Dostluğumuz, yakınlığımız vardı. Ağabeyimiz olarak hürmet eder, hemen her gün arar, konuşur, haftada en az bir defa beraber olurduk.1980 yılının mart ayında Milliyet gazetesine girdim... Milliyet'in eski yazı işleri müdürü Hasan Pulur o yıllar Hürriyet'te idi. Mehmet Barlas ile Yılmaz Çetiner Milliyet deneyimi olan gazetecilerdi.Milliyet'te başarılı olabilmem için hepsi bana destek verdi. Haftada bir Feyyaz Tokar ile Mehmet Barlas beni Hilton Oteli'nin Karagöz Barı'na çağırırlardı. Sohbet ederdik.Daha sonra bu sohbetlerin yeri değişti. Hasan Pulur ile Mehmet Barlas beni Bebek Oteli'ne davet ettiler. Her salı akşam üzeri birlikte olmaya başladık. Yılmaz Çetiner ağabeyimiz ve Feyyaz Tokar dostumuzun da katılmasıyla salı toplantıları "müesseseleşti". Yılmaz Çetiner, usta bir gazeteciydi. Muhabirlikten başlayarak kısa sürede çalışkanlığı, başarısıyla yükselmiş, sevgi toplamış, köşe yazarı olarak ün yapmıştı. Toplantılara arada sırada katılanlardan Vehbi Koç, Vitali Hakko, Dr. Gürbüz Barlas ve Mustafa Pakoğlu da salı toplantıları kadrosundan sayılır oldu.Salı toplantıları, katılanlar arasında dostluğun pekişmesine imkân verdi.Ne yazık ki, insan ömrü sınırlı... Salıları etrafında toplandığımız masayı ilk terk eden, sandalyesini boşaltan Feyyaz Tokar oldu. Onu Vehbi Koç izledi. Şimdi de Yılmaz Çetiner'in sandalyesi boşaldı.Yılmaz Çetiner yaşamı, birikimiyle çok renkli bir gazeteci idi. Dostlarının ısrarıyla hayat hikâyesini yazdı. "Nefes Nefese Bir Ömür" başlığıyla geçen şubat ayında yayımlanan bu kitabı sayın okuyucularıma tavsiye ederim.Yılmaz Çetiner, bu kitapta altmış yıllık gazetecilik hayatını anlatırken, altmış yılın önemli kişilerini tanıtıyor, olayların arka planını hikâye ediyor. Akıcı bir dille yazılan kitapta o kadar çok renkli olay ve hikâye var ki, kitabı okumaya başlayan elinden bırakamıyor.Güler yüzlü, efendi, ülkesini ve insanları seven iyi bir gazeteciyi kaybettik. Allah rahmet eylesin. guras@milliyet.com.tr İyi insan, iyi gazeteci idi
