Lucescu motivasyonu
1 Aralık 2001
<#comment>Bir yanda favori hocalar listesinde yer ararken "filozof olan" Aykut Kocaman... Diğer yanda futbol filozofu kimliğiyle geldiği Türkiye’de bizden biri olup, çıkan Lucescu hocam...
İkisinin maçıydı bu; acaba hakem niye karıştı ?
Dokuz kişi defans oynayan İstanbulspor için iki futbolcusunun atılması pek bir şey farketmedi ama, her yenilgiden sonra Türk ulusunun vicdanına seslenen Lucescu’nun taktiği tutmuştu galiba.
Erzurum’da üşümüş, Ali Sami Yen’de ıslanmış Galatasaray’ın Barcelona’da yatağa düşmemesi için durumdan vazife çıkaran hakem Zafer Önder İpek, oynamaktan çok oynatmamakla kurgulanmış sert İstanbulspor’u bir iki kartla ipeğe çevirmek istedi. Önce Arif’e, dokunmadan yapılan "platonik" bir faulde Petkov’u dışarı yolladı. Ardından Bushi’yi...
Diyoruz ya, Lucescu iyi hoca... Sadece takımı değil, Türkiye’yi çok iyi motive ediyor. Bu motivasyondan de bazı hakemler çok fazla etkileniyor.
Artık Galatasaray’a İstanbulspor defansını aralayıp, kanat toplarıyla antrenman yapmak kalmıştı.
FB: 1 - GS: 0
29 Kasım 2001<#comment>Kim derdi ki, günün birinde Fenerbahçe ile Galatasaray arasında, Akdeniz'in şirin, turistik adasında, sanal bir derbi oynanacak ve maçı Galatasaraylı Fatih Akyel'in sağdan taşıdığı topu, "muhteşem çalımlardan sonra" ağlara göndermesiyle Fenerbahçe kazanacak?..
Galatasaraylılar gücenmesin, Fenerbahçeliler de "sanal zafer" ile pek böbürlenmesin ama bu böyle...
Gerisi laf - ı güzaf...
"Fatih Akyel, iyi bir futbolcu değilmiş, karakteri defolu imiş, Fenerbahçe taraftarı ile kavga etmiş, çok para verilmiş, onu isteyen kimmiş, falan filan...
Maçlar doğrularla, mazeretler değil, skorla kazanılıyor.
Bu olayda Cimbom'un basireti bağlandı besbelli...