Tunca BENGÄ°N
     ÂDeprem vergileriyle vatandaşın ciÄŸerini söken devlet, depremzedeye vaat ettiÄŸi 6 milyarları ağırdan alıyor. Oysa, bölgeye giden hükümet üyeleri, 'para hazır' diyordu. Hatta Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı YaÅŸar Okuyan bizim yaptığımız TV programında da aynı sözü yinelemiÅŸti...
       Aradan geçti 4.5 ay. Ortada para mara yok. Daha hak sahipleri bile belli değil. Afet Bölgesi Koordinatör Valiliği, Tespit Komisyonu çalışmalarının sürdüğünü söylüyor. Dediklerine göre, sadece Sakarya'da Bayındırlık Bakanlığı'na bağlı 100'ün üzerinde görevli varmış. Yani sabır. Nereye kadar, taş olsa çatlar. Hani tereyağından kıl çeker gibi olacaktı? Dileyen devletin yaptığı konutu alacak ya da parayı (kent merkezinde 6, köylerde 3.5 milyar lira) tercih edecekti? Cek, cek, cak...

Almak kolay mı?

     ÂÃœstelik depremzedeye ahretlik sorular yöneltilip, zorluk da çıkarılıyormuÅŸ. Bu konuda Erdal - Fulya ÇoÅŸkun çifti şöyle diyor:
     Â"Otuz yıllık evli, 14 yaşında kızları olan küçük bir aileyiz. Ben 19 yıl tekstil piyasasında, türlü zorluklarla, nihayet ikramiye olarak diyabet hastalığı kazanıp emekli oldum. EÅŸim Erdal ise 56 yaşında ilaç piyasasında aynı koÅŸullarda hala mücadele veriyor. 1995 yılında Adapazarı'nda kooperatife girdik. 6 Temmuz 1999'da kuralar çekildi. Ancak borcu olanlara anahtar teslim edilmiyordu. Dostumuzdan 3 bin dolar borç alarak eksiÄŸimizi tamamladık. Tam taşınmayı planlarken, deprem oldu. Bizim gibi üç bloktaki 60 komÅŸum da aynı ÅŸeyi yaÅŸadı. Bugüne kadar sabrettik, çünkü bizden kötüleri vardı. Sonra YaÅŸar Okuyan'ın afet bölgesinde baÅŸka evi olmayan ve yıkım kararı alınmış çok hasarlı ev sahiplerine 6 milyar lira ödeneceÄŸi müjdesiyle umutlandık."
     ÂBuraya kadar bildik ÅŸeyler. Böyle binlerce örnek var. Fulya Hanım devam ediyor:
     Â"Ya bir evi alıp tapusunu getirecektiniz (2 yıl ödemesiz düşük faizle 20 yıl ipotekli) ya da devletin iki yıl içinde söz verdiÄŸi kalıcı konutları bekleyecektiniz. Bir baÅŸka seçenek ise arsa alıp ev yapmaya baÅŸlayacaktınız. Ä°yi de ucuz arsa, konut yok, nerede? Ortada para da yok. Bakanlarımız bunun farkında deÄŸiller mi? Talep edilen evrakları bir görseniz. Henüz oturamadığımız evlerin elektrik ve su, telefon faturaları isteniyor. Ahretlik sorular yöneltiliyor. Sanki bize; 'Ölseydin sevgili yurttaşım ya da sen bu iÅŸten vazgeç' diyorlar. Ne acı ki, sosyal demokratlığına güvendiÄŸimiz politikacılardan da ses çıkmıyor..."
       Siyasilerin dikkatine...

Milenyuma merhaba

     ÂDünya yeni binyıla umutla giriyor. Ya biz? Hala enflasyonu tartışıyoruz, bankalar batıyor. Dalkavuklar - yalakalar köşe baÅŸlarını tutmuÅŸ, çeteler cirit atıyor. 28 yaşındaki okurumuz Zafer BaÅŸoÄŸul'un duygularını aktarıyorum:
     Â"Dünyada ne oluyor, Türkiye'de ne oluyor. Her gün umutla, bir ÅŸeylerin doÄŸru gittiÄŸini görmek istiyorum. Hakkımızın arandığını, benim vatandaÅŸ olarak saygı gördüğümün hazzını yaÅŸayarak. Neredeyiz, ne yapıyoruz? Ne için ve kim için yapıyoruz? Sorular, sorular, sorular. Peki ne yapalım? Uç noktalara inip çıkıp illa sloganlar mı atalım. Belimize silah mı takalım? Geceleri birilerini mi soyalım? Daha fazla rant için kavgalar mı edelim? Yalakalıklar mı yapalım? Yoksa ÅŸu anda çok popüler olan TV dizilerinde olduÄŸu gibi mafya - para - silah - güç - iktidar - infazlar - bozulan Türkçe - abartılan insanlar - kulak tırmalayan müzikler - küfürler - yobazlık - yalanlar - ihanetler - dedikodularla mı ilgilenelim..."

Öğrencinin sesi

     Â"1999 bitmek üzere, Milli EÄŸitim Bakanlığı Öğretmen YetiÅŸtirme Müdürlüğü'nce verilen harçlar ve aralık ayı bursunu hala alamadık. Her ay aynı sıkıntı yaÅŸanıyor. Neden öğrenciler sürekli maÄŸdur ediliyor? Ãœstelik gönderilen bursların bir kısmının da haksız kazanç saÄŸladığı düşüncesindeyiz." Halil MUTLU



Yazara E-Posta: tbengin@milliyet.com.tr