Abbas Güçlü

Milli Eğitim Bakanlığı’na atanan Nabi Avcı’nın devraldığı manzara, her ne kadar kendisi tam aksini ifade etse de, pek iç açıcı görünmüyor.
Yoksa durduk yerde neden bakan değişikliğine gidilsin ki!..
Bakan Avcı’yı bekleyen yığınla sorun var.
Atanamayan öğretmenler, 4+4+4’ün yarattığı sorunlar, kılık kıyafet yönetmeliği, derslik azlığı, okullara verilen bütçenin yetersiz oluşu, tablet devrimi, personel görevlendirmelerinde yaşanan sorunlar ve en önemlisi de sınavlar ve dershaneler!
Hatırlanacağı gibi, Başbakan Erdoğan, 2013’te dershanelerin kapanacağı sözünü verdi ve gereğinin yerine getirilmesini isteyecektir!..

MEB yenilenecek mi?

Milli Eğitim Bakanlığı en zor bakanlıkların ilk sırasında yer alıyor. Son 10 yılda bazı bakanlıklar bir iki kez el değiştirirken MEB’e 5’inci bakan geldi

Milli Eğitim’de 93 yılda 76 bakan değişti. Gelen hep gideni arattı. Ak Parti’nin 10 yıllık iktidarı döneminde ise Prof. Dr. Nabi Avcı, Erkan Mumcu, Hüseyin Çelik, Nimet Baş (Çubukçu) ve Ömer Dinçer’den sonra beşinci bakan oldu. Milli Eğitim’in geçmişine bakıldığında ‘sivri’ bakanlardan sonra hep ılımlı bakanların göreve gelmesi dikkat çekti.

Son kabine değişikliğiyle birlikte Milli Eğitim Bakanlığı koltuğuna 76’ncı isim olarak Prof. Dr. Nabi Avcı oturdu. Ak Parti Hükümeti’nin de 5’inci Milli Eğitim Bakanı olan Avcı’nın göreve atanmasıyla birlikte dünden bugüne, bakanlarla ilgili anılarımızı tazeleyelim istedim. İşte 35 yıldır yakından tanıma olanağı bulduğum milli eğitim bakanlarıyla ilgili aklımda kalanlar:

* Mustafa Üstündağ(26 Ocak-17 Kasım 1974)
Tanıdığım ilk Milli Eğitim Bakanı Mustafa Üstündağ oldu. Üniversite öğrencisiydim. Bitirme tez konum “Eğitime Yön Verenler”di. Bu konuda kendisiyle görüşmeye gittiğimde çok sıcak karşıladığını hatırlıyorum. Öğrenci olmama rağmen ciddiye almıştı. Uzun uzadıya

Erzurum’da dün intihar eden Bayburt Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Gökhan Budak ile iki yıl önce intihar eden Erzincan Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Erdoğan Büyükkasap arasındaki müthiş benzerlikler, insanın kafasını karıştırmaya yetiyor da artıyor.
Prof. Budak ve Büyükkasap, her ikisi de Erzurum Atatürk Üniversitesi’nden mezun. Her ikisi de Fizikçi. Her ikisi de Ağrı’da eğitim fakültesi dekanlığı yaptı. Her ikisi de uzun yıllar Erzurum Atatürk Üniversitesi’nde görevliydi. Her ikisi de üniversitenin en fazla uluslararası yayını olan hocaları arasındaydı. Her ikisinin de iki çocuğu var...
Kendilerini çok yakından tanıyan ve her ikisine de ağabeylik ve yöneticilik yapan hocalarla konuştuk. Onlardan biri de Erzurum Atatürk Üniversitesi’nin bir önceki Rektörü Prof. Dr. Yaşar Sütbeyaz’dı.
Yaşar Hoca, her iki öğrencisinin intiharına da çok şaşırdığını ve hala bir anlam veremediğini söyledi ve ekledi:
“Her ikisi de hem öğrenciliklerinde, hem de sonraki görevlerinde çok çalışkan ve başarılılardı. Onlarla hep gurur duyduk. Çok beyefendilerdi. Her ikisinin de intiharı benim için çok büyük sürpriz oldu...”
Peki bu intiharların arkasında başka bir şey aramak gerekir mi?

