Doğan Heper

       Ticari araçların çoğu "otogaz"lı (LPG) oldu.
       Yani Almanya'da, Fransa'da belli marka güvencesiyle fabrikada üretilen otomobilin yakıt düzeni Dolapdere'de Ahmet Usta, Mehmet Usta tarafından bozuldu ve benzinli sistem otogazlı sisteme çevrildi.
       Buna da yetkililer seyirci kaldı.
       Adeta "ne var bunda?" denildi.
       Allah göstermesin, bir gün bu uyduruk yakıt sistemli araçlardan biri havaya uçarsa o izni verenlerin sıralayacakları mazereti merak ediyorum.
       Sonuçta, herhalde her zamanki gibi ölen öldüğüyle, bu başıboşluğa göz yumanlar da vicdanlarıyla baş başa kalacak.

       TBMM İnsan Hakları İnceleme Komisyonu üyesi ANAP İstanbul milletvekili Emre Kocaoğlu yazıyor:
       "Bugünkü yazınızın (7 Temmuz Cuma - dün) ilk bölümünde çok hayati bir konuya değinmişsiniz. Kendimiz için istememiz gereken güzellikleri Avrupa hatırına istememiz bana 'teftiş fırçası' fıkrasını hatırlatıyor. Avrupalı müfettişlerin korkusundan çantaya konan ama kullanılmayan diş fırçasının bize ne faydası olur?
       Ben TBMM İnsan Hakları İnceleme Komisyonu üyesiyim ve insan haklarının Avrupa'ya endekslenmesinden bıktım. Çok kişide, sanki insan hak ve özgürlükleri kendimiz için lazım değil ama, Avrupa'ya ayıp olmasın diye tahammül etmemiz gerekirmiş gibi bir hava var. Hatta kötü muamele mağdurları bile böyle. Adamın işkenceden yüzü gözü çarpılmış. 'Avrupa'ya ayıp değil mi? Böyle nasıl gireceğiz AB'ye?' diyor. Adam kendisinin bir birey olarak TC vatandaşı olduğunu ve sırf bu sebeple her hakkın ve imkanın en iyisine layık olduğunu bilmiyor. Kendi canı için bile TC'nin şefkati değil, Avrupa'nın himayesini arıyor. Artık biz mi devletimizi bu hale getirmişiz, yoksa

       Bazı bakanlara dün tek tek soruluyor.
       Soru; 312 değişmeli mi?
       Cevaplarda ortak bir nokta var:
      "Avrupa Birliği'ne giriyoruz, oranın kriterlerine uymalıyız."
       Bizatihi Türkiye'de olması gerekli yüksek demokratik standarda erişmemiz için yapılması gerekeni savunan yok. AB için şu olmalı, bu olmalı.
       Yani, AB olmasa Türk demokratik hayatının özürlü olmasına göz mü yumulacak?

       İstediğimiz kadar, bu ülkenin siyasal yaşamında FP'ye de ihtiyaç var diyelim, FP bunu adeta reddedermiş gibi davranıyor.
       Bunu nereden çıkartıyoruz?
       RP ve FP'yi fiilen bir bütün olarak gördüğümüzü düşünelim.
       RP de, FP de aynı görüşün siyasi kimliğe bürünmüşü değil mi?
       Bu parti oy kaybetti, kaybediyor.
       Yani "görüş" devamlı inişte, devamlı kan kaybediyor.

       Devlet sanatçısı değil, halkın sanatçısı olmak önemli...
       İşte Kemal Sunal bir kez daha bunu ispatlamış oldu.
       İnek Şaban, Davaro, Salako, ama halkın sanatçısı.
       Niye halkın sanatçısı?
       Halk onu seviyor.
       İzliyor.

       Türkiye'nin ekonomik devrimi başarması lazım.
       Normal bir düzenlemeye neden devrim denilsin ki?
       Yılların idare - i maslahatçılığı, kayırmacılığı Türk ekonomisini rayından çıkarttı.
       Kara paralar, hayali ihracatlar, bankaların içini boşaltmalar, gelir dağılımı adaletsizlikleri boşuna mı doğdu?
       Şimdi 65 milyonluk bir kitlenin ekonomisini raya oturtmak devrim değilse nedir?
       Peki bu devrim gerçekleşiyor mu?

       Bir ekran ve bir gazeteden birkaç gündür kirlilik yoğunlaşarak akıyor.
       Aslında kutsal gazetecilik mesleğini ona buna çamur atmak için kullananları dikkate almamak gerekir.
       Üstelik, onlar her zaman ve herkese saldırmayı meslek haline getirmişlerse dikkate alınmamayı da hak ediyorlar demektir.
       Ama ille de olaya bir göz atmak gerekirse iddia, halkın alnının teriyle kazandığının birileri tarafından hortumlanmasının resmen saptanmak istenmesidir.
       Çok karlı iki kuruluşun Uzanlar'ın Çukurova ve Kepez elektrik şirketlerinin birdenbire zarar ilan etmeye başlamaları, bu şirketlerin karlarının başka şirketlere kaydırıldığı iddialarına yol açmıştır.
       Bunun doğru olduğu anlaşılırsa bu dünya çapında bir skandal demektir ve bu skandalın Türkiye'de de cezası vardır.

       Beş binden fazla insan din savaşından dolayı yaşamını yitiriyor. Dünyanın en büyük Müslüman nüfusun yaşadığı Endonezya'da.
       Endonezya 13 binden fazla adadan oluşuyor. 300'den fazla etnik grup, 360'tan fazla konuşulan dil var. Hintli ve Ortadoğulu tüccarların getirdiği Müslümanlığı, nüfusun çoğunluğu benimsiyor.
       Endonezya en çok dikta yönetimi ile adını duyuruyor. Son yıllarda da Güneydoğu Asya kriziyle.       Spekülasyon amacıyla kısa vade için gelen yabancı sermaye hızla kaçıyor. Kaçış krize dönüşüyor. Dünyayı etkiliyor. Özel sektör çöküyor. Halk ayaklanıyor. Ve Endonezya'da yönetim değişiyor."Cihad" ilanı       Ekonomik kriz, şimdi çok farklı bir boyutta toplumu vuruyor.       Belli bir refah sağlayan özel sektörün işleri bozulunca, toplumu bir arada tutan ekonomik bağlar zayıflıyor. Henüz uluslaşma sürecindeki Endonezya, korkunç bir çatışmanın içine giriyor:       Din savaşı!..      Di