Abbas Güçlü

Hemen her konuda eskiye özlem duyar hale geldik ama bir konu var ki yediden yetmişe hepimiz için çok önemli!
Evet, hemen her şey gelişiyor, her şey bollaştı ve göreceli olarak düne göre her şey çok daha mükemmel!
Peki ama ağız tadımız ve sağlığımız ne durumda?
Düne göre çok daha iyi olduğunu iddia edenler elbette var.
Gerçekten de öyle mi?
Yediğimiz ekmekten içtiğimiz suya, tavuktan balığa, domatesten salatalığa, her şey eski tadında mı?
Yaşam süresinin eskiye göre uzadığı kesin. Ama ne kadar sağlıklı?

SBS de zorluk derecesi yüksek soruların sayısı artacakmış. Bu yüzden önceki yıllarda olduğu gibi, yüzlerce şampiyon çıkması çok zor. Bu yıl iddialı okullara girmek için 90 üzeri net yapmak yeter de artar gibi gözüküyor.
Bu arada yeni Milli Eğitim Bakanı Avcı’nın SBS’ye yönelik inceleme yaptırdığı ve özellikle tercihler ve boş kontenjanlar konusunda çok titiz davrandığı söyleniyor. Bu arada özel okul fiyatlarına da kontrol getirileceği kaydediliyor.
SBS ile ilgili tercih ve kayıt takviminin onümüzdeki haftalarda açıklanması bekleniyor.
Önceki bakan Dinçer döneminde liselerin birleştirilmesine yönelik kararin, yeni bakan döneminde de devam edip etmeyeceği merakla bekleniyor.

SBS’de neler soruluyor

Fen Bilgisi Testi’nde neler soruluyor?
* Fen bilgisinin temel kavramlarını kullanarak alışılagelmedik bir problemi çözmeye yönelik sorular

Ülke genelinde şiddet ve terör can sıkmaya devam ediyor.
Ama en önemlisi okullarda artan şiddet.
Gün geçmiyor ki, dayak yemeyen öğrenci, öğretmen olmasın.
Peki, bunun nedeni ne?
Sosyolojik açıdan derinlemesine incelenmesi gereken bir konu.
Ama nedense ne Milli Eğitim Bakanlığı ne de üniversiteler bu konuya yeterince önem veriyor.
Oysa Türkiye’nin geleceğini en fazla ilgilendiren konulardan birisi bu.

Üniversite gençliğinin en büyük sorununun burslar ve gelecek kaygısı olduğunu dün dile getirmiştik.
Mail yağdı.
Hepsi de birbirinden keder yüklü.
Tek öğünle günü geçirenleri mi arasınız, günde on kilometreden fazla yolu yürüyerek gidip gelenleri mi?..
Okudukça hüzünleniyorsunuz.
Ve bu sorunları çözmek o kadar zor mu diye de hayıflanmadan edemiyorsunuz.
Keşke hükümette üniversite gençliğinin de bir savunanı olsa!..

Yüz binlerce öğretmen şubatta atama bekliyor. Ama Ankara’dan gelen haberler hiç de sevindirici değil.
Görünen o ki atama bekleyen yüz binlerce öğretmen yine derin bir hayal kırıklığı yaşayacak.
Maliye Bakanlığı yeterince kadro vermediği için, daha doğrusu bütçede karşılığı olmadığı için şubatta atama yapılamayacağını hem Başbakan Erdoğan hem de Milli Eğitim Bakanı Avcı açıkladı.
Bu ay içinde sadece mazeret atamaları yapılacakmış.
Bu da çok önemli bir gelişme ama asıl beklenti, ara atama döneminin yeniden başlaması yönündeydi.
MEB, tansiyonu düşürmek için şubatta atama yapıp, gideceği yeri belli olan öğretmenleri ağustos ya da eylülde göreve başlatabilir.
Milli Eğitim Bakanlığı daha önce bunu yapmıştı.

Üniversitelerin asli unsuru öğrencilerdir. Onlarsız bir üniversite hayal etmek ya da yaratmaya çalışmak abesle iştigaldir.
Milletvekili ya da halkın iradesinin yansımadığı bir meclis ne ise, öğrenci iradesinin dikkate alınmadığı üniversite de odur. Ama YÖK kurulduğundan beri öğrenciler hep unutuldu.
Unutulmaya da devam ediliyor.
Yeni YÖK yasa taslağında da öğrenci konseyleri, yani öğrencilerin seçilmiş temsilcileri, hak ettikleri yeri yine bulamadı.
O yetmedi, rektörler gibi konsey başkanları da iktidara yakın isimler arasından seçilmeye başlandı.
İktidarın paralelinde açıklamalar yapmaya yönlendirildi.
ODTÜ’de yaşanan olaylardan sonra öğrenci konseyleri adına yapılan açıklama ve bu açıklamaya karşı yapılan aykırı açıklamalar bunun bariz örneği...

Eğitim Vitrini sayfası, eğitim ve bilimde vitrine çıkacak haberler için açıldı.
Çok da iyi oldu.
Çünkü hem eğitim ve bilim kurumları hem de bu sektöre hizmet edenler, kendilerini anlatma olanağı buldular.
Gerek yazılı medyada, gerekse dijital medyada hemen her konuya sayfalarca yer ayrılıyor.
Ama öğretmenler ya da eğitim kurumları, şiddete dönük olaylar olmadığı sürece haber konusu olmuyor.
Örneğin üniversitelerin hiçbir başarısı gündeme gelmiyor, örneğin rektörler intihar etmezse haber olmuyor.
Ama onların da moral ve motivasyona ihtiyacı var.

Milli Eğitim bakanları nedense, başta öğretmenler olmak üzere Milli Eğitim kadrolarını hiç ciddiye almadılar. Sandılar ki, onlar olmadan da yola devam edebilirler. Hata yaptıklarını anladıklarında ise, iş işten geçmiş oluyor. Hatırlayabildiğiniz bütün bakanları göz önüne getirin.
Öğretmenleriyle gurur duyanı zor bulursunuz.
Tamam, eğitim sisteminin elle tutulur yanı yok ama onu bu duruma sadece öğretmenler mi getirdi? Keşke önce bunu sorgulasalardı.
Ayrıca beğenseler de, beğenmeseler de, bakanlar komutansa, öğretmenler de onların ordusu. Ve ordusuna inanmayan, güvenmeyen komutanlar ne zaman savaş kazanmış ki? Siz kazanacaksınız!
Hele bir de onurlarını kırıp onları aşağılarsanız o koltukta uzun süre oturamazsınız. Bu dün de böyle olmuştur, bugün de!..

Neden hep dışarıdan?