Aksal Yavuz

Trabzonspor, sadece Süper Lig’de değil Türkiye Ziraat Kupası’nında da emin adımlarla yoluna devam ediyor, gol olup yağmayı sürdürüyor.
Bordo-mavili ekip dün akşam maça iyi başlayamamış olabilir fakat günümüz teknolojinin son ürünü tank gibi olan, önüne geleni dağıtan, darmaduman eden Sörloth gibi bir golcünüz olursa ve de o gol makinesi ceza sahasının içerisinde bu kadar boş bırakılırsa, o da gereğini yapar, takımına önce hareket devamında bereket getirir! Sörloth, attığı iki golle her maçta olduğu gibi gecenin ışıldayan yıldızıydı yine.
Erzurumspor, kolay rakip değil. Beşiktaş’ı kupada saf dışı etmeleri de tesadüf değil, Trabzonspor’a bir sürpriz yapabilir miydi, neden olmasın, futbolda her şey olabilir, örnekleri de çoktur. Fakat Trabzonspor buna müsaade etmedi..
Golden sonra vites yükseltti Hüseyin Çimşir’in öğrencileri..
Ele avuca sığmayan, çiçeği burnunda yeni transfer Guilherme, gecenin etkili oyuncularındandı. Keskin tıraş bıçağı kıvamındaki etkili ortaları; Yusuf

Trabzon’da tarihi bir gün, kış değil sanki yazdan kalma bir gün. Tribünler cıvıl cıvıl, rengarenk, bahar gelmiş sanki.
Derler ya hani; altı puanlık maç. Bu maç ondan da öte; anlatmakla ve yazmakla bitmez!
Maça gelince..
İki takımın en zayıf haklısı; defansı…
Hızlı başlayan Fenerbahçe, top Trabzonsporlu oyuncuların ayağına değmeden golü bulan Fenerbahçe. Bahar gibi hava Trabzonsporluları buz gibi yaptı! Sadece tribünleri mi, bordo-mavili oyuncular da neyin ne olduğunu anlamadı açıkçası, dakika bir gol bir, Trabzonsporlular için “şok”...
Bordo-mavili takımın en büyük zaafı geniş alanda oynamaya çalışması, orta sahada geniş boşluklar bırakması; sarı-lacivertli oyuncuların ekmeğine adeta yağ sürdü…
Şok da bordo-mavili oyuncularda tam 15 dakika sürdü… Fenerbahçe 2. golü de bulabilirdi…

Her şey kaptan Sosa’nın mükemmel frikik golünden sonra başladı; fırtına ile birlikte gol yağmuru!
Kaptanın golü hakikaten görülmeye değerdi; gez-göz ve arpacık nişanından sonra Fatih’in koruduğu kaleye adres vererek yolladığı meşin yuvarlak! Fatih’in de yapacağı fazla bir şey yoktu, Sosa’nın füzesine.
Golden sonra rakibinin üzerine dalga dalga gitmeye başladı Hüseyin Çimşir’in öğrencileri… Günümüz çağdaş futbolundan kesitler sunarak, ayağa hızlı ve isabetli oynayarak, Obi Mikel, Sosa ve Ndiaye başrolünde. Sahada ayak basmadık yer bırakmadı bordo-mavili takımın üç silahşoru!
Otoban gibi vızır vızır kullanılan sol kanat; durdur durdurabilirsen Nwakaeme’yi. Koyun telefon kulübesinin içerisine orada da istediğine istediği çalımı atar, dün yaptığı ve attığı goller (2) gibi. Olağanüstü oynadı, aynı güzellikte gollere imza attı Trabzonsporluların ‘ ayağının içi canımın içi” dedikleri Nwakaeme izleyenleri mest etti…
Sörloth arı gibi çalıştı, bir sağ kanatta bir sol kanatta

Trabzonspor için 2 ayaklı kupa maçının ilk ayağı kadar, 2. Yarıya moralli başlamaları adına çok önemliydi Y. Denizlispor karşılaşması.

Takımının başında teknik adam olarak sahaya ilk kez çıkan Hüseyin Çimşir için de anlamlı bir geceydi. Ndiaye’nin performansı-uyumu-katkısı da merak konusuydu aynı zamanda.

Bordo-mavili takımın 2-0 kazandığına bakmayın, iki topu direkte patladı, kaçırdıkları saymakla bitmez!

Ha, çok mu iyi oynadılar?

Uzun aradan sonra oynanan maçlar zordur diyerek devam edelim.

Zaman zaman etkili oynadılar, bazı bölümlerde oyun üstünlüğünü rakibe vermiş olsalar da, Y. Denizlispor adına ‘bu da kaçar mı?’ diyeceğimiz pozisyon yok gibiydi. Girilen bir-iki pozisyon Trabzonspor defansının yaptığı hatalardandı!

Peşinen söyleyelim:

Çiçeği burnunda Ndiaye, Trabzonspor’un orta sahasına adeta hayat vermiş!

