Böyle gelenek olur mu?
25.08.2012 - 12:37 | Son Güncellenme:
.
Endonezya'da Sulawesi kabilesinde öyle bir gelenek var ki...
Bu kabilede ölen kabile reisleri mumyalanarak sergileniyor...
Kaible şefleri, özel bir ilaç karışımıyla cenin pozisyonuna getirilerek bu şekilde mumyalanıyor.
Endonezya'nın kuytu bir kasabasında hala sürdürülen gelenek akıllara durgunluk veriyor. Sulawesi adasına bağlı küçük bir yerde, ölüler mezara gömülmüyor, ev halkı ile birlikte aynı odada bekletiliyor. 'Toraja' ismi verilen bu kabile, cesetlerle birlikte yaşamayı, ölüye saygı olarak değerlendiriyor.
Endonezya'nın Sulawesi adasına bağlı ücra bir bölgesi olan Rantepo kasabasında ölüler, sosyal hayatın bir parçası olmaya devam ediyor. Hala devam ettirilen ve bir hayli ilginç karşılanan bu gelenek, şaşkınlıkla karşılansa da, kasaba halkı bunu ölülere saygının bir gereği olarak görüyor.
Formalin isimli bir karışımı cansız bedene sürerek, cesedin çürümesini engelleyen kasaba halkı, günde 4 öğün yemek taşıyor, ölü ile konuşmaya devam ediyor. Babasını kaybeden ve halkın geri kalanı gibi cesedi evde tutan kasaba sakinlerinden Elisabeth Rante, bu tavrı şu sözlerle açıklıyor; "Bunu yapmamızın nedeni onu çok seviyor ve sayıyor olmamız. Önceden birlikte yemek yerdik, şimdi bizim onu doyurmamız lazım."
National Geopraphic'de yayınlanan habere göre, Torajalar kabilesinde bir kişi öldükten sonraki 4 gün boyunca evde normal kıyafetleriyle tutuluyor. Daha sonra bir cenaze töreni düzenleniyor ve sonrasında tabutla yine evde 4 ay bekletiliyor.
Ölümün bir son olmadığını düşünen halk, "Ölüleri dışlamak yerine yaşamın merkezine koyuyoruz" diyor. Ancak 4 ay sonra Torajalılar ölüleri evlerinden çıkarmaya razı oluyorlar. Cesetleri gömmek yerine kasaba yakınlarında büyük bir taş duvarda sergiliyorlar.
Açılan mezarlardan çıkarılan ölülerin üzerlerindeki giysiler temizleniyor, gerekirse yenileri giydiriliyor.
Aile üyeleri, ölmüş akrabalarının mezarlarını tek tek açıp, cesetleri dışarı çıkarıyorlar.
Sonrasında da, ölülerini yeni giysileri ile birlikte kasabanın etrafında "yürütüyorlar".
Yerel halk, öleli yüzyıllar olsa bile, aile üyelerinin hala kendileriyle birlikte olduğuna inanıyor.
Ölümlerinden sonra iyi korunan cesetler mezarlarından çıkarılıp, giysiler değiştirildikten sonra kasabayı geziyor ve sonrasında tekrar mezarlarına dönüyorlar.
Bu ritüelin fotoğrafları ise insanın tüylerini diken diken etmeye yetiyor.
.
