Abbas Güçlü

Günlerdir kulaktan kulağa dolaşan bir şehir efsanesi var.

Bir an önce açıklansa da yüz binlerce öğretmen derin bir oh çekse!

Biliyorsunuz, 24 Kasım Öğretmenler Günü.

Ve günlerdir 24 Kasım’da bir müjde açıklanacağı söyleniyor.

Ne olduğuna dair en ufak bir ipucu yok.

Tüm öğretmenleri mutlu edecek bir proje deniyor, arkası gelmiyor.

Hatta bu müjdeyi bizzat Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın vereceğini söyleyenler var.

Merak ettik, araştırdık ama ser verip, sır vermiyorlar.

İstanbul’da, YTÜ’de, dün, “Yarının Eğitim Zirvesi” adı altında ilginç bir sunum vardı. Konuşmacıların çoğu G. Koreliydi. Kore eğitim sistemini daha önce gidip yerinde incelediğim için, ilgimi çekti ama ancak yarım gün dayanabildim... Çünkü bardağın sadece dolu tarafı gösteriliyor ve soru sorulmasına fırsat verilmiyordu. Yani anlatılanlarla, sempozyumun işleyişi taban tabana zıttı. Peki, ilginç saptamalar yok muydu? Fazlasıyla vardı. Keşke biraz da interaktif olsaydı, sağladığı yarar daha fazla olabilirdi.

Bakan Selçuk da bekleniyordu, hatta programda konuşması da gözüküyordu ama belli ki daha önemli işleri vardı ki gelemedi! Açılış şovunu Korelileri temsilen bir robot, bizi temsilen de kum ressamı Veysel yaptı. Robot Sanbot’un mesajı ilginçti: “Siz insanlar, bizden daha yaratıcı olabilirsiniz ama biz robotlar da sizden daha çalışkanız.”

Rüya okullar

Koreliler son yıllarda eğitimde sürekli yeni arayışlar içindeler. Mutlu Eğitim Projesi onlardan biriydi. Rüya okullar da bir yenisi. Okul yok, öğretmen yok, müfredat yok, öğrenci ne isterse onu düşünüyor, onu yapıyormuş! Ailesi ve eğitimciler de gerektiğinde onlara destek oluyormuş! Peki, hangi yaş kuşağı? Bunu, ne onlar anlatabildi ne

TÜBİTAK Başkanı Prof. Dr. Hasan Mandal, “2023’e kadar ilk 100’e 3 üniversitemizi sokabiliriz” demiş.
Başkası dese inandırıcı olmazdı ama Hasan Hoca söylüyorsa, dikkate almak gerekir.
Köstek değil de, destek olunursa, arkası gelir.
Peki, o 3 üniversite hangisi olabilir?
İşte o tam bir muamma.
En az 20 üniversite akla gelebilir ama bu 3, kesinlikle, akla ilk gelen 3 olmaz!..
Neden?

Hırsızlık diye bir meslek olabilir mi?

Asla olmaması gerekir. Ama bazıları var ki bu işi meslek edinmişler.

Tesadüfen de olsa, yakalananların dosyalarına bir bakıyorsunuz, hırsızlıkla ilgili onlarca sabıka kaydı var!

Neden?

Çünkü hırsızlığın cezası ve caydırıcılığı yok gibi.

İşte bu yüzden de ülke genelinde hırsızlık vakaları tavan yapmış durumda!

Söz hırsızlıktan açılmışken, hangi ortamda olursanız olun, bu konuda bir hikâyesi olmayana rastlamamak mümkün değil.

Hemen herkesin kimyası bozulmuş durumda.

Önceki Milli Eğitim bakanları tablet dağıtıyordu, şimdiki Bakanımız da saz dağıtmaya başladı.

FATİH Projesi’ne 10 milyar dolar harcandı, şimdi, ismini ağzına alan bile yok.

Bakalım on binlerce saz işe yarayacak mı?

FATİH Projesi de doğru bir projeydi, Saz Projesi de doğru bir proje.

Ama hakkını vererek yapar ve sahip çıkarsanız devamı gelir yoksa israftan başka bir anlam ifade etmez!..

FATİH Projesi sadece bir bakanın değil, Ziya Selçuk’tan önceki tüm bakanların hatta AK Parti hükümetlerinin vazgeçilmez projesiydi.

2023 Eğitim Vizyonu’nda tek satır da olsa kendisinden söz edilmedi. Ama daha şaşırtıcı olan, bugüne kadar FATİH’le yatıp, FATİH’le kalkanlardan, tek satırlık da olsa bir tepkinin gelmemesi!..

Umarız, Saz Projesi de aynı akıbete uğramaz...

Hani duy da inanma türünden haberler var ya, bu da maalesef onlardan biri.

Önce şaka sandım. Ama gerçekmiş!

CHP Ankara Milletvekili Ali Haydar Hakverdi’nin Gençlik ve Spor Bakanlığı’na yönelttiği “Öğrenim kredilerinden dolayı haciz işlemi başlatılan kaç kişi var?” sorusuna, Kredi ve Yurtlar Genel Müdürlüğü tarafından yanıt verilmiş:

2018 yılında vergi dairesine bildirilen borçlu sayısı 279.897 kişi!

Vay, vay, vay...

İçlerinde uzun yıllardır iş bulamayan mezunlar var.

Eminim ki en zor durumda olan, onlardır!

Peki, öğrenciler, mezun olduktan sonra, aldıkları bursların karşılığını ödememeli mi?

Eğitim, hayalleri gerçekleştiriyor mu, yoksa köreltiyor mu?
Bu konuda sorulacak çok soru var ve eminiz ki, ilki, nasıl bir eğitim olacaktır.
Bu konuda, mükemmel olanı varsaydığımızda da soruların ardı arkası kesilmeyecektir.
Örneğin eğitim nedir, amacı ya da amaçları nelerdir?
Eğitimi, hayalleri gerçeğe dönüştürme sanatı ya da çocuklara bırakılacak en iyi miras olarak tarif edenler var.
Peki bu ne kadar doğru?..
Her iki tespit de doğru hem de çok doğru.

Sektörden birisi Bakan olunca, sandık ki turizm hemen patlayacak.
Tıpkı eğitimde olduğu gibi turizmde de beklenti çok yüksek ama çıta bir türlü yükselemiyor.
Bırakın 100 milyonu, 50 milyon turist bile telaffuz edilemiyor.
Peki, bu durum temkinli olmanın bir gereği mi, ülkemizin 100 milyon turiste hazır olmaması mı yoksa bu kadarla yetinmenin herkese yetmesi mi? Nedense kendimizi hâlâ bir turizm ülkesi olarak görmüyoruz.
Turizmin, bu ülkenin altın yumurtlayan tavuğu olduğunun farkında değiliz. Diğer tüm sektörlerde nal toplayabiliriz ama eğer istenirse turizmde hep en başa oynayabiliriz. Ama önce buna inanmak ve ona göre hazırlanmak gerekir.
Peki, bu yönde pozitif sinyaller var mı? Yok değil ama yeterli olduğunu söylemek abartılı olur...

Sektör büyüyor öğrenci kaçıyor

Turizmde de eğitim olmazsa olmazların başında geliyor.