar, ben Tom’u oynuyordum.Bu anlattığım sahnenin üzerinden 32 yıl geçti, o projenin müziğini yapan Emre Altuğ, ‘20’nci Sanat Yılı’nı kutladı, pazartesi gecesi.Laf olsun diye yazmadım ‘Sırça Kümes’i, Emre konservatuvar sınavlarını o oyunun final sahnesiyle kazanmıştı, Tom’u en iyi anlayan kişiydi.Tom, kendilerini terk ettiği için çok tepkili olduğu babasının izinden gitti

Bir sürü insan merak etmiş,
Beren Saat’in sosyal medyada paylaştığı bu fotoğraf çekilirken altında çamaşır var mıydı, yok muydu diye...
Önce ‘neleri merak ediyoruz ve neden bu kadar bacak arası takıntılıyız?’ diye düşündüm.
Sonra oyuncunun yetenek eksikliğini beden sergileyerek gidermeye çalışanlardan olmadığını da unutmuşuz diye hayıflandım. Fotoğrafta gördüğümüz kadın da aslında Saat ama değil. Netflix’te 27 Aralık’ta gösterime girecek ‘Atiye’ dizisi için yapılmış röportaj sırasında çekilmiş bir kare o. Sayfaya koyduğum fotoğraflara bakacak olursanız, zaten iki karede de aynı elbise var üzerinde. BBC’nin aralıkta izlenmesi tavsiyesinde bulunduğu 10 yapımdan birisi ‘Atiye’ ve senaryodan dışarı sızanlara bakacak olursak, Göbeklitepe’de bulunan bir sembolün ruhunda fırtınalar yarattığı bir ressamı oynayacak Saat... O yüzden sosyal medya hesaplarında gördüğümüz her fotoğrafın üzerine atlamamak ve fahri çamaşır müfettişi rolüne bürünmemek lazım.

Kim bu

İdam cezası gelirse başka Ceren’ler ölmez diyor birileri.

Tüm medya, Ceren’in katilinin, yakalandıktan sonra verdiği ifadeyi, cezaevi koşullarını, intihar teşebbüsünü haber yapıyor...

Oysa o katil cezaevinden firar ettikten ve Ceren’in halen hayatta olduğu 72 saatten söz etmemiz lazım.

Daha önce sormuştum, 770 bin nüfusluk bir şehirde, cezaevi firarisi bir katil, nasıl 24 saat yakalanamaz diye.

Oysa ilk sormam gereken soru bu değilmiş.

Emniyet yetkilileri, Ceren’in katilinin cezaevinden firarından ne zaman haberdar oldu acaba?

Yani Ordu’nun Efirli köyünde kurulu bulunan, E Tipi Kapalı ve Açık Ceza İnfaz Kurumu yetkilileri katilin firarını ne zaman fark ettiler, ne zaman Emniyet’e bildirdiler?

Emniyet’e bildirmek deyince, bu infaz savcılığının mı, cezaevi müdürünün mü yoksa cezaevi güvenliğini sağlayan jandarma birimlerinin görevi mi?

Ankara’da yedi yaşındaki bir çocuk, okul kantininden aldığı, içinde sıvı çikolata bulunan oyuncak şırınga ambalajının boğazına kaçması sonucu öldü. Bir okul kantininde olmaması gereken, yasaklanmış bir ürün nedeniyle...
Okul yöneticileri açığa alındı falan filan ama sadece Ankara’daki o okulda değil, memleketin her yerinde aynı
halde kantinler. Sağdaki fotoğraf İstanbul’da, Sultangazi’de, bir okulun kantininin camından çekildi.
Sadece bunlar değil; cips, her tür şekerleme ve asitli içecekler gırla satılıyor
o kantinde... İtiraz eden, “Bunların satılması yasak” diyen velilere, “Müdürün haberi var” diyor görevliler.
Yalan değildir, gizli kapaklı olsa, yasak ürün satan, kocaman fiyat tarifesi asmaz camına. Okulun adını bilerek yazmadım, bakalım Milli Eğitim’den merak eden
tek bir kişi çıkacak mı?

Yarışmalarda kariyer arayan, ayna karşısında şuh fotoğraflarla ünlü olmaya çalışan genç kadınlara, yeni bir grup daha eklendi.
Galatasaray’dan Emre Mor birden çok kere, Ömer Bayram da bir kere ifşa oldu ya, ondan söz ediyorum aslında.
İşin iletişimin gizliliği gibi yasal bir boyutu var, taraflardan birinin rızası olmadan, iki kişi arasındaki iletişim kamuya açıklanamaz. Kişisel şikayete bağlı suç olduğu ve futbolcular da “Aman konu kapansın” derdinde olduklarından bu suç cezasız kalıyor.
İkincisi, nedense konuşmaların hep bir cümlesi ifşa ediliyor ve nedense taciz edildiğini söyleyen kadınların neler yazdığını ya da konuşmayı, kimin nasıl başlattığını hiç bilmiyoruz.
Elbette gerçekten tacize uğrayan kadınlar da vardır ama dedim ya bu iş kariyer haline geldi,
“İfşa ediyorum” diyenin mutlaka seksi bir fotoğrafı yayınlanıyor medyada.Ava giden avlanır oluyor, futbolcular adına da ‘Biz niye hazırız hemen av olmaya!’,
anlamak mümkün değil...

Yarım porsiyon aydınlık

Ceren’in katledildiği cinayette kimsenin fark etmediği büyük bir skandal daha var.

Resmi açıklamada dendi ki, “Ceren’in katili gözaltına alınırken, direndi ve o sırada iki polis memurunu yaraladı”.

Öyle değilmiş aslında mesele...

Cani ifadesinde şöyle anlatıyor durumu:

Gencecik bir üniversite öğrencisi öldürüldü.Cezaevinden bir değil, iki kere firar etmiş, bir katilin, son kurbanı oldu Ceren. Ama cinayetin tek faili o katil değil, tüm sistem.
Ordu’nun nüfusu yaklaşık eşit 770 bin kişi. O alçağı, cinayetin üzerinden 24 saat geçmeden yakalayan sistem, 1 Aralık’tan cinayet saatine kadar neden
bu firariyi yakalayamadı peki?
Daha önce de, cinayet işlemiş birisiyle, bir uyuşturucu satıcısının cezaevinden firarı aynı önemde olamaz, olmamalı.
Bir katil firar ettiğinde, o ildeki tüm güvenlik birimleri, bir başka cinayet daha işlenmeden alarma geçer diye umuyorduk, belli ki olmamış.
Gelelim, ikinci ve en can yakıcı soruya: Cinayet işleyip, yarı açık cezaevinden firar eden, firari olduğu sırada hırsızlık yapıp yakalanan biri, nasıl tekrar yarı açık cezaevine konur?
Bu nasıl bir ihmaldir, dünyada bir örneği daha var mı acaba?