Abbas Güçlü

Gençlerin büyük hayalleri var hem de çok büyük.

Çocukluk ve gençlik yıllarını yaşamadan gece gündüz demeden sınavların peşinde koşturmaları bu yüzden.

İstekleri bireysel mi?

Kesinlikle hayır.

Ülkeleri için, aileleri için, dünya için, insanlık için, başta doğa ve hayvanlar olmak üzere tüm canlılar için mücadele vermek istiyorlar.

Ömürle birlikte gençlik yelpazesi de bir hayli genişledi.

Ortalama yaşam süresi 78-80’e, gençlik yaşı da 30’lu yaşları da içine alacak şekilde uzadı.

Bu yüzden 30’lu yaşların başında doğru bir gelecek arayışı içinde olan gençleri çok fazla yadırgamamak ve “biz senin yaşındayken” diye başlayan nasihatlerde bulunurken çok dikkatli olmak gerekir...

Sanat sanat için mi, bilim bilim için mi, siyaset siyaset için mi tartışmaları çok geride kaldı.

Her şey artık çok pahalı ve kamu kaynaklarını harcayanlar, her kuruşun, her saniyenin hesabını vermek zorundalar.

80’li yıllardan sonra YÖK’le birlikte bilim adeta rafa kalktı.

Bilim artık ne bilim için ne toplum için ne de araştırma için yapılır oldu.

Tek hedef kondu o da akademik kariyer için bilimdi.

Akademik paye peşinde olanlar, bu yüzdendir ki tüm zaman ve kaynaklarını, toplumun refahı ya da bilim için değil hayatta neredeyse hiçbir karşılığı olmayan tezler için heba etmeye başladılar.

Üniversite ve doktor, doçent, profesör sayımız olağanüstü arttı.

Peki, dünya bilimine katkı sıralamamız, ilk 500’e giren üniversite sayımız ya da en önemlisi yapılan araştırmalar ve üretilen bilimle refah seviyemiz aynı oranda yükseldi mi?

Liselere Geçiş Sistemi (LGS) kapsamında düzenlenen merkezi sınav sona erdi, milyonlarca veli ve öğrenci derin bir oh çekti. Darısı üniversite adaylarına diyoruz. 

Zor günler artık geride kalsın. Yıllardır geceli gündüzlü çalışan öğrenciler emeklerinin karşılığını alsın... 

LGS Sınav Maratonu’nun ilk aşaması, önceki yıllara göre daha az sancılıydı. 

En azından öğrenciler sınavdan ağlayarak çıkmadılar. 

Sorular kolay mıydı? Hayır ama geçen yılki kadar zor değildi. Ya da pandemi nedeniyle ve yeterince örnek soru olmadığı için çok zorlanmışlardı. 

Peki, bu yıl ne olur? 

Ortalamaların yükseleceği kesin gibi. 

Bu ne anlama geliyor? 

Ahmet Kutsi Tecer’in “Orda bir köy var uzakta” şiiri Anadolu insanını, Anadolu köylerini, Anadolu’nun unutulmuşluğunu ve Anadolu’daki yaşamı en sade dille anlatan destanlardan biridir. Köy okullarının yeniden açılmasına yönelik beyin jimnastiğine devam etmeden önce, isterseniz gelin ona bir göz atalım:

Orda bir köy var, uzakta

O köy bizim köyümüzdür.

Gezmesek de,  tozmasak da

O köy bizim köyümüzdür.

Orda bir ev var, uzakta

O ev bizim evimizdir.

Yatmasak da, kalkmasak da

Köy okullarının yeniden açılması, ülkemizin geleceği açısından heyecan verici bir gelişme.

Doğru planlanır, doğru bir yol haritası çizilir ve doğru öğretmenler atanırsa köylerimiz yeniden hayat bulur. Köyden kente yönelik göçler de tersine döner.

Daha önceki yazılarımızda da dile getirdiğimiz gibi köylerin kalkınması için okullar bir lokomotif görevi görecek ama ona güçlü ve donanımlı yeni vagonların eklenmesi gerekiyor.

Örneğin daha önce gündeme gelen 1000 Köye 1000 Veteriner ve 1000 Ziraat Mühendisi projesi, okul açılacak her köyü kapsayacak şekilde genişletilebilir.

Donanımlı kent okulları ile köy okulları arasında “kardeş okullar” çerçevesinde bir gönül bağı kurularak, her türlü destek sağlanabilir…

Köyler kalkınırsa ülke kalkınır ama çok daha önemlisi, olası bir kuraklık ve kıtlık tehlikesine karşı ciddi bir önlem alınmış olur.

Biz bunu daha önce yaptık, yine yaparız. Yeter ki Cumhuriyetin ilk yıllarındaki o heyecanı yeniden yakalayalım.

10. Yı

Liselere Giriş Sınavı (LGS) pazar günü gerçekleşecek.

Bir milyon civarında öğrencinin girmesi bekleniyor.

Kimi fen ve Anadolu liselerine gidecek, kimi de kolejlere, meslek liselerine ya da imam hatiplere.

Hangi lise?

Her ne kadar henüz çok erken gibi gözükse de lise seçimi konusuna şimdiden kafa yormakta yarar var.

Önemli olan en popüler liselere değil, sizin için en uygun liseye gitmek.

Defalarca dile getirdik ama bir kez daha hatırlatmakta yarar var: İyi okul elbette önemli ama daha önemli

Köy okullarının kapanması ülkemizde derin yaralar açtı.

Örneğin köy ve köylülüğü bitirdi.

Tarım ve çiftçilik öldü.

Kentlere akın oldu.

En önemlisi de üretim durma noktasına geldi.

Yakın bir zamana kadar hemen herkesin köyde bir akrabası olur, onlardan büyük bir erzak desteği olurdu.

Başka türlü kentlerde tutunmak mümkün olmazdı.

Köylerde sıkıntı yok muydu?

Cumhuriyet tarihi boyunca Anadolu’nun en ücra köşesine kadar okul ve öğretmen göndermek için büyük çaba harcadık. Başarılı da olduk. Okullaşma oranları inanılmaz boyutlara ulaştı, eğitim sadece seçkinlerin değil, herkesin ulaşabileceği bir noktaya geldi.

Köyümüze okul açıldığında sevinç çığlıkları attık, kasabamıza ortaokul, lise açıldığında bayram ettik, kentimize üniversite açıldığında mutlulukların en büyüğünü yaşadık.

Bugün için üniversitesi olmayan ilimiz, fakülte ya da yüksekokulu olmayan ilçemiz yok gibi.

Bu büyük bir başarıdır ve Cumhuriyet tarihi boyunca bu hizmeti gerçekleştiren iktidarlara canı gönülden teşekkür ederiz.

Ulaşılabilirlik konusunda gelebileceğimiz en son noktaya geldik, şimdi sıra kalite, liyakat, üretim ve refah odaklı eğitimde. Onu da başarırsak kimse bizi tutamaz.

Madalyonun görünen yüzünde bu memnuniyet verici tablo var, diğer yüzünde ise hatalar söz konusu. Örneğin köy okullarının kapatılması, örneğin