Mehmet Tez

Festivaller bitti, herkes tatile çıktı, şehir boşaldı ama konser sezonu daha bitmedi. Gelecek haftalarda gidilip görülebilecek bir sürü konser sırada

Feist / 25 Ağustos, Küçükçiftlik Park
Kanadalı indie-folk şarkıcısı ve bestecisi Leslie Feist aslında Broken Social Scene ve Kings of Convenience gibi Türkiye’de de belli bir kitlesi olan ekiplerle yaptığı çalışmalarıyla bilindi. Ancak solo kariyeri onu hayli büyük bir başarıya taşıdı. Feist’ın dördüncü solo albümü “Metals” bu yılın en başarılı çalışmaları arasında gösteriliyor ve herhalde kariyerinin de en başarılı albümü oldu. Feist Türkiye’ye ilk kez geliyor, kaçırmak istemezsiniz.

Red Hot Chili Peppers / 8 Eylül, Santralistanbul
Bu konser hakkında yazılacak bir şey var mı emin değilim. Zaten biletler de neredeyse tükendi. Benden tavsiye, tanıdık bulur gireriz abi yapmayın ve işinizi sağlama alın. Bana hep sorulan önemli bir soruyu yanıtlayayım, konser mekanı değişmeyecek. Yer Santralistanbul. Zira 35 bin insan İstanbul’da başka yere sığmaz. Konserde ne mi göreceğiz? Vasat çalan bir grup, ama hepsine ezbere eşlik edeceğimiz şahane şarkılar. Yani çok eğlenceli olacağını söyleyebilirim.

Geçen hafta enteresan bir sanatçıyla telefonda iki kelime etme fırsatı buldum. Cirque Du Soleil’in İstanbul’a uğrayacak “Alegria” isimli şovunun sanat yönetmeni Bruno Darmagnac şovun temasını anlattı ama ben ona asıl merak ettiğim soruları sordum. Ekibe nasıl giriliyor, dansçılar ve performansçılar nasıl seçiliyor, ne gibi eğitimlerden geçiyor?
Valla zor iş. İzlerken o gözle izleyin...

Alegria’nın Cirque du Soleil’in diğer şovlarından farkı nedir?

Alegria tamamen performansa dayanan bir gösteri. Teknolojik efektler, platformlar, ateşler, sular falan yok. Burada sanatçıların yarattığı büyülü bir ortam var. Ben danstan gelen biri olarak en çok bundan etkileniyorum. Ve tabii hikayesi de etkileyici. Kral ülkeyi terk ediyor ve geride kalanlar arasında kavga başlıyor. Eski ve yeni kuşağın kavgası. Gösteri buna odaklanıyor.

Gerçek hayatta belli bir olaydan mı esinleniliyor bu hikayede?

Santralistanbul’da bir festival daha iptal oldu. Burasının artık etkinliklere kapandığını düşünebiliriz. Kuruçeşme Arena’nın yerine otel gelecek. Parkorman’da da artık konser yapılmayacak. Bu gidişle açıkhava etkinlikleri şehir dışına taşınır

Gelin birlikte bakalım. Bir açıkhava konseri ya da festivali için İstanbul’da bugün neresi var.
Santralistanbul‘da son birkaç yıldır yapılagelen Sun.Day.Sky festivalinin iptal olduğu hafta içinde açıklandı. Organizatörlerin bu etkinliği orada yapmaktan neden vazgeçtiklerini tahmin etmek zor değil. Benzer özelliklere sahip alternatif mekan olmadığından da iptal oldu festival. Artık Santralistanbul diye bir konser ve performans yeri fiilen yok. Onunla birlikte içindeki Kıyı Amfi’ye de güle güle dedik. Burada İKSV’nin düzenleyeceği Feist ve Stevie Wonder konserleri Maçka Küçükçiftlik Park’a alınmıştı.
Parkorman uzun bir aranın ardından bu yıl etkinliklere ev sahipliği yaptı. Tuborg Goldfest, Soundgarden, Burn Electronica Festival İstanbul gibi festivaller burada yer aldı. Ulaşımın kolay olduğu yeşil, rahat bir yer. Ama seneye yok. Zira bir süre önce işletmeyi devralan Serdar Bilgili’nin burası için farklı planları olduğu ve uzun

