Abbas Güçlü

Bir anne baba için çocuğunun geleceğinden daha önemli bir şey yoktur. Yemez, içmez, gezmez ama o en iyi eğitimi alsın ister!..

Dershane sektörünün bu kadar büyümesi de zaten bu yüzden.

Parası olan koleje gönderir, olmayanın tek şansı ise Anadolu liseleri ya da fen liseleridir.

İyi bir liseye girdiğinde, iyi bir üniversite de arkasından gelir ve hayatı kurtulur.

Anadolu’nun kuş uçmaz, kervan geçmez pek çok yerinden dünya markası olan gençlerimizin çıkması hep böyle olmuştur.

Son üç yılda dershaneden dönme, çakma kolejlerin sayısı neredeyse yüzde 300 arttı.

Yıllık öğrenim ücreti 100 bin lira olan da var, 15 bin lira olan da.

Bu yüzden herkes bir şekilde çocuğunu koleje göndermeye başladı.

Gönül Talu 80 yaşında ve ömrünün 60 yılı şantiyelerde geçmiş, başarılı hem de çok başarılı bir inşaat mühendisi.

Hani şu Atatürk’ün geleceği emanet ettiği gençlerden biri. Genç Türkiye Cumhuriyeti için baraj, otoyol, tünel, viyadük, köprü, havaalanı, metro yani inşaat adına aklınıza ne geliyorsa pek çoğunun altında imzası var. Yaptığı baraj sayısı 24, gerisini siz düşünün!..

Son 50 yılımıza damga vuran tüm liderlerle, ya temel atma ya da açılışlarda fotoğrafları var. O kuşağın diğer tüm mühendisleri gibi o da adeta modern bir Türkiye için ant içmiş ve arı gibi çalışmış!

Biz de Demirel’i Barajlar Kralı sanıyorduk diyecek oldum, “O karar vericiydi, biz uygulayıcı. O bıraktı, biz devam ettik” dedi.

Elazığ’da doğup büyümüş, İTÜ’yü bitirmiş ve kısa bir devlet ve serbest çalışma döneminden sonra Doğuş İnşaat’a girip Baba Şahenk ile birlikte çok uzun bir yola çıkmışlar...

Tesadüfen tanıdım, kısa bir sohbetimiz oldu, babacan tavırlarıyla dikkat çekince, kim olduğunu sordum, yeni çıkan kitabını hediye edince de kendisini yakından tanıma olanağı buldum...

Uzun yol

Gönül Bey

Türkiye Seyahat Acentaları Birliği (TÜRSAB) yeni başkanını bugün seçiyor.

Kuruma 18 yıllık başkanlık yapan Başaran Ulusoy aday olmadı.

Üç adayın yarışacağı genel kurul, umarız sadece yeni başkanını seçmekle kalmaz, turizmi ve ülkemizi uçuracak yeni bir heyecan dalgasına da öncülük eder.

Bu konuda çok donanımlı adaylar var. Onlara ve sektöre düşen görev, birbirlerini yıpratmak değil, pastayı büyütmek olmalıdır.

Başaran Ulusoy örneğinde görüldüğü gibi bu tür görevler bir hizmet yeri ve gün gelir biri gider, diğeri gelir.

Hiç kimse kalıcı değil, önemli olan sektördür. Sektör ne kadar güçlü olursa, başkan da üyeler de o kadar güçlüdür.

TÜRSAB’ın geç ve zorlu bir süreçten sonra da olsa, bu seçimden güçlenerek hem de çok güçlenerek çıkacağından eminiz.

Yeni yönetim, sektör ve ülkemiz için hayırlı, başarıları da daim olsun...

Her şeyin “milli”sini yapmak için samimi bir çaba içerisindeyiz.

Keşke yapabilsek.

Yapmalıyız da!

Ama önce, bunun için hayal kurmak gerekir.

Kuruyoruz.

Sonra irade gerekir.

O da en yüksek makam tarafından sıkça dile getiriliyor.

Ancak asıl önemli olan, uygulama. Yani eğitim ve Ar-Ge sürecimiz!

En büyük hayali, içinde yetiştiği Anadolu Üniversitesi’ne rektör olmaktı ama YÖK’ün gazabına uğradı.

Yıllar sonra, aynı YÖK’e, yürütme kurulu üyesi ve başkan vekili oldu.

