Özel televizyon tarihinin bir karesidir. Bugüne kadar iddia ediyorum, böylesini hiç seyretmedim. Bir yerde sansür de nereden nereye geldiğimizin resmi gibi.
40 bippp!
Yanlış saymış olabilirim, ama benim hesabıma göre tam 40 defa film “bip”lendi. Ben bu filmi defalarca izlemiş biriyim. Ve baktım bir “bip”lemedir gidiyor. Oturdum sadece filmi, bu sefer bunu saymak için izledim. Böyle bir rakam çıktı. Peki böyle film izlenir mi? Bu kadar kafa koparılacaksa bu film neden yayınlanır ki?
“Muhafazakârlaşıyoruz” diye bir muhabbet var ya hani, galiba filmin bu hale gelmesi bunun çarpıcı bir örneği. Bu filmi artık ezberledik. Her karesini, her diyaloğunu bildiğimiz bir Kemal Sunal filmi. Nasıl bu hale geldi? Belki de yayınlanması iyi oldu, bu haliyle. Nereden nereye geldiğimizi görmüş olduk. “Bip”ten geçilmeyen sesi kesilmiş bir film...
Buzlama cabası!
İlaveten buzlamalar da vardı. Adam, Hilton Oteli’nin önünde. Yahu buzlasan ne olur, buzlamasan ne olur?... Seyirci “hıyar” değil yani. Buzlansa da buranın o otel olduğunu biliyor... Yasak dedikleri böyle bir şey olmalı.
Ne Me Quitte Pas
Jacque Brel bunu 1972 yılında söyledi. Bazı şarkılar bir kere söylenir ve nereden, ne şekilde, nasıl, niçin notalara bağlandığı bilinmez. Bir sırdır, bir gizemdir. Bu şarkının çok yorumu oldu. Ben Nina Simone’un buğulu sesinden mest olmuşumdur. Ama Brel’in o çaresiz son cümlesi yani, şarkının sonundaki “Ne Me Quittes Pas” öyle hazindir ki, “Beni Terketme”...
Şimdi diyeceksiniz, niye entel dantel yapıyorsun bu garip ve banal köşede! Doğru, geleceğim nokta da zaten tam burası; “Aşk-ı Memnu”da Behlül ile Bihter’in yangın olmuş yürekleri (!) bu müzikle bir kere daha dağlanıyor! Cümleye bak cümleye...
O bir köşede, öteki başka bir köşede, böyle dalıp gitmişler, yapımcılar ya da senaristler muhtemelen “Buraya Jacque Brel döşeyelim” demişler. Bilmem onların aşkları, bu şarkının ağırlığında mı? Ama hani bu “Bihter&Behlül” karesinden çıkardığım zaman, klasik olacak ama beni alıp götürdüğü kesin.
Bu parçayı naçizane piyanoda çalmanın da keyfine erişmiş biriyim! Zeki Müren’in de söylediğini bilirim; “Beni Terketme” diye. O son cümle var ya Brel’in sesinden; “Beni terketme”... Yaşanmasa söylenemeyecek şarkılar listesinin baş köşesindedir. Işıkları kapatın ve dinleyin.
Kim olursanız, ne olursanız, seviyor, seviliyor ya da sevilmiyor olsanız da... Mutlaka bir gün bunu söyleyeceksiniz hayatınızda. Mutlaka...