Remiks mevsimi geldi çattı. Masanın üzeri remikslenmiş, cover’lanmış, yeniden derlenip düzenlenip dans müziğine dönüştürülmüş şarkılarla ve DJ albümleriyle dolu

“Hayvan’a Remix” / Nazan Öncel
Nazan Öncel geçen yıl yayımlanan son albümü “Hayvan”a remiksler yaptırmaya karar vermiş. Kimler remikslemiş diye baktım. Ozan Öner, Onur Türkyılmaz, Emre Serin, Fatih Bahçıvan, Tufa Taş, Süpermatik, Armageddon, Pelerins, Tok. İsimler çeşit çeşit ama duyduğumuz şey maalesef tek tip. Şarkıların vokal kayıtlarının altına birtakım vuruşlar ve ritimler döşenmiş. Efektler falan hep benzer tondan. İster hızlı ister yavaş fark yok. Diyeceksiniz ki remiks dediğin zaten nedir ki, bu değil mi aşağı yukarı. Yemek dediğin de hep aynı malzemeden yapılıyor ama aynı sonucu vermiyor işte. “Bu remiks ise, o zaman benim önceden dinlediğim neydi” diye soruyor zihin.
Geçen yazın hit albümü olsun diye çıkarılmış ama beklediği ilgiyi yaratamamış bu albümün remiksli versiyonu şansını yeniden deniyor. Her şeye rağmen mevcut remiksli albümler içinde en iyisi. Bol şans.

DJ All Stars feat. FG
FG harfleri Ferhat Göçer’i temsil ediyor. Yani memleketin önde gelen pop DJ’leri Ferhat Göçer’in şarkılarını

İKSV’nin, Santralistanbul’da düzenleyeceği iki konseri şehir içine, Maçka Küçükçiftlik Park’a aldığını açıklaması bir devrin hafiften bittiğini işaret ediyor

Batı kültürünü burada istemiyoruz, defolun gidin’ tepkisi, sonuçlarını vermeye başladı” diye düşündüm haberi duyunca. Feist ve Stevie Wonder konserleri Santralistanbul’da değil, Maçka’da yapılacak. Bunun nedeni olarak konserlerin doğasına daha uygun bir mekan seçtiklerini söylüyor İKSV yetkilileri, kibar biçimde. “İzleyici konforunun ve verilen hizmetlerin aksamadığı mekanları seçmek önceliğimizdir” dediler. Haksız olduklarını söyleyebilir miyiz?
Hepimiz biliyoruz ki 14-15 Temmuz’da
One Love Festival’a gösterilen tepki ve yaşanan olaylar herkesin tadını kaçırdı.
Konuyu alkol içilmesi ya da içilmemesi olarak ele almak aslında temel meseleyi görmemek demek. Herkes biliyor ki artık hoşgörü, empati, farklı yaşam tarzlarına
saygı falan gibi lafların içi boşaldı. Muhafazakarlaştıkça daha hoşgörülü olmadık.
Benim endişem bundan sonra gettolaşma tehlikesi. “Resmen komşu mahallenin sahasından kovulduk, kendi mahallemizden dışarı çıkmamaya tembihlendik” diyenler haksız değiller. Ne zamana kadar mahallede rahat edilecek

Her hafta ben “itiraf ediyorum” ya, bu sefer gerek kalmadı. Güzel itiraf başbakanımızdan geldi. Ve Türkiye bu itiraftan çok şey öğrendi

Başbakanımızın yalan söyleyecek hali yok. Ne dedi Santralistanbul içinde gerçekleşen One Love Festival’da her türlü yasal izin olmasına rağmen aniden alkol satışının durdurulmasıyla ilgili? “İlgili arkadaşlarımı, oranın yönetiminde olanları aradım; ‘Nedir bu hal, biz buna üzülüyoruz’ dedik. Sağolsun onlar da o ana kadar işin farkında olmadıklarını söylediler”. (Kanal 24, Sansürsüz Özel,
25 Temmuz)
Benim bu açıklamadan öğrendiğim...

