Aksal Yavuz

Hollanda ile oynanan milli maçta geceye damga vuran, karşılaşmanın son bölümlerinde dünyayı kendine hayran bırakan Uğurcan Çakır’ın kaleciliğe nasıl başladığını köşemizde daha önce yer vermiştik…

Üç yıl evvel kaleme aldığımız, kalede oynamaya başladığında “ Bir gün ben de Trabzonspor’un efsanelerinden olacağım” diyen kaptanın hikâyesini bir kez daha hatırlayalım.

Bir Uğurcan Çakır hikâyesi…

Güneş, maden, Uğurcan, inşaat işçilerinin eldivenleri ile…

Şenol Güneş ile Uğurcan Çakır’ın kaleciliğe başlama hikâyesi birbirine çok benzer…  

Şenol Güneş, Trabzon/Beşikdüzü’nde köyler arası oynanan bir maçta, sakatlanan kalecinin yerine dayısının zorlamasıyla geçer… Zira efsane kalecinin kaderinin değiştiği ana dek hep sol açık oynuyordu.

Uğurcan da halı sahalarda futbola sağ bek başlamış, futbol okulunda kaleye geçmesine kimse ikna edememiş, eski bir kaleci hocasının yönlendirmesiyle- talimatıyla kaleciliğe başladı…

Şenol Güneş, maden işçilerin

Süper Lig’in tepesi de, dibi de alev alev!
Şampiyonluk için üç aday var, düşme hattında takımlar iki elin parmak sayısı kadar! Dememiz o, bu ligde neyin ne olacağı belli olmaz, köprünün altından daha çok su akar!
Ankaragücü’nün Hikmet Karaman’la tırmanışı, Özcan Bizati ile Gençlerbirliği’nin iki haftadır kazanması, “ şu puanı alırsak ligde kalırız” diyerek hesap-kitap yapan tüm takımların planlarını altüst etti, mesela.
Amma velâkin bir gerçek var ise, o da suyun Trabzonspor için bu sene o köprünün altından akmayacağıdır! Zira o tren sezon başı yanlış hoca ve yanlış kadro planlamasıyla kaçtı…
Maça gelince…
Dün akşam Trabzonspor o kadar hızlı başladı ki, bir başka ifadeyle Ekuban ve Djaniny, Medikal Park Stadı’nın üstüne kara bulut gibi yerleşip, Ankaragücü’nün kalesine gol olup yağmaya başladılar.
Abdullah Avcı’nın geniş alanda oynamasına müsaade ettiği Djaniny, 3. bölgede ayak basmadığı yer, kaleci dahil geçmediği adam kalmadı.

Ligin tepesi şekillendi artık... Üç takımdan biri ipi göğüsleyecek.
Sezon başı ilk düğmesi yanlış iliklenen Trabzonspor’a da bu yarışı izlemek düşüyor. Umarız ve de dileriz hatalardan ders çıkarılır, önümüzdeki yılın planlamasına şimdiden başlanır. Başlanmalı da... Zira Trabzonsporlular, her doksan dakika kalp, şeker ve tansiyon ilaçlarına her zamankinden daha fazla ihtiyaç duysalar da yarışın dışında olmayı pek sevmezler!
Artık hedef; ligi ilk dörtte bitirmek... Tabii ki dördün içinde yer bulmak için de kaybetmemek, mücadele etmek, oynamak gerek.
Dünkü karşılaşmayı izleyenler, düşme adayı takımın BB Erzurum değil de Trabzonspor olduğunu zannederlerdi. Parmak ve Uğurcan hariç ne oynadığını bilen yoktu sahada... Genel anlayış; bitse de eve gitsek gibilerindendi.
Düşünün, bordo-mavili takımın ilk ciddi ve tek atağını, maça çok iyi başlayan kaptan Uğurcan, 31. dakikada elleriyle başlattı. Birçok pozisyonda deyim yerindeyse rakibin içinden geçen Nwakaeme, son adama çalım atmayı denemek yerine,

Şampiyonluğa oynayan takımların puan kayıplarında, renkler faklı olsa da ağızlardan dökülen kelimeler aynı “Köprünün altından daha çok sular akacak...” Evet, daha çok puan kayıpları yaşanacak tamam da…
Bordo-mavili takımın kaybedecek kredisi yoktu; hem kazanacak hem de yukarıdaki üç takımın kaybetmesini bekleyecekti. Zira Trabzonspor, kredisini ligin ilk haftalarında kullandı. O anlamda kaybetmeye tahammülü yoktu; ya devam ya tamam diyecekti…
Doğrusunu söylemek gerekirse; henüz maçın başında Salih Uçan’ın direkte patlayan topu kalan bölümlerde neler yaşanacağının, hatta skorun ne olacağının en büyük işaretiydi..
Topun ve oyunun hakimi, net pozisyona giren, mücadele eden, gol arayan taraf Çağdaş Atan’ın öğrencileriydi.
Bordo-mavili takımın bu denli etkisiz, albenisiz-renksiz futbolunun en büyük sebebi; birkaç oyuncusu hala daha Trabzonspor gibi büyük bir takımın formasını giydiklerinin farkında değiller! Trabzonspor’un onları taşıdıkları gibi onlar da bordo-mavili takımı yukarılara taşımak

