Abbas Güçlü

Karne tatili yaklaştıkça, eğitimde tansiyon yükseliyor.

Günlerdir pek çok ilde okullar tatildi.

Kar yağışı bazı bölgelerde önümüzdeki günlerde daha da artacağı için, görünen o ki kar tatilleri uzadıkça, uzayacak.

Yarıyıl tatili de zaten kapıda. Ama arada pek çok ilde, karne notunu belirleyecek sınavlar tamamlanamazsa, hiç şaşırtıcı olmaz.

Daha da önemlisi, telafi eğitimi yapılacak mı?

Temel Eğitim Yasası’na göre, ülkemizde yıllık eğitim-öğretim süresi 180 iş günü.

Yani okullar, öyle ya da böyle bir şekilde kapanırsa, kapalı olduğu gün sayısı kadar gün eklenip, telafi eğitimi yapılması gerekiyor.

Peki, bugüne kadar yapıldığına şahit olduk mu?

Milliyet ekibi olarak, seçim öncesi Türkiye turuna çıktık.

İlk durağımız Tarsus ve Mersin’di.

Tarsus her ne kadar Mersin’e bağlı bir ilçe gibi gözükse de, binlerce yıllık tarihi ve 52 ilden daha fazla nüfusuyla çok özel bir yere sahip. İki üniversitesi var ve üç kutsal dinin çok önemli merkezlerinden biri.

Sivas, Erzurum, Diyarbakır, Adana, Şanlıurfa gibi pek çok kentimizde tarihi dokuyu gözler önüne seren o sihirli dokunuşlar Tarsus’ta da gerçekleşse, milyonlarca yerli ve yabancı turiste ev sahipliği yapabilir ama nedense, bu ağır yükün altında ezilip kalmışlar!

Yüzlerce hatta binlerce yıldır ayakta kalan eserler bugünkü Tarsus’tan çok daha estetik, çok daha bakımlı ve çok daha etkileyiciydi.

Ve acı olan, bunu attığınız her adımda hissediyorsunuz!..

Tarsus Şelalesi, Ashab-ı Kehf Mağarası, Makam-i Danyal Cami, Ulu Cami, St. Paul Kilisesi, Kleopatra Kapısı, Roma Yolu, eski konaklar, jilet olmaktan kurtarılan Nusrat Mayın Gemisi ve daha neler neler...

Karacaoğlan da Tarsusluymuş. Muhteşem bir heykeli vardı.

Turizmde sağlanan huzur ortamıyla birlikte müthiş gelişmeler var.

Hayat pahalılığının en üst sıraya çıkması ne kadar can sıkıcı ise terörün alt sıralara inmesi de bir o kadar sevindirici.

Almanların, ülkemize yaptırdığı erken rezervasyon satışları, geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 123 artmış.

Sevindirici bir durum ama bu bizi hemen havaya sokup, fiyatları şişirmemize vesile olmamalı.

Yoksa gelecek olan diğer turistleri kaçırdığımızla kalırız!

Niye mi?

Türkiye paket tur fiyatları, İspanya ve Yunanistan’ı geçmiş.

‘Türkiye artık ucuz tur satmıyormuş ve 2019 fiyatları, önceki yıllara göre ve rakip ülkelere yüksekmiş!

Dünya değişiyor ve biz hâlâ kırk yıllık eğitim sistemiyle çocuklarımızı geleceğe hazırlamaya çalışıyoruz.

Daha doğrusu, hayallerini çalıyor, enerjilerini tüketiyor, yeteneklerini köreltiyor, üretimden kopartıyor ve sonra da çocuklar çocukluğunu, gençler gençliğini yaşamadan, sıkılmış limon gibi bir kenara atıyoruz!..

Kirli hava, kirli su, asit yağmurları, beton kentler, yok olan ormanlar!

Bütün bunlar ne?

Hayatın ta kendisi.

Peki biz okullarımızda hayata dair ne yapıyor, çocuklarımıza ne kazandırıyoruz?..

Coğrafya???

Coğrafya Eğitimi Derneği’nden bir grup öğretmen arkadaş, önceki gün, ta İzmir’den kalkıp, İstanbul’a gazeteye ziyaretimize geldi.

Eskiden sigara, alkol ve uyuşturucu bağımlılığı vardı.

Yeşilay en çok onlarla mücadele ederdi.

Şimdi onlara dizi ve dijital bağımlılık da eklendi.

Ama göze hiç batmayan ya da hiç dikkate alınmayan bir bağımlılık var ki çocuklarımıza, eğitim sistemine ve ülkemizin geleceğine en büyük zararı o veriyor.

Ne mi?

Sınavlar!

Her yıl 10 milyondan fazla çocuğumuz giriyor ve aileleri de onlarla birlikte perişan oluyor.

Çocuklar çocukluğunu, gençler gençliğini yaşayamıyor, dünyanın parası harcanıyor, müfredat programları altüst oluyor ama karşılığı, sıfıra sıfır, elde var sıfır.

Hemen her konuda o kadar çok sorun yaşanıyor ve herkesin önceliği o kadar farklı ki bu yüzden de hiçbirine sıra gelmiyor.

Ele alınan konular ya kerhen ele alınıyor ya da çözüme yönelik olmuyor.

Anlayacağınız, günü kurtarmanın ötesine geçemiyor. Ama bu pes etmemiz anlamına gelmemeli.

Örneğin, “Poşet tartışması üç gün sonra biter” diyenlere, “Liyakat mi, o da ne?” diye dalga geçenlere, üniversitelerde boş kalan kontenjanlara seyirci kalanlar, ne olur artık gözlerimizi, kulaklarımızı kapamayalım, ağzımızı mühürlemeyelim. Yoksa çocuklarımıza bırakacağımız dünya kesinlikle bugünü de aratacaktır!..

İstihdama dayalı kontenjan!

YÖK, istihdam odaklı kontenjan belirlenmesi için Yükseköğretim Programları Danışma Kurulu toplantısı yapmış.

Yani, kontenjanlar artık keyfe keder değil, ihtiyaca göre belirlenecekmiş.

Kulağa hoş geliyor ama bekleyip görmek gerek!..

Elimin altında, birini bırakıp, diğerini okuduğum iki çok önemli kitap var.

Her ikisi de belgesel niteliğinde.

Prof. Dr. İrfan Erdoğan, ona göre, “Tüm zamanların en büyük eğitimcisi” İsmail Hakkı Baltacıoğlu’nu anlatıyor, Prof. Dr. Ahmet Şimşek’in editörlüğünü yaptığı kitapta ise 38 ülkenin tarih kitaplarındaki Türk imajı ele alınıyor...

Her ikisinde de çok çarpıcı bilgiler, anekdotlar, belgeler, görseller var.

Birinde genel Türk/Osmanlı tarihi, diğerinde ise yakın tarihimiz ele alınıyor...

Baltacıoğlu

İsmail Hakkı Baltacıoğlu enteresan bir isim.

Osmanlı’nın son dönemi ile Cumhuriyet tarihinin çok önemli bir bölümüne tanıklık etmiş, eğitimine yön vermiş. 24 yaşında çiçeği burnunda bir öğretmenken Avrupa’ya gönderilmiş. 34 yaşında, Cumhuriyet’in ilk üniversitesi olan İstanbul Darülfünun’un yani İstanbul Üniversitesi’nin ilk rektörü ve sonrasında da Cumhuriyet’in göz bebeği Ankara’daki Gazi Eğitim Enstitüsü’nün ilk müdürü olmuş.

Gelecek için umutlu, hem de çok umutluyuz.

Neden mi?

Yaptığımız hataların artık farkındayız ve yönümüzün ne olması gerektiğini her zamankinden daha iyi biliyoruz.

Örnek mi istiyorsunuz? Alın size örnek:

“Mesleki Teknik Anadolu Lisesi’nde Bilişim Teknolojileri öğretmeniyim.

Yıllar önce başlatılan Milli İşletim Sistemi (Pardus) gibi son yıllarda moda halini alan kodlama projelerinin de tamamen bir kandırmaca olduğunu bilen ve gören bir birey olarak, dediklerinizin ne denli doğru olduğunu bazı örneklerle ifade etmek isterim.

Bilgisayar dediğimiz cihaz aslında bir çeşit yüksek matematik işlemlerini yerine getiren elektronik bir kartlar topluluğudur.

Zaten bu sebeple de bilgisayar, 1 ve 0’lardan anlar deriz.