Teknolojiyle birlikte servetler de arttı

Amerikan New York Times gazetesi dünyanın en ünlü futbolcularının ya da aktörlerinin nasıl olup da en yakın rakiplerinden bile kat kat fazla kazandığını araştırdı.
Futbol dünyasının gelmiş geçmiş en büyük ismi Pele, 1960 yılında, bugünün parasıyla 1.1 milyon dolar kazanıyordu. Bugünün büyük ismi Cristiano Ronaldo ise 17 milyon dolar kazanıyor! Sanat dünyasında da durum çok farklı değil: 1982 yılında dünyanın en çok kazanan şarkıcılarının yüzde 1’i konser gelirlerinin yalnızca yüzde 26’sını kontrol ediyordu.

‘Süper starların ekonomisi’
Bugün aynı kesim konser pastasının yüzde 56’sını elinde tutuyor. İş dünyasında ise 1977 yılında ABD’nin en büyük 100 şirketinin yöneticileri, sıradan çalışanlarının 50 katı para kazanıyordu. Bugün bu oran 1100 katına çıktı! Peki bu fark nereden geliyor?
Chicago Üniversitesi ekonomistlerinden Sherwin Rosen’in teorisine göre her üç alanda da yüksek kazançların sırrı teknoloji! Rosen’in, “Süperstarların Ekonomisi” teorisine göre; kendi alanında en yetenekli olan kişilerin gelirleri yaşadığı çağın teknolojik standartlarıyla doğru orantılı olarak artıyor. Yani Pele’nin tek şanssızlığı erken doğmuş olması.

25 milyar kişi seyretti
Pele 1958 yılında kariyerinin doruklarındayken Brezilya’da 450 bin televizyon vardı, uydu kanalları ise 1962 yılına kadar icat edilmedi. Ronaldo 2010 Dünya Kupası’nda top koştururken ise 200 ülkeden 25 milyar kişi onu izledi. Yani futbolunu daha çok insana satabildi, dolasıyla daha çok kazandı.

Radyodan internet ve mp3’e
Müzik endüstrisinde de durum aynı: 1980’li yıllara kadar radyodan dinlenen müzik, televizyona taşınarak daha geniş bir kitleye hitap etmeye başladı. Ardından internetle kendisine ulaşımı kolaylaştırdı ve son olarak mp3’ler sayesinde istenilen her yerde, istenilen her müziği dinlemek mümkün hale geldi. Yani bugünün yıldızları, 1980’li yılların yıldızlarına göre dünyada daha fazla kişiye hitap ederek, daha geniş bir hayran kitlesi edindiler.
Bu da bir şarkıcının konserine gelen kişi sayısını artırdı. Ekonomist Rosen’e göre bu sistemin olumsuz yanlarından biri birkaç ismi en tepeye taşırken daha az yeteneklileri tamamen sahnelerden silmesi oldu.