Çocukların özerklik dönemiyle nasıl başa çıkılır?
14.03.2025 - 16:40 | Son Güncellenme:
Çocuk büyütmek, her aşamasında farklı zorlukları beraberinde getirir. Özellikle 18 ay ile 3 yaş arasındaki dönem, çocukların bağımsızlıklarını keşfettikleri önemli bir zamanlamaya işaret eder. Peki, bu dönemi daha sağlıklı yönetmek ve çocuğunuzun bağımsızlık ihtiyacını desteklerken sınırları korumak için neler yapabilirsiniz?
Özerklik dönemi, çocuğun bireyselleşmeye başladığı ve kendi isteklerini net bir şekilde ifade etmek için çaba gösterdiği bir dönemdir. Çocukların bu dönemde sergilediği bazı davranışlar olabilir. Genellikle "Ben yaparım!" cümlesi sıkça duyulur. Çocuğunuz kendi ayakkabısını giymek, kaşığı kendi tutmak veya kıyafetlerini kendi seçmek isteyebilir.
Kararlarını kendisi vermek isteyen çocuk, bazen inatçı bir tavır sergileyebilir. İstediği olmadığında ağlama krizlerine girebilir. Kendi sınırlarını çizmek için sık sık “hayır” diyebilir. Çocuklar bu dönemde her şeyi kendileri deneyimlemek ister.
Özerklik dönemindeki çocuklar, henüz duygularını yönetmeyi tam olarak öğrenemedikleri için sık sık duygusal patlamalar yaşayabilir. Bu durumda ağlama krizleri, öfke nöbetleri ve hırçınlık gibi anlar artabilir. Çocuğunuz öfke nöbetine girdiğinde onunla aynı şekilde tepki vermek durumu daha da kötüleştirebilir. Derin nefes alın ve sabırlı olmaya çalışın.
“Şu an çok kızgınsın, görüyorum” gibi ifadeler kullanarak çocuğunuzun duygularını anlamasına yardımcı olun. Bu davranış, onu da sakinleştirebilir. Eğer istediği bir şeyi yapmasına izin veremiyorsanız, alternatifler sunarak ona kontrol hissi verebilirsiniz.
Çocuğun ilgisini başka bir etkinliğe yönlendirmek, kriz anlarını atlatmanıza yardımcı olabilir. Sevdiği bir oyuncak ya da farklı bir aktiviteyle ilgisini dağıtabilirsiniz. Unutmayın ki, duygusal patlamalar, çocuğun gelişiminin bir parçasıdır.
Çocuğunuz bağımsız olmayı öğreniyor ve bu onun için büyük bir adım. Bazen ebeveynler için yorucu ve sabır gerektiren bir süreç olsa da geçici olduğunu bilmek çok önemlidir. Her ebeveyn hata yapabilir ve önemli olan, çocukları en iyi şekilde anlamaya ve desteklemeye çalışmaktır.
