O fotoğraf, bugünün siyasi parti liderlerine bir "mesaj" olmalıdır.Onların... Hepimizin sonu budur.Şöhret, iktidar, olanaklar hiç kimseye "sonsuza" kadar eşlik etmeyecek.Hırsın, ihtirasın, öfkenin, doyumsuzluğun, kibrin, büyüklük hastalıklarının tükendiği ve tüm anlamını yitirdiği bir "son" hiç kimse için kaçınılmaz değil.Son ana kadar hep var olacak ve sonrasında da kalacak tek şey, "hoş seda..."Bu fotoğraf, "yayımlanmalı" ya da "yayımlanmamalı" tartışmaları "insanlık felsefesi derinliklerine götüren" bu işlevin merceğiyle de görülmeli.................................Ecevit de -görebilseydi- o fotoğrafının yayımlanmasını, verdiği bu mesaj nedeniyle onaylardı.Estetiğin gerisindeki anlamı algılamak gerek.................................Ecevit'i 40 yılı aşkın süredir tanıyorum.Onun belirgin özelliği, hızlı adımlarla yürüyüşü, mavi gömleği, güvercinler uçuran barışçı yapısı, kırlarda yürüyüş tutkusunu hissettiren yaşam sevinciydi.Kürsüye koşarak yürür, sıçrayarak çıkardı.40 yaşına gelmişti ama halk arasında adı Karaoğlan'dı. Delikanlı izlenimi verirdi.Bütçe görüşmelerine, onu dinlemek için giderdik.Siyaset konuşmalarını şiir yüklü bir üslup zenginliğiyle harmanlardı.Köşe yazıları, Shalimar bahçeleri gibi renk ve koku çeşitlemesiydi.Bu anılardan süzülmüş bizler için, böyle bir insanı, burnunda, ağzında serum ve oksijen borularıyla yoğun bakımda bilinçsiz yatarken görmek daha da acı verici.Ama...İtiraf edeyim bunca yıl yazdığım toplam uzunluğu onlarca kilometre satırlardan sonra nereye varabildiğimin iç sorgulamasını bana da yaptırdı...................................Konfüçyüs, "Bazen hedef yolun kendisidir" demiş. Bizim de yolumuz satırlarımız.Yolda kaza yapmamak, kimseyi yaralamamak, kırmamak, uyuyup yoldan çıkmamak önemli.Çünkü...Yeryüzündeki şu 6 milyarı aşkın insanın, 6 milyarı aşkın yolları, Ecevit'in fotoğrafının simgesel olarak yansıttığı o "kaçınılmaz sonda" kesişiyor...................................Türkiye, ansızın bir siyasal fırtına ortamına giriverdi.Ekonomide ve siyasette bir süredir yaşanmakta olan güzellikler, domino teorisinde olduğu gibi, birbirini yıkan etki sürecinde.Ekonomiyle başladı.Siyasette "garip ve kanlı komplo çeteleri" zombiler gibi korkunç yüzlerini terörle göstermeye başladılar.Demokrasi için ürperti verici uyarılar duyuluyor.Siyasetin aktörleri ise ne yazık ki, ihtirasın, öfkenin, kibrin çekim alanından kendilerini kurtarmış görünmüyorlar.Türkiye, patinaj yapıyor, hatta yavaş yavaş geriye kaymaya başladı...................................Herkes, sayın Ecevit'in gazetelerde yayımlanan şu "son" fotoğrafına bir kez daha bakmalı.Ve düşünmeli.Sayın Ecevit'in bu "son" fotoğrafının "sonuncu" olmamasını diliyorum.Acil şifalar...................................Not: Çalışma arkadaşım sevgili Belma Akçura'nın "DERİN DEVLET OLDU DEVLET" kitabı, şu günlerde mutlaka okunması gereken bir yapıt. Benden de bir ilave... Her şey kirlenmiş değil elbette... Namusuyla, kanıyla, canıyla ve dürüstlükle bu devlete hizmet edenlere saygılar. g.civaoglu@milliyet.com.tr Dün Milliyet'in 1. sayfa sağ üst köşesinde Ecevit'in komadaki durumunu yansıtan fotoğrafı yayımlandı.
