Kahraman Tazeoğlu Sözleri: Kahraman Tazeoğlu'nun Aşk Şiirlerinden Alıntılar Ve Güzel Sözler
Sevgiliye onu ne kadar çok sevdiğinizi göstermek ya da arkadaşa onun sizin için ne kadar değerli olduğunu anlatmak için şiirler kullanılır. Kullanılan bu şiirler bazen anonim olabilmekle birlikte bazen ise ünlü şairlere ait olur. Şiirleri en çok kullanılan şairlerden biri de Kahraman Tazeoğlu'dur. Peki, Kahraman Tazeoğlu'nun aşk şiirlerinden en güzelleri ve en güzel Kahraman Tazeoğlu sözleri hangileridir? İşte karşınızda Kahraman Tazeoğlu'nun aşk şiirlerinden alınan en güzel sözler.
Kahraman Tazeoğlu Türkiye'nin en sevilen şairlerinden biridir. Dolayısıyla sözleri arkadaşlar arasında paylaşılsa da, daha çok çiftler arasında sıklıkla kullanılmaktadır. Sevgililer birbirlerine darıldıklarında aralarını düzeltmek için Kahraman Tazeoğlu'nun aşk şiirlerinden alınan sözleri kullanırlar. Ya da birbirlerine karşı olan aşklarını ve sevgilerini anlatmak için de yine bu sözleri kullanırlar. Çünkü aşk ya da sevgi söz konusu olduğunda Kahraman Tazeoğlu akla ilk gelen isimlerden biridir. Bu sebepledir ki internet üzerinde en çok aranan sözler ya da sevgililerin birbirlerine attıkları en güzel mesajlar Kahraman Tazeoğlu'na aittir. Çünkü Kahraman Tazeoğlu bu sözlerin değişmez ismidir.
Hiç düşünmemiştim bir isim ve iki bağlacın yan yana gelip de içimi bu kadar acıtacağını; ta ki sen ‘el’ve’da’ diyene kadar.
İdama giderken hislerim, güneşim yüzünü görmeyi bekledim hep. Kalemi kırık bir aşkı mühürledim yüreğime. ?unuttum? diye haykırırken bile unutmadığımı ispatlıyordum kendime
Kendinde aramaya cesaret edemediği hataları, insan başkalarında çok kolay bulur.
O gözlerin bana yaşamayacağımı gösterecekse hiç bakmasın.
Hayat, adanmak için değil yaşanmak içinmiş… Bunu sana adadığım hayatı mahvettiğinde anladım.
Ben sana yenilmek için sevdim seni. Hayallerime yakıştığın için sevdim. Ama artık gitme vakti. Duymadığın sesimi sana emanet ederek, acılarıma yokluğunu ekleyerek ve nereye gidersem gideyim seninle kalarak gitme vakti.
Aklım kara kış ellerim seni üşüyor bugün günlerden soğuk.
Bana geldiğin yol aşk izlerinle doluydu. Bir dolu aşkın izini örtüyordu şiirlerin. Gelmek eylemi pörsümüştü adımlarında Oysa ben gelişini “milat” sayacak kadar başlıyordum aşka.
Hiç düşünmemiştim bir isim ve iki bağlacın yan yana gelip de içimi bu kadar acıtacağını; taa ki sen elveda diyene kadar.
Karşımda bir adam var şu anda; güncesine düştüğü mayınlı satırlarla benli zamanların izini süren. Sen ki bir dar zaman mutluluğuydun yüreğime sızıveren. Ben ki yüreğinin kıyısında taşıdığın uçuruma dokunabilen ilk kadın!
Ben uslu bir aşıktım; gel dedin geldim sev dedin sevdim bit dedin bittim şimdi unut diyorsun ya yaramazlığım tuttu unutamıyorum!
Acının yan etkisi, güçlü bir karakter armağan etmesidir size.
Biliyorum “yarın yeni bir gün doğacak” hikayeleri, inananı kanatır ancak. O yüzdendir sadaka vaatlere tenezzül etmeyişim.
Şimdiyi yok saymak, yarını ertelemek ve fotoğrafların sınırlı karelerinde, sen’li dünleri yaşamak da, yalnızca, yalnızken yapılacak akıl karı bir deliliktir ve delilik, yalnızlığın en yalın tanımıdır!
Anne bak yine terli terli aşk içtim. Ateşim düşmüyor yarin yüreğine.
Evdeki bayat ekmek gibiydin.Ben sana nimet deyip başımın üstünde tutarken, sen gidip başkalarının çöplüğünde küflenmeyi tercih ettin.
Aramadığın yerlerde olmayı seçiyorum nedense. Karşılaşma ihtimalimizin olmadığı… Olamayacağı... İlk ışıktan sağa dönüyorum hep. Senden değil, seninle karşılaşmaktan korkuyorum.
Söyle! Kimin hatasıydın sen; bedeli bana ödetilen.
Aşkı bitiren mesafeler değil, bahanelerdir…
Ne zormuş insanın sevildiğini sanması. Tırnaklarıyla kazıdığı bir aşkta tırnak kadar değerinin olmaması.
Her başlangıç bir son, her son bir başlangıç. Kaybetme kaygısı terk edilme korkusu ve meydan okurcasına sevme duygusu.
Aşk tanım kabul etseydi sadece şunu yazardım. Zıtlık
Hayat, aldanmak için değil yaşamak içinmiş. Bunu sana adadığım hayatı mahvettiğinde anladım.
Özledin mi beni dedim. Sustu. Nefesini en derinden aldı ve özlenmez mi dedi
Uzakta olmam her şeyi görmeme engel değil. Kör değilim sadece görmezden geliyorum.
Sen, seni mutlu eden sahte insanları, sana doğruları söyleyerek ruhunu sıkanlara değiştin. Kaybettin.
Aşka inanmak kendini sevmektir yüzündeki ünlemi bozmadan. Bilmez misin? Sana aşkın iki kişilik bir yalan olduğunu öğretmediler mi? Neden her seferinde kanıyorsun öyleyse?
Gece biz, mevsimler biz, tedirgin biz, “ihɑnet” bütün benliğiyle “sen” Karşısında oturup izliyorum, O ağlıyor ben ölüyorum..
Ben seni yere göğe sığdıramazdım, sen benim üstüme basıp da mı geçtin ? Söyle; ne zaman başladın, ne zaman bittin ? Zaten geç kalmıştın, bir de erken gittin .. Canıma tak ettin ayrılık, inan yettin !
Hiç buluşmadığımız bir yerde hiç bilmediğin bir saatte seni bekliyorum. Gelmen pekte anlam ifade etmiyor. Ben seni beklemeyi hala çok seviyorum..
Başlamayacakmış gibi gelmişti, bitmemiş gibi gitti. Kaçmak mıydı gitmek miydi anlamadım. İnsan böylesi bir gidişte neye doğru ilerlerdi? Kaderden kaçmak mıydı bu gidiş, yoksa kadere miydi? Tutuştu böylesi gitmelere hazırlıksız çıra yüreğim.
Seni bir “anı” olsun diye sevmedim ve hiç aldatmadım.
Acımasız olan sendin sevdiğim. Ben seninle birlikte ölebileceğimiz günü düşlerken, bensiz yaşayabilen sendin sevdiğim. Bak sana hala sevdiğim diyorum; çünkü ben seni içimden terk etmedim çünkü ben seni intihar etmedim, çünkü ben uğrunɑ ölebileceğimi sandığım biri için yaşadım hep!
Severken “biz” giderken “sen” ve “ben” kalırken iki “aşk yoksunu”. “Aşk iki kişiden birinin yokluğudur!” anlayışında mermer sertliği deli aklı sara nöbeti. Oysa varsan vardı aşk ve yoksan yoktu her şey. Ve her şey en çok sen yokken hiçbir şeydi.
Karnıma avuçlarımla bastırsam sensizliğe doyarmıyım sence..
Yolumdan dönemediğim için değil seninle hiçbir yolda yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum.
Sen benim görmek için bakmaya bile gerek duymadığım ezberimsin.
Sakın geri gelme… Açılacak bir yaraya daha yer kalmadı kalbimde!
Şimdi ne bugünsün ne de yarın… Olsa olsa sadece bir yarım ya da eksilen yanım.
Usta! Hiçbir gidiş aşk kadar suçüstü yakalanmıyor kalbe.
Ne içimden terk edebiliyorum seni ne de terk ettirebiliyorum sana içimi!
Anne bak yine terli terli aşk içtim. Ateşim düşmüyor yarin yüreğine.
Diyorlar ki küsme aşka daha kimler gelecek kimler geçecek.Bilmiyorlar ki en son giden her şeyimi götürdü. Bilmiyorlar ki en son giden daha sonra gelecekleri bile götürdü.
Aklım kara kış ellerim seni üşüyor bugün günlerden soğuk.
Anlamlı En Güzel Sözler için TIKLAYINIZ