Bir: “Ankara’dan bir telefon geldi ve içki verirseniz kötü olacak bu iş dendi” diyenler meğer haksız değilmiş. Meğer öyle bir telefon gerçekten gelmiş. Telefon da değil tabii, “Sayın telefon”, hatta “telefon Beyefendi”. Meğer arayan başbakanın bizzat kendisiymiş. O yüzden son anda binlerce biletli insan bu etkinlikte son anda mağdur edilmiş. O yüzden para verip bilet alanlar, gayet yasal bir eylem olduğu halde içeride bira içememiş, bu haklarını kullanamamış, bu özgürlüklerinden mahrum kalmış. O yüzden bu kadar insana hiç olmadıkları halde alkolik muamelesi yapılmış. O yüzden insanlara iki konser izlemek

Bu aralar çok gezdik, albümler birikmiş gene masamızın üstünde. Bakın pop müzik piyasamıza yaz nasıl gelmiş, kimler yaz hit’i olsun diye neler yapmış, son durum aşağı yukarı şöyle

“Organik” / Mustafa Sandal

Çok yönlü sanatçı Mustafa Sandal oyunculuk başarılarının ardından biraz da müziğe ağırlık vereyim demiş olacak ki albüm yapmış. Adı “Organik”. Ancak organikle falan alakası yok albümün. Bildiğiniz en sentetiğinden “dup dup dup” diye giden ritimler üzerine Sandal’ın dört oktavlık muhteşem vokalleri dekore edilmiş. “Dup dup”ları tabii ki son dönemin en parlak “dup dup” döşeyen prodüktörü Volga Tamöz döşemiş. Araya zaman zaman bir iki ut falan da attırmışlar, milletimiz sever. Albümde bir de sürpriz featuring var. Yılın düeti olmaya aday. Mustafa Sandal ve kendi gibi çok yönlü eşi Emina Sandal düet yapıyor. Türk pop müziği açısından önemli bir adım. Albüm de 2012’de Türk popüler müziğine yakışan bir çalışma olmuş. Tebrix...

“Rüya” / Hande Yener / Seksendört

Elbette bundan daha anlamsız, daha garip, daha kısır düetler de var tarihte. Ancak yine de insan sormadan edemiyor: “Neden?” Değerli müzik insanı, besteci ve şarkıcı Sinan Akçıl’ın bestesi olan “Öfkem Var” adlı

Geçen hafta vapurda gitar çalan gençlerle ilgili yazınca anladım ki sokak müzisyenleri konusu
hassas. Kimi kayıtsız şartsız desteklenmeleri gerektiğini söylüyor, kimi yasaklama peşinde. Benim duruşum daha farklı

Sokakta müzik yapanları ‘kayıtsız şartsız’ sevimli bulmuyorum. Geçen kış güneşli bir Madrid gününde şehrin en tenha meydanlarından birinde günün ilk kahvesini huzur içinde yudumlarken tam karşıma tezgah açıp trompetle “Love Story” çalmaya başlayan İspanyol Romanlarına da, sabahları evimin altında hep aynı saatte duran ve Savaş Ay’dan bile kötü akordiyon çalan Balkan kökenli dostlarımıza da aynı mesafedeyim. Yani mesafeliyim.

Vapurda karşıma oturup bağıra çağıra gayet sıradan ve özensiz bir şekilde “Uzun İnce Bir Yoldayım”ı söyleyen birine kimse kusura bakmasın ama sempati duymuyorum, hele biriyle sohbet ediyorsam o sırada bayağı kafamın ütülendiğini düşünüyorum.