Lafı uzatmaya, işin edebiyatına kaçmaya hiç gerek yok. Bu Karşıyaka’yı ayakta alkışlıyorum ve bu takıma saygı duyuyorum.
Ne elverişsiz hava koşulları, ne zemini buzlanmış saha, ne lider Elazığspor’un koltuktaki havası...
Hiçbir unsur, Karşıyaka’nın inatçı, kararlı ve kazanmaya yönelik futbolunu zerre kadar etkilemedi.
Yeşil kırmızılı ekip, tartışmasız oyunun tamamında oyuna hakim olan taraftı.
Eğer Karşıyaka biraz şanslı, biraz daha gol noktalarında becerikli olabilseydi, inanın abartmıyorum karşılaşma en az 4-5 farkla bitebilirdi.
Hiçbir futbolcuyu diğerinden ayırmıyorum ama Agbetu’yu çok beğendim.
İnanın Agbetu’yu izlerken ben yoruldum. Elazığ defansını darmadağın etti. Her etkili atağın altında onun imzası, onun pası vardı. Sonradan oyuna girenler bile maça öylesine motive olmuşlar ki, ikinci golde, Mutlu ve Özgürcan’ın işbirliği vardı.
Mükemmel bir defans, mükemmel bir orta alan ve aynı mükemmellikteki ileri uç... Bu Karşıyaka’yı yürekten kutluyorum.