Devre arası öyle bir zamanda yetişti ki Trabzonspor’un imdadına. Zira son haftalarda oynadıkları kötü futbolun en büyük sebeplerinden biri oyuncuların üzerinde olan yorgunluktan kaynaklı idi. Ayrıca son maçta rakibin Kayserispor olması da önemli noktaydı. Rakip başka olsaydı Trabzonspor’un işi kolay olmayabilirdi.
Kayserispor’un gücü de, ligdeki konumu da belli.
Dememiz odur ki, sonucu kestirmek o kadar zor olmadı...
O anlamda dün gece gol yağmuru vardı; Sörloth esti, Sturridge gürledi!
Sörloth’tan başlayacak olursak; olağanüstü oynadı kuzeyin çocuğu. Attı, attırdı. Gol krallığında iddialı olmasına rağmen asist yapmak genlerinde olsa gerek, attırmaktan da mutlu oluyor. Transferinde kim ve kimlerin emeği geçmişse, Trabzonsporluların teşekkür etmesi gerekir...
Dün geceye damga vuran bir diğer oyuncu Sturridge idi. Onu izlemek hakikaten keyif. Trabzonspor’a büyük katkı sağlıyor, sağlamaya devam edecek.
Sarı-kırmızılı takım güç olarak Trabzonspor’un ayarında olmadığından bordo-mavililer rahat oynadılar. Sosa, Obi Mikel ve

Her takımın her takımı yendiği bir lig. Diğer bir ifadeyle hiçbir maçın favorisi yok. Oynayan, mücadele eden, koşan, canını dişine takan kazanıyor.
Mesela Trabzonspor’un geçtiğimiz hafta Y. Denizlispor’a kaybedeceğini kim tahmin edebilirdi? Dememiz o, puan ve de puanlar aslanın ağzında değil midesinde!
Y. Denizlispor maçı “iş kazası” diyelim, fakat Konyaspor maçını da kaybederseniz, bu kayıp Trabzonspor için o kadar büyük ve de ağır olurdu ki; telafisi olmayan…
Doğrusunu söylemek gerekirse, bordo-mavili takım golü buluncaya dek rakip kalede pek de etkili olamadı. Ayağa oynamaya çalışan ama olduğu yerde top bekleyen oyuncular topluluğu. Bir hafta önce sütten ağzı yanan Trabzonspor değildi sanki!
Böyle durumlarda hızlı oynayıp, oyuna genişlik kazandırıp, kanatları kullanmak gerekir ki; Nwakaeme’nin yaptığı gibi.
Sörloth’un da hakkını teslim edelim, kuzeyin çocuğu Trabzonspor’u sırtında taşımaya devam ediyor. Mükemmel bir kafa golüne imza attı. O topu adrese teslim yollayan Nwakaeme’yi de Trabzonsporluların kutlaması

Cuma günü Galatasaray iki puan kaybeder de, hafta sonu Fenerbahçe ve Beşiktaş mağlup olur da, Trabzonspor ezeli rakiplerinden geri kalır mı?
Y. Denizlispor’u yenmiş olsalar; haftalık kazançları 11 puan olacaktı ki, şaşırtmadılar!
Dememiz o, Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş’ın kaybettiği hafta, geleneği devam ettirdiler!
Rakip kim olursa olsun, hiçbir maç oynanmadan, mücadele etmeden kazanılmaz. Günümüzde her takım her takımı yenebiliyor örneği, gerçeği gözlerinin önünde dururken, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar ciddiyetsizlik!
Maçtan önce birilerine “ kim kazanır?” diye soran, “ bu maç berabere biter” cevabını verene, ağzına açar, gözlerini kapardı, kısaca azarlardı!
Bırakın beraberliği, Trabzonsporlu oyuncuların rakibi çantada keklik misali görmesi, onları öyle bir üç puandan etti ki, ilerleyen zamanlarda mumla arayacakları…
Diğer şampiyon adayı takımların başına gelenlerden ders alınması gerekirken, Denizlisporlu Oğuz, kendi kalesine gol atıp 1-0 öne geçirmişken; altın

Sakatlıklar için fazla bir şey yazmaya, söylemeye gerek yok; zira başa gelen çekilir.
Ya Sosa olmayınca?
Sosa’sız Trabzonspor; akordu bozuk kemençe gibi! Bordo-mavili takım oynuyor oynamasına da; renksiz ve albenisiz?
O anlamda Trabzonsporlular, Arjantinli yıldızı kuş sütü ve üzüm kurusu ile beslemeliler. Dememiz o ki, Sosa’ya bir şey olursa, bordo-mavili takım üç aşağı, beş yukarı böyle oynayacak…
Bordo-mavili takım ilk yarıyı 2 farklı önde bitirmemiş olsaydı, ikinci yarı Trabzonspor’un işi öyle hiç de kolay olmazdı… Çıkarken kaptırılan toplar, dahası bazı maçlarda olduğu gibi oyunu kendi sahasında kabul etme anlayışı başlarına bir çorap örebilirdi…
Ya da Uğurcan’ın 83 ve 85. dakikalarda mükemmel çıkardığı o toplardan biri gol olsaydı, sonuç farklı olabilirdi. Trabzonsporlular için kalan dakikalar kolay kolay geçmeyebilirdi.
Dünün iyilerinden Serkan Asan’ın da hakkını teslim edelim. Çok iyi oynadı Trabzonspor’un genç oyuncusu…