Buenos Aires'in Palermo Viejo Mahallesi'nde bulunan "La Estrella" (Yıldız) adlı tango salonu, dünya çapında bir üne sahiptir. Bu geniş gece kulübü, akşam kapılarını daha açmadan, yerli yabancı, yüzlerce tango meraklısı, onun önünde uzun kuyruklar oluşturur. Orkestra eşliğindeki dans, sabahın 8'ine kadar sürer...
Arjantin'deki kriz "La Estrella"nın süksesine hiç de gölge düşürmüşe benzemiyor. Önceki gün "Times" gazetesinde çıkan bir röportaja göre, ünlü salon her gece sabahlara kadar her yaştaki insanlarla dolup taşıyor. Gazetenin deyişi ile bu insanlar tango ile streslerini, dertlerini gömmeye çalışıyorlar. Soledad Martinzez adında bir müşteri şöyle diyor: "Tango bize moral veriyor. Kurtlarımızı böyle döküyoruz. Ne yapıp yapıp tango için para buluyorum." (Salona giriş ücreti 5 dolardır).
Gerçekten tangonun Arjantinliler için sembolik bir anlamı var. 20. yüzyılın başlarında kentin genelevler mahallesinde "üretilen" tango, zamanla ve özellikle Avrupa'dan göç edenlerin de katılımı ile yaygınlaşmış, hatta New York'tan Paris'e kadar birçok yabancı kentlere de "ihraç" edilmiştir.
Arjantinli yazar Jorge Luis Borges'in deyişi ile, "Tango Arjantinlilere parlak geçmişlerinden gurur ve cesaret payı çıkarmalarını sağlayan bir araçtır"...
* * *
DÖRT yıldır süren ve son haftalarda ciddi siyasal ve sosyal boyutlar alan ekonomik krize karşı Arjantinlilerin şimdi "tango terapisi"nin ötesinde daha etkili bir "deva"ya ihtiyaçları var.
Ülke ekonomisinin içine düştüğü perişanlık, ülkeyi siyasal kaosun ve sosyal patlamanın eşiğine getirmiş bulunuyor. Beş dolar bulup "La Estrella" veya benzeri salonlarda tango ile dertlerini unutanlara karşılık, on binlerce işsiz ve yarı aç insan tencere kapaklarını vurarak öfkelerini ve umutsuzluklarını sergiliyorlar.
Arjantin bu badireden nasıl kurtulacak? Veya gerçekten kurtulabilecek mi?
Ekonomik kriz, siyasal ve sosyal bunalım ile artık iç içe. Ekonominin düzelmesi, öncelikle siyasal istikrara, yetenekli, "temiz" ve güvenilir bir hükümetin dizginleri ele almasına ve geçmişteki yanlış politikaların terk edilip hızla yeni uygulamalara geçilmesine bağlı.
Eski Başkan Fernando de la Rua'nın istifasından sonra, iki hafta içinde dört başarısız denemeden sonra nihayet Eduardo Duhalde'nin "Pembe Saray"daki koltuğa oturması, sınırlı da olsa bir umut veriyor.
60 yaşındaki Peronist yeni Başkan, siyasette pişmiş bir politikacı. Daha önce Buenos Aires'in valisi olarak da halkın epey desteğine mazhar olmuş. Son dönemde izlenen ekonomik politikaya karşı tavrı ile de tanınıyor.
İlk konuşmalarından ve davranışlarından öyle anlaşılıyor ki, Duhalde - Meclis'ten çeşitli partilerden aldığı güvenoyundan da cesaretlenerek - köklü bazı değişiklikler yapmaya kararlı. Kendisinin de belirttiği gibi "Arjantin iflas etmiştir" ve cesur kararlar alınmazsa, kurtuluş yoktur.
* * *
DUHALDE gerçekten bir enkaz devralıyor. Hazinede rezerv olarak topu topu 14 milyar dolar kalmış! Ödenecek 132 milyar borç var. Geçen ay hükümet vatandaşların banka hesaplarını dondurmuştu. Kimse ayda 1000 dolardan fazla para çekemiyor. İşsizlik yüzde 20'nin üstüne çıkmış, fukaralık çizgisinin altındakilere 2 milyon insan daha katılmış...
Yeni yönetimin - bütün sakıncalarına rağmen - sınırlı bir devalüasyon yapmaktan başka çaresi yok. Cesur bir ekonomik paket ile Arjantin belki IMF'nin desteğini yeniden sağlayabilir ve en azından iflastan kurtulabilir. Bu da son şans olsa gerek...
