Varolmak gelişme uzlaşmak

Başlık sevgili Prof Üstün Dökmen’in hepsi birbirinden değerli kitaplarından birinin adı. Ve hocamızın engin hoşgörüsüyle kitaptan kısa bir alıntı.

“Bir ağacı kesip, yerine ev yapmak yerine ağacı salonun ortasında bırakıp dalları çatıdan çıkarmak bir uzlaşma örneğidir. Sorunlar karşısında yaratıcı çözümler üreterek uzlaşmaya, ‘yaşamda bir üst satıra geçmek de’ diyebiliriz.

İnsanlar, birbirleriyle ve doğayla uzlaşmadan da var olabilirler; ancak bir gün kaybolan türler arasına girme ihtimalini göze alırlarsa. Zayıf olan uzlaşmaya hazır değildir; zayıf olanın, korkanın kaçması veya saldırması daha işlevseldir.

Çevre kaybediyor. Doğa kaybediyor ve her iki tarafın torunları kaybedecek.

İnsan bir tilki gibi kurnaz ya da bir baykuş gibi akılcı olmak yerine bir kartal gibi güçlü ve dünyayı kucaklayıcı olmalıdır.

Varolan, gelişen, uzlaşan insan evrenle kucaklaşmaya hazır olur, evrenle kucaklaşan insan, evrenle uyumlaşabilir. Evrenle uyumlaştığında ise hem kendisi yarına kalabilir hem de evreni, Dünya’yı yarına taşıyabilir. Evrenin size değdiği nokta sizin bilinciniz ve bedeninizdir. Bu yüzden siz kollarınızı evrene açtığınız zaman önce kendinizi kucaklamış olursunuz, sonra da her şeyi.

Doğa, insan olmadan varlığını sürdürebilir; ancak insan doğa olmadan asla. Uzlaşarak geliştirmek çatışarak değiştirmekten daha etkilidir.

İnsan geçmişine esef etmemeli, geçmiş için veya mevcut şartlar için dövünmemeli. Kendisiyle barışık olmalı. Kendisini ve çevresini sürekli geliştirmeye çalışmalıdır.

Böylece yaşamda bir üst satıra çıkabilir ve çevresini de çıkarabilir.

Tarihte genlerin savaşı kralların savaşından önce gelir; fakat sonuçta acıyı hep insanlar çekmiştir.

Kralının, padişahının genini korumak uğruna nice insan kendini feda etmiştir. Varolan, gelişen, uzlaşan insan coşkuyla yaşar.

Kabına sığmadan yaşar. Bir ömür içinde artarak yaşar”

Kitapçılarda arayın, bulun, satın alın, okuyun bu kitabı! Esen kalın…

"Var olma sevinci, kişinin kendi varlığını ve tüm varlıkları farkederek haz duyması demektir." Üstün Dökmen

Pas...

Bu ne türlü ihtiras
Sarık sardı her Papaz?
Mütehassız çok ama
Bilmem nerde ihtisas?
İşte gene ortalık
Eski hamam eski tas!
Piyasada aranan hep yalanla iltimas.
Ne umalım kalaydan
Altın bile tuttu pas!
Rest çekince kumandan,
Generaller dedi: Pas!

Fazıl Ahmet