Bu mu 21. yüzyılın dünyası? Hani nerede insanlık sevgisi ve hoşgörüsü, nerede uluslararası dostluk ve yakınlaşma? Bu vahşet, çağdaş uygarlığın aydınlığa kavuşturacağını sandığımız insanlığı, ortaçağın karanlığına geri götürmüyor mu? Yoksa bu uygarlık, insanlığın hayvani eğilimlerini bertaraf edemeyecek kadar ruhsuz veya yapay mı?***IRAKtaki son tüyler ürpertici olayları yorumlayan yazıların birinde "New York Times", Amerikan askerlerinin uyguladığı işkenceleri, Iraklıların da bir Amerikalı sivilin kafasını uçurmasını, "uygarlıkların çatışması"nın bir işareti olarak gösteriyor.Samuel Hungtingtonun ünlü kitabında kullandığı bu deyimi son feci olaylara uygularsak, ortada bir "çatışma"nın (hem de vahşi boyutlarla) cereyan ettiği açık. "Uygarlıklar" sözcüğüne gelince, insanın hangi "uygarlık" diye soracağı geliyor!Kelimeler üzerinde durmayı bırakıp, bu terimden kastedilen anlamı ele alırsak, gerçekten "New York Times"ın belirttiği gibi bu olaylar, Amerikalılarla Arapları, Batı ile Doğuyu, Hıristiyan ve İslam dünyasını karşı karşıya getirme tehlikesini artırıyor.***İNSANLIĞIN tarih boyunca çatışma ve savaş hallerinde vahşi duygularını ortaya koydukları bir gerçek. Bu maalesef "uygarlığın" yüksek noktalarına erişildiği dönemlerde de görülmüştür. Son yüzyıl içinde (Nazi Almanyasından Stalin Rusyasına, Vietnamdan Kamboçyaya, Bosnadan Ruandaya kadar) bunun sayısız örnekleri yaşanmıştır.Bütün bu vahşetin, eski çağlardakilerden bir farkı, şimdi - modern iletişim olanakları sayesinde - her şeyin tüm dünyanın gözlerinin önüne serilebilmesi, buna karşılık eski devirlerde bunun uzun süre gizli kapaklı kalmasıdır.Bugün Irakta (veya başka yerlerde) meydana gelen olayların ekrana yansıması karşısında insanlar elbet irkiliyor, tüyleri ürperiyor ve infial duyuyor. Bu nedenle TV ekranlarına artık bakmak istemediği anlar da oluyor.Ama artık her şeyin dünyanın gözleri önünde cereyan etmesi, insanları aynı zamanda düşünmeye ve tepki göstermeye de sevk ediyor. En azından demokrasilerde bu olabiliyor...***AMERİKAN halkı şimdi bu son olayların şokunu yaşıyor. Ama aynı zamanda bir vicdan muhasebesi de yapıyor. Bunun tepkisi elbet sonunda Bush yönetimini sarsacak, bazı başları yakacak ve umut edilir ki, Washingtonun siyasetini gözden geçirmeye zorlayacaktır.Ama bu olayların körüklediği karşılıklı nefreti, düşmanlığı, intikam duygularını aynı hızla yok etmek imkansız. Ne yazık ki bu duygular bir nesilden öbürüne miras kalıyor. Barbarlık sahneleri, TV ekranlarından düştükten sonra da, daha çok uzun süre, insanların belleklerinden çıkmıyor... skohen@milliyet.com.tr SON günlerde haberleri izlerken, TV ekranlarına bakamaz olduk... Irakla ilgili fotoğraf ve video sahneleri, dehşet verici. Hatta bunun ötesinde, insanlık adına ürkütücü, gelecek için de iç karartıcı...