Eğitime Bakan dayanmıyor. Nabi Avcı, Ak Parti iktidarının 5’inci Bakanı oldu. Hayırlı, uğurlu olsun. Dileğimiz kalıcı olması.
Çünkü artık ne MEB’in ne de öğrenci ve velilerin, yeni bir bakanı daha kaldıracak tahammülü kalmadı...
Yeni Bakan eğitime yabancı değil ama vakıf olduğunu söylemek de abartılı olur. Ama umarız iyi bir kadro kurar. Yoksa birkaç ay sonra kendisi için de gün sayılmaya başlar!..

Dinçer niye gitti?
Eski Bakan Ömer Dinçer’in gideceği ta en başından belliydi.
Çünkü yüzü gülmeyen bir siyasetçinin, özellikle de Milli Eğitim Bakanlığı koltuğunda uzun süreli oturması, çok zordu. Üstüne üstlük bir de öğretmenleri fazlasıyla rencide edince akan sular durdu.

Nerde o eski... diye başlayan cümlelere, “nerde o eski karne heyecanı“nı da eklesek hiç abartılı olmaz.
Eskiden karne demek, evde fırtınalar esiyor demekti.
Zayıfsız karne olmaz, her zayıf için de ayrı bir fırtına kopardı.
Şimdi bırakın birkaç zayıfı, üç beş tane de olsa, sınıf geçildiği için, karne artık ne öğrencinin umurunda ne de velilerin.
Çünkü çok zayıf demek, sınıfta kalmak demek...
Sınıfta kalmak demek de yeni derslik demek.
Yeni derslik de yatırım demek...

Ne zaman tarihi bir bina yansa yüreğimiz cız eder. Hele bir de bu binalar öğretim kurumu ise acısı on kat daha fazla olur.

Çünkü yanan sadece dört duvar değildir.
On binlerce anıyı bünyesinde barındırır.
Koridorlarından kimler gelmiş, kimler geçmiştir.
Yanan binayla ilgili en son anım, Avrupa rektörler toplantısıydı.
Galatasaray’a da, binaya da, İstanbul’a da hayran kalmışlardı.

Milli uçak, milli araba, milli tablet ve milli tohumdan sonra, milli ilaç yapmaya karar verdiğimizi ve bu alanı, gelecek 5 yıl için öncelikli alan ilan ettiğimizi, dün dile getirmiştim...
Olumlu, olumsuz çok sayıda geri dönüş oldu. Genel temenni, gerçekleşmesi yönünde...
Yüksek teknoloji gerektiren konularda, hemen herkesin ihtiyatlı konuşması çok normal. Ama saman ithal eden bir ülke durumuna düşmemiz, inanın, benim için Ay’a gitmekten daha şaşırtıcı.
Türkiye olarak eğer saman ithal edecek noktaya geldiysek, gerisini konuşmak bile istemiyorum.
Saman ithali bence Türkiye tarihinde bir dönüm noktası. Kendi kendine yeten üç-beş ülkeden birisi olan ülkemiz, bugün nasıl bu hale geldi, mutlaka sorgulanmalıdır.
Yoksa yarın, biz de hayvanlarımız gibi aç kalırız!..

Başbakan Erdoğan başkanlığında geçen hafta yapılan Bilim Teknoloji Yüksek Kurulu BTYK’nın 25’inci toplantısında alınan kararlar, en çok ilaççıları sevindirdi.
Çünkü milli uçak, milli araba, milli tablet ve milli tohumdan sonra, milli ilaç yapmaya karar verdik.
İnanmazsanız gelin önce ilaççıların bu yöndeki açıklamasına, sonra da Bilim Bakanı Ergün’ün toplantıya ilişkin değerlendirmesine bir göz atalım...

Alkışlanacak karar!
Araştırmacı İlaç Firmaları Derneği (AİFD) Yönetim Kurulu Başkanı Güldem Berkman konuyla ilgili enteresan açıklamalarda bulundu.
Peki bu AİFD kim?