Taammüden CİNAYET!

Müteahhit İsmail Akçay arsalarına üç bina yaptı. Yaparken 'malzemeden çalma' diye uyardılar. Felakette yalnızca toprak sahiplerinin binası yıkıldı ve 28 ceset çıktı


Deprem faciasının insanı kahreden en acıklı öyküsü, Yalova'da kent merkezindeki Rahmi Üsler Caddesi üzerinde bulunan bir kooperatif sitesinde yaşandı. Safranköylü Saraç kardeşler, dedelerinden kalma araziye bir kooperatif talip olunca sevindiler. Artık kentli olacaklardı. Üç bloklu siteden bir blok onlara verildi, dairelerine yerleştiler. Ve deprem gecesi sitede yalnızca bir blok çöktü: Toprak sahiplerinin, yani Saraç kardeşlerinki. Tam 28 kişi can verdi bu apartmanda. Yandaki diğer iki blokta ise küçük çapta hasarlar oluştu. Şimdi yakınları soruyor, "Malzemeden çalarak bizi ölüme mahkum edenlere biz ne diyeceğemizi bilmiyoruz. Bu alçaklık, hainlik, insafsızlık kelimeleriyle anlatılamaz."

45 saniyede sönen umut

Gürcistan asıllı Saraç ailesi yıllardır Yalova yakınlarındaki Safranköyü'nde yaşam mücadelesi verdiler. İlk gelenler, sonradan toprak sahibi oldu. Hacı Mehmet Ovası'nda mütevazi arsalarında meyva yetiştiren ailenin önüne, 1991 yılında belki o gün için inanılmaz bir fırsat çıktı. Bölge imara açılmış, müteahhitler kapı kapı dolaşmaya başlamıştı çünkü. Kapılarını çalan bir kooperatif yöneticisi 5 dönümlük araziye üç blok dikecek, birini de toprak sahibine verecekti. Hemen kabul ettiler.
Tuğba Yapı Kooperatifi, Rahmi Üsler Caddesi'ndeki inşaat işini müteahhit İsmail Akçay'a verdi. Mimari projeyi ise Yalova Fen işleri Müdürü İbrahim Uzun çizdi. Ve bu isme dikkat. Uzun daha sonra belediye başkanı oldu. Tapuda, noterde belgelere atılan her imza, ölüm fermanının erken hükmü gibiydi. İnşaat hızla yürütüldü. Kooperatif genel kurullarından birinde toprak sahipleri, "Bizim blok kötü malzemeyle yapılıyor" diyecek oldular, divan katibi bu sesi susturdu: "Merak etmeyin, hepimizin malzemesi aynı."

Kentte ölüm yolculuğu

Site 1994'de tamamlandı. Artık Saraç ailesi için kent merkezinde oturma zamanıydı. 20 dairenin bir bölümüne yerleştiler, diğerlerini kiraya verdiler.
17 Ağustos gecesi, 7.4 şiddetindeki deprem aynı şiddetiyle, eşit biçimde insanoğlunun üzerine yürüdü. Ama nedense bu sitede, yalnızca bir blok yerle bir oldu. O da toprak sahiplerine tahsis edilen Köroğlu apartmanıydı.
Ve toprak sahiplerinin binasından tam 28 ceset çıkarıldı. Arazilerini kentteki binayla takas eden aileler, kendi paylarına ölümün düşmesine anlam veremediler. Kentte, malzemeden, çimentodan, demirden ve hatta umutlardan çalındığını bilmiyorlardı onlar. Hani bazı sözleşmelerde okunamayacak küçüklükte, taraflardan küçük olananın aleyhine maddeler sıralanır ya, onların noter sözleşmelerinde de görünmeyen bir kalemle "ölüm" yazılmıştı.

Kaderlerine ağlıyorlar

13 yakını ölen toprak sahiplerinden Doğan Saraç, "Olayın böyle biteceği belliydi. Korktuğumuzda başımıza geldi" diyerek, bağlantılara dikkat çekiyor:
"Arazimizi İsmail Akçay'a vermemizde, Yalova'dan, Fazilet Partisi'nin iki dönem belediye başkan adayı olan, bir dönem İstanbul eski Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın yanında görev yapan Temel Coşkun'un çok büyük baskısı oldu. Sonunda bizleri ikna etti ve arazimizi Akçay'a verdik."
Müteahhit İsmail Akçay ile yargıda hesaplaşacağını söyleyen Saraçlar, "Canlarımızı herşeyimizi, onun çıkarı için toprağa verdik. Bunlar arasında çocuklar, gençler, kardeşlerimiz ve torunlarımızda vardı. Biz, ölülerimize olan son borcumuzu mütehhiti hüküm giydirerek ödeyeceğiz" dediler.