Sağlık çalışanlarının motivasyonu da kondisyonu da ister istemez düşmeye başladı. Sonu gelmek bilmeyen hastalık ve öte yandan hayatın olağan akışını devam ettirme mecburiyetinin insanlara yaşattığı çelişki tahammül sınırlarını zorluyor. Aile hayatları artık kendi içinde büyük dramlar barındırıyor. Birçoğu yıllardır izin kullanmadan, sürekli maske arkasından, çocuklarından izole, maddi zorluklar içinde, geçici sözleşmeli, emeklilik tazminat hakkı olmadan, tayin hakkı olmadan çalışıyor. Çalışırken Kovid-19’a yakalanan aile hekimleri ve hemşireleri karantina sürecinde yerlerine bakacak başka bir sağlık çalışanı yoksa maaş kesintisine uğruyor. Hastanelerde çalışan hekimler karantinaya girmek durumunda kalırlarsa aynı şekilde hasta göremedikleri için hak ediş ve döner sermaye kayıplarıyla karşı karşıya kalıyorlar.
Şiddeti hak görüyoruz!
Mesleklerini ettikleri vicdani yemin gereği hiç sorgulamadan devamlı aynı motivasyonla yapmaları bekleniyor. Hep bir hastalık olduğunda aklımıza geliyorlar, arıyoruz ve hiç alınganlık göstermeden yardımcı oluyorlar. En zor zamanımızda hep yanımızda olmalarını bekliyoruz, eğer olmazlarsa şiddet uygulamayı bile kendimizde hak görüyoruz. Her şartta profesyonellik gereği ciddi duruş sergilemelerini samimiyetsizlik, duygusuzluk olarak algılıyoruz. İşimiz bitince bir daha kapılarının önünden bile geçmiyoruz.
Gözleriyle uğurluyorlar
Onların da bir anne, baba, evlat olduklarını, duygularını dışarıda bırakarak işe gittiklerini unutmayalım. Emin olun hayati tehlikesi olan bir hastayla ilgilenirken hepsi kendi yakınlarıyla bir tutarak hastayı kurtarmaya çalışıyor, tüm sağlık çalışanları hastalarını anneleri, babaları, evlatları gibi görüyor.
Çoğu zaman belli etmeye vakitleri olmasa da servislerinde yatan, iyileşerek taburcu olan bir çocuğu kendi evlatları, kardeşleri gibi yüreklerinde tarifsiz bir huzurla, mutlulukla arkalarından gözleriyle uğurluyorlar. Bir başka hastanın altını tiksinmeden temizlerken…
Özlük hakları için ses olun
Dünyanın en yapılmaz, en çekilmez ama bir o kadar kutsal ve ulvi mesleklerini yapan sağlık çalışanlarımıza bizlerde lütfen sevgimizi, desteğimizi esirgemeyelim. Onların kariyerlerinin zirvesinin ilgilendikleri, bir sözleriyle rahatlattıkları, iyileştirdikleri hastaları olduğunu unutmayalım. Özlük ve sosyal haklarının, kıdemlerinin, emeklilik maaşlarının, yan haklarının, ülkemize yakışan standardın getirilmesi için seslerini duyurmalarına yardım edelim. Onların mutluluklarına yapabileceğimiz her desteğin yarınlarımıza yatırım olduğunu göz ardı etmeyelim.
