28.03.2024 - 16:01 | Son Güncellenme:
Korku, doğuştan gelen ve deneyimler yoluyla öğrenerek devam ettirdiğimiz bir duygudur. Bebeklerin yalnız kalması veya yabancı bir ortamda bulunması korku hissiyatını devreye sokabilir. Kendini güvende hissetmeyen bebekler korkusunu ağlayarak veya hırçınlaşarak gösterebilir. Peki, yaş büyüdükçe korkuya ne olur?
2-4 yaş aralığındaki çocuklarda 'animizn' adı verilen dönemsel bir özellik bulunur. Yani, canlı ve cansızın ayırt edilmesi bu yaş aralığında çocuklar için zorlayıcıdır. Çocuklar, canlı nesneleri tam olarak kavrayamadığı için korku duygusu olmadan hareket edebilir.
Örneğin bu yaş aralığındaki çocuklar için hareketi kısıtlı olan bir örümcek oyuncak sanılabilir. Ancak çocuk çevresi tarafından örümceğin zarar verme ihtimaline karşı uyarılırsa duyguları gelişebilir.
Büyme çağındaki çocuklara söylenen kaygı içerikli cümleler korku duygusunu harekete geçirir. Bir süre sonra çocuklar korku hissetmemesi gereken alanlarda kaygılanarak korkmaya başlayabilir. Bu tip korkular, sağlıklı değildir.
12 yaşından küçük çocuklar daha somut düşünmeye yatkındır. Soyutluklar çocuklar için belirsiz olabilir. Belirsiz durumların neden olduğu düşünceler çocukları korkutabilir. Bazı dini kavramlar, ölüm, boşanma veya farklı fantastik konular bilişsel algılarını zorlayabilir.
Çocuğunuzun korkularını yenmesi için 'korkunun üzerine gitmeye çalışmak' yalnızca daha fazla korkmasına neden olabilir. Karanlıktan korkan bir çocuğu karanlıkta yalnız bırakmak farklı fobilere yol açar.
Ebeveynin koruyucu tutumu çocukta farklı bir korku hâli oluşturabilir. Tek çocuk sahibi olan veya geç yaşta çocuk sahibi olan aileler çocuğunu fazlasıyla koruyarak sosyal becerilerin gelişimine istemeden zarar verebilir. Bu durum çocukların daha özgüvensiz hissetmesine ve korkuya kapılmasına neden olur.