Ben giderim o kalır.

Küp içinde beyaz süt

Sıra sıra odalar birbirini kovalar

Elsiz ayaksız, kapı açar kulaksız

Dikdörtgen bir kutu, içi insan dolu.

İçine açınca beyaz bir ay, koklayınca aman ay!

Kitabı defteri koyarım, her gün okula taşınırım

Bir elin nesi var iki elin sesi var

Ağzı var odun yutar, bacası var duman tüter.

Gökte gördüm köprü, rengi yedi türlü.

Gökte durur paslanmaz, suya düşer ıslanmaz.

Dışı var, içi yok; tekme yer, suçu yok.

İnek verir bizlere, afiyet olsun sizlere.

Bilmece bildirmece, dil üstünde kaydırmaca.

Pazardan aldım bir tane, eve geldim bin tane.

İki camım var benim, bakar dururum efendim.

Bilmece bildirmece, el üstünde kaydırmaca

Çarşıdan aldım bir tane, eve geldim bin tane.

Ben giderim o gider, yanımda tin tin eder.

Yaprağı var ağaç değil, konuşur insan değil.

Ben giderim o gider içimde tık tık eder

Açarsa girersin, kaparsa güvenirsin.

Kağıt üzerinde dans eder, silgi onu affeder.

Bir varmış, bir yokmuş. Onu dinleyen mest olmuş.

Sıra sıra odalar, birbirini kovalar.

Gözlerime takarım, etrafıma bakarım

Ayağımla basınca kırt kırt eder, güneşi görünce eriyip gider.

Bilmece bildirmece, el üstünde kaydırmaca

Yerin altında kırmızı minare

Bir sapı var, yüz topu var.

Küçük kare kutu, içi insan dolu

Şıp şuraya, şıp buraya, şıp kapının arkasına.

Bilgi verir hepimize, en güzel dosttur bizlere.

Dertleri unutturur, minikleri coşturur. Özleyenler kavuşur, küsler barışır

Gökte açık bir pencere, sanki kalaylı bir tencere.

Maviyim, beyazım bazen de siyah. Parlarım mavide ağlarım siyahta. Kuşlar uçar karnımda…

İnek verir bizlere, afiyet olsun hepimize.

Bilmece bildirmece el üstünde kaydırmaca