Trabzonspor’un yarıştan kopmaması, kalan haftalarda heyecan yaşatması, tekrar bir seri başlatması ve son yenilgiyi unutturması için mutlak kazanması gerekirdi. Hele de her hafta yukarıdaki takımların yer değiştirdiği, aşağıdakilerin pes etmediği bu ligde.
Uğurcan gibi bir kaleciniz varsa her maça avantajlı başlarsınız. Dün de Kasımpaşa’nın ilk atağında ve skor 1-1 olduğunda rakip oyunculara adeta ‘ben buradayım’ dedi. O pozisyonlar gol olsa, maç atletik oyunculara sahip ev sahibi takımın istediği şekle dönebilirdi...
Trabzonspor’un golü bulana dek kaleyi bulan şutu yoktu. Olmaması da gayet normal; Ekuban ve Djaniny, topla oynamaktan hevesini alamıyor ki! Çalım atmak ve topla koşmak yerine, basit oynamayı, yardımlaşmayı deneseler.
Hele Djaniny, girdiği pozisyonları dağlara, taşlara değil de üç direk arasına vurabilse; Trabzonspor erken işi bitirebilirdi. Bu arada, golde Tosic’in hatasını affetmeyen, topu adeta iğne deliğinden geçiren Djaniny’nin hakkını teslim edelim hani.
Üçüncü bölgede pas oyununu yapamayan, rakip ceza sahasında çoğalamayan

Sezon başında oynadığı takımlara dağıttığı krediyi geri kazanmak, Avcı’nın başlamasıyla ligde iddialı duruma gelmek için tabir caizse haftalardır canı çıktı bordo-mavili oyuncuların… Newton’ın katkısı, kadro mühendisliğinin çarpık yapısı diyelim bu durumu; Allah garip kulunu sevindirmek isterse, önce eşeğini kaybettir, sonra da buldururmuş diyerek özet geçelim.
**
Avcı ile gaza basan Trabzonspor bu maçı da kazanmış olsaydı, değmeyin bordo-mavililerin keyfine, sevinç devam edecek, hayat puan tablosuna bakılmadan, maçlara tek tek bakılarak sürüp gidecekti. Mağlup oldular diye de kimsenin bir şey demeye hakkı yok.
**
Tam bir taktik mücadelesi olan maça gelince…
Trabzonspor bekleyerek, topu rakibe bırakarak ve de hızlı oyuncuların koşu koridorlarını kapatmaya çalışarak, Fenerbahçe de Avcı’nın öğrencilerinin pas bağlantılarını keserek başladı ve bunu da bilhassa ilk yarı başardılar.
**

Sakatlıklar ve kart cezalısı (Nwakaeme) yetmiyormuş gibi… Bu defa Covid-19, ağlarını Trabzonspor’un genç file bekçileri için ördü! Kale mecburen Uğurcan’ın yedeğinin (Erce) yedeğinin ( Arda) yedeği 18 yaşındaki Kağan’a teslim edildi. Kağan’ın da yedeği Hakan, 18 yaşında.
Maçın oynandığı saatlerde 18 yaşlarındaki bir çocuğu dışarıda bir yerlere gönderseniz aklınız kalır, merak edersiniz. Sol bek Marlon da yoktu ama Trabzonsporluların aklı-fikri, gözleri kaleyi koruyacak lise öğrencileri Kağan ve Hakan’da idi o anlamda…
Avcı hafta boyu “ … Eksiklerimiz var ancak biz Trabzonspor’uz. Yaşanan sakatlıklar ve hastalıklara rağmen umutsuzluğa kapılmayacağız” diyerek, MP Başakşehir maçına hazırladı öğrencilerini.
Biri geçen yılın şampiyonu, diğeri lig ikincisi ve süper kupa şampiyonu olmasına rağmen, ilk yarıda her iki takım adına “şu da kaçar mı?” diyeceğimiz pozisyon olmadı desek abartmış olmayız. Oyunu kendi sahasında kabul eden ev sahibi, top yorulmaz oyuncu yorulur anlayışıyla meşin yuvarlağı ayaktan ayağa gezdirip,

İlk 6 hafta bir şarkı sözü gibi “ O eski halimden eser yok şimdi…” İşler karışık, yüzler asık!İlk 6 hafta bir şarkı sözü gibi “ O eski halimden eser yok şimdi…” İşler karışık, yüzler asık!6. haftadan sonrası Trabzonspor gümbür gümbür! Yüzler, bir TV programı gibi “Güldür güldür” Çok iyi bir teknik adam, iki kaliteli oyuncu, biri ( lider Bakasetas), diğeri takımın sigortası Berat.  Kazanılan süper kupa sonrası şapka ile başlatılan sinerji ve yakalanan 6 haftalık bir seri.Teknik adamdan sonra bir oyuncu takıma ne denli katkı sağlar sorusuna en iyi örnek; Bakasetas, olsa gerek. Dün bu bir kez daha anlaşıldı.  
Bordo-mavili takımın lider oyuncusu, üç haftadır atıyor, bir başka ifadeyle Trabzonspor’u taşımaya devam ediyor… Paslaşmasının getirdiği gol, alt yapı eğitimlerinde ders olarak gösterilmesi gerekir; hızlı düşünme, çabuk oynama ve son tahlilde pas verme. Flavio, kaleye de vurabilirdi, garanti olsun, sağlam olsun diyerek, müsait pozisyondaki takım arkadaşını