Bir ay öncesine kadar bu görevdeydi.

12 Ocak’ta Sabancı Üniversitesi Rektörlüğü’ne atandı.

Dün de TÜBİTAK Başkanlığı koltuğuna oturdu.

O çok iyi bir bilim adamı ve tam bir görev insanı.

Uzun süredir üniversitelerin Ar-Ge çalışmalarına, bilim ve teknik açılımlarına o yön veriyordu.

Sabancı Üniversitesi de kendisini o amaçla göreve getirmişti, bir anlamda elinden kaçırdı.

Eğitim sektörü, öylesine büyüdü ki ekonomik değerler, akademik değerlerin ötesine geçti.

Bu yüzden, ekonominin temel kuralları, avantajları ve dezavantajlarıyla birlikte velileri derinden etkilemeye başladı.

Erken kayıtta, gerçekten de bir avantaj söz konusu mu, yoksa üniversite tercihi öncesinde olduğu gibi fiyatları önce şişirip sonra da herkese yüzde 75 avantajı sunuyoruz şeklinde ticari bir atraksiyon mu?

Yüzlerce okulda, gelecek öğretim yılı için kayıtlar çoktan başladı.

Ön yargılı olmak hemen her konuda olduğu gibi bu konuda da, doğru değil.

En azından gidip görmekte yarar var. Çünkü kaçırılmayacak fırsatlar söz konusu olabilir. Hele ki, erken kayıt avantajı sunan okullardan birini düşünüyorsanız!

On binlerce aile, okula yeni başlayacak çocukları için daha şimdiden okul arayışı içinde ve kafaları karmakarışık.

Hemen her gün bu konuda çok farklı sorularla karşılaşıyoruz.

Yeniliklere ne kadar açığız?

Tüketici olarak, bu konudaki hızımıza kimse yetişemez.

Peki ya üretim, mesleki kariyer ya da yaşam kalitemizi yükseltmede veya inovasyonda neredeyiz?

Onu ne siz sorun ne de biz anlatalım. Yoksa boş yere üzülmüş oluruz. Çünkü bu konuda bize biçilen rol, tüket, tüket, daha fazla tüket!..

Bunları yazdık ya hemen itirazlar yükselir. Hiçbir şeyi kaçırdığımız yok. Her şeyin farkındayız, herkesten iyiyiz, herkesten hazırlıklıyız, gelecek bizim diyenleri mi ararsınız, Milli Yazılım, Milli Bilgisayar, Milli Robot, her şeyimiz var diye ahkâm kesenlere ya sabır mı çekersiniz, bilemeyiz ama eğer bu konuda yanılan biz olursak çok seviniriz.

Hatta görmediğimiz, bilmediğimiz projeler varsa onları da gururla, herkesle paylaşırız. Yeter ki olsun!..

Dünkü yazıya mail’ler yağdı. Bu bizi aşar diyen de vardı, bizim ne eksiğimiz var, fırsat versinler neler yaratırız diyenler de. Hatta bu alanın öncülerini ve yaptıklarını da yazmışlar. Peki, gelinen son nokta ne diye sorduğunuzda, hep yarım kalmış projelerden ve hayallerden söz ettiler. Bu projeyi, birileri üstlenmeli ama kim?

Bu işler, kalkınma planları ya da stratejik raporlar hazırlamakla çözülmez! Üretmek kadar önemli olan, onu

Dünya aldı başını gidiyor.

Bilişim Çağı sanki kendinden öncekilerden çok daha güçlü ve çok daha etkileyici!

Hızına yetişebilmek mümkün değil ama asıl önemli olan, yarattığı sosyolojik sorunlar!

Bilime, bilişime kafa yoran çok ama başta sosyoloji olmak üzere sosyal bilimler yok olmak üzere!

Bu hatırlatmayı yaptıktan sonra gelelim günümüzün en sihirli sözcüğü olan kodlamaya!

Bill Gates, Steve Jops, Elon Musk, Zuckerberg nasıl olunur, Google, WhatsApp, Facebook gibi markalar nasıl yaratılır?

Bilim toplumu olmadan, bilim üretmek zor ama biz daha kavramlarla yeni tanışıyoruz.

Peki, bu işlere kaç yaşında başlamak gerekir? İşte çok çarpıcı birkaç